สัญลักษณ์ (การใช้)

การใช้บางสิ่งบางอย่างเป็นความเหมือนหรือเป็นภาพลักษณ์ของอีกสิ่งหนึ่ง. การใช้สัญลักษณ์ในพระคัมภีร์จะใช้สิ่งของ, เหตุการณ์, หรือสภาพการณ์ที่คุ้นเคยแทนหลักธรรมหรือคำสอนของพระกิตติคุณ. ตัวอย่างเช่น, แอลมาศาสดาพยากรณ์ในพระคัมภีร์มอรมอนใช้เมล็ดพืชแทนพระคำของพระผู้เป็นเจ้า (แอลมา ๓๒).

ศาสดาพยากรณ์ตลอดทั้งพระคัมภีร์ใช้สัญลักษณ์เพื่อสอนเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์. สัญลักษณ์บางอย่างได้แก่พิธีการและศาสนพิธี (โมเสส ๖:๖๓), เครื่องพลีบูชา (ฮบ. ๙:๑๑–๑๕; โมเสส ๕:๗–๘), ศีลระลึก (ลูกา ๒๒:๑๓–๒๐; ปจส., มาระโก ๑๔:๒๐–๒๔), และบัพติศมา (รม. ๖:๑–๖; คพ. ๑๒๘:๑๒–๑๓). ชื่อมากมายในพระคัมภีร์ไบเบิลเป็นสัญลักษณ์. พิธีการพลับพลาในภาคพันธสัญญาเดิมและกฎของโมเสสแทนความจริงนิรันดร์ (ฮบ. ๘–๑๐; โมไซยาห์ ๑๓:๒๙–๓๒; แอลมา ๒๕:๑๕; ฮีล. ๘:๑๔–๑๕). สำหรับตัวอย่างอื่น ๆ, ดู มธ. ๕:๑๓–๑๖; ยอห์น ๓:๑๔–๑๕; เจคอบ ๔:๕; แอลมา ๓๗:๓๘–๔๕.