เอ็ลเดอร์

คำว่า เอ็ลเดอร์ ใช้ได้หลายอย่างในพระคัมภีร์ไบเบิล. ในภาคพันธสัญญาเดิมมักหมายถึงบุรุษผู้มีอาวุโสในเผ่า, ซึ่งโดยปรกติจะได้รับความไว้วางใจในกิจจานุกิจของรัฐ (ปฐก. ๕๐:๗; ยชว. ๒๐:๔; นางรูธ ๔:๒; มธ. ๑๕:๒). วัยและประสบการณ์ของพวกเขาทำให้คำแนะนำของพวกเขามีค่า. ตำแหน่งของพวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็นการเรียกในฐานะปุโรหิต.

มีเอ็ลเดอร์ที่ได้รับแต่งตั้งในฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดคด้วยในสมัยของภาคพันธสัญญาเดิม (อพย. ๒๔:๙–๑๑). ในภาคพันธสัญญาใหม่, เอ่ยถึงเอ็ลเดอร์ ในฐานะเป็นตำแหน่งฐานะปุโรหิตในศาสนจักร (ยากอบ ๕:๑๔–๑๕). ในบรรดาชาวนีไฟมีบรรดาเอ็ลเดอร์ที่ได้รับแต่งตั้งในฐานะปุโรหิตด้วย (แอลมา ๔:๗, ๑๖; โมโร. ๓:๑). ในสมัยการประทานนี้, โจเซฟ สมิธ กับออลิเวอร์ คาวเดอรี เป็นเอ็ลเดอร์คนแรก ๆ ที่ได้รับแต่งตั้ง (คพ. ๒๐:๒–๓).

ปัจจุบันเอ็ลเดอร์เป็นคำนำหน้าชื่อที่ให้แก่ผู้ดำรงฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดคทุกคน. ตัวอย่างเช่น, ผู้สอนศาสนาชายเรียกว่าเอ็ลเดอร์. อัครสาวกเป็นเอ็ลเดอร์เช่นกัน, และถือเป็นความเหมาะสมที่จะพูดถึงสมาชิกโควรัมอัครสาวกสิบสองหรือโควรัมสาวกเจ็ดสิบโดยใช้คำนำหน้านี้ (คพ. ๒๐:๓๘; ๑ ปต. ๕:๑). หน้าที่ของเอ็ลเดอร์ที่ได้รับแต่งตั้งในศาสนจักรในปัจจุบันประทานให้ไว้ในการเปิดเผยยุคสุดท้าย (คพ. ๒๐:๓๘–๔๕; ๔๒:๔๔; ๔๖:๒; ๑๐๗:๑๒).