ปลดบาป (การ)

การให้อภัยการทำผิดโดยมีเงื่อนไขของการกลับใจ. การปลดบาปเกิดขึ้นได้โดยการชดใช้ของพระเยซูคริสต์. บุคคลได้รับการปลดบาปถ้าเขามีศรัทธาในพระคริสต์, กลับใจจากบาป, รับศาสนพิธีแห่งบัพติศมาและการวางมือมอบของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์, และเชื่อฟังพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า (ลช. ๑:๓–๔).

ด้วยว่านี่เป็นโลหิตของเรา, ซึ่งต้องหลั่งออกเพื่อยกบาปโทษคนเป็นอันมาก, มธ. ๒๖:๒๘ (ฮบ. ๙:๒๒–๒๘; คพ. ๒๗:๒).
จงกลับใจใหม่, และรับบัพติศมาในพระนามแห่งพระเยซูคริสต์สิ้นทุกคนเพื่อพระเจ้าจะทรงยกความผิดบาปของท่านเสีย, กิจการ ๒:๓๘ (ลูกา ๓:๓; คพ. ๑๐๗:๒๐).
คนที่เชื่อถือในพระเยซู พระองค์จะทรงยกความผิดบาปของเขา, กิจการ ๑๐:๔๓ (โมไซยาห์ ๓:๑๓).

พระคริสต์ทรงเป็นแหล่งที่พวกเขาจะมองหาเพื่อการปลดบาป, ๒ นี. ๒๕:๒๖.
เพื่อให้มีการปลดบาปของเรา, เราต้องดูแลคนยากจนและคนขัดสน, โมไซยาห์ ๔:๑๑–๑๒, ๒๖.
ผู้ใดก็ตามที่กลับใจจะมีสิทธิ์ในความเมตตา, ไปสู่การปลดบาปของเขา, แอลมา ๑๒:๓๔.
การทำให้พระบัญญัติสมบูรณ์นำมาซึ่งการปลดบาป, โมโร. ๘:๒๕.

ฐานะปุโรหิตแห่งอาโรนถือกุญแจของบัพติศมาโดยลงไปในน้ำทั้งตัวเพื่อการปลดบาป, คพ. ๑๓:๑ (คพ. ๘๔:๖๔, ๗๔; ลช. ๑:๔).
เรา, พระเจ้า, ไม่จำบาปของพวกเขาอีก, คพ. ๕๘:๔๒–๔๓ (อสค. ๑๘:๒๑–๒๒).
คนเหล่านี้ได้รับการสอนเรื่องการบัพติศมาแทนเพื่อการปลดบาป, คพ. ๑๓๘:๓๓.