เลือด, โลหิต

ชาวอิสราเอลโบราณและหลายวัฒนธรรมในปัจจุบันถือว่าเป็นอาสนะแห่งชีวิตหรือพลังชีวิตของเนื้อหนังทั้งปวง. ในสมัยพันธสัญญาเดิมพระเจ้าทรงห้ามอิสราเอลไม่ให้กินเลือดเป็นอาหาร (ลนต. ๓:๑๗; ๗:๒๖–๒๗; ๑๗:๑๐–๑๔).

อำนาจการชดใช้ของการพลีบูชาอยู่ที่โลหิตเพราะโลหิตถือเป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิต. การพลีบูชาสัตว์ในพันธสัญญาเดิมเป็นสัญลักษณ์ของการพลีพระชนม์ชีพอันยิ่งใหญ่ซึ่งพระเยซูคริสต์ทรงกระทำในเวลาต่อมา (ลนต. ๑๗:๑๑; โมเสส ๕:๕–๗). พระโลหิตอันเป็นการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ชำระล้างผู้กลับใจจากบาป (๑ ยน. ๑:๗).