สกปรก (ความ) ดู ชั่ว, ชั่วร้าย (ความ); บาป; ไม่ชอบธรรม (ความ); สะอาดกับไม่สะอาด; อาธรรม์ (คน) ด้วย ความไม่สะอาดทางวิญญาณเนื่องจากการจงใจไม่เชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงล้างความโสโครกของธิดาทั้งหลายของศิโยน, อสย. ๔:๔ (๒ นี. ๑๔:๔). อาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าไม่สกปรก, ๑ นี. ๑๕:๓๔ (แอลมา ๗:๒๑). พวกเขาที่สกปรกจะยังสกปรกอยู่, ๒ นี. ๙:๑๖ (มอร. ๙:๑๔). ท่านจะรู้สึกอย่างไรเล่า, หากท่านจะยืนอยู่หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า, โดยมีอาภรณ์ท่านเปื้อนความสกปรก ? แอลมา ๕:๒๒. พวกเขายังต้องสกปรกอยู่, คพ. ๘๘:๓๕. เมื่อไรเล่าเราจะพักผ่อน, และได้รับการชำระล้างจากความสกปรก, โมเสส ๗:๔๘.