ปัญญา ดู เข้าใจ (ความ); ความจริง; ความรู้ ด้วย ความสามารถหรือของประทานจากพระผู้เป็นเจ้าในการตัดสินอย่างถูกต้อง. บุคคลได้รับปัญญาผ่านประสบการณ์และการศึกษาและโดยทำตามคำแนะนำของพระผู้เป็นเจ้า. หากปราศจากความช่วยเหลือของพระผู้เป็นเจ้า, มนุษย์ย่อมไม่มีปัญญาที่แท้จริง (๒ นี. ๙:๒๘; ๒๗:๒๖). พระเจ้าประทานสติปัญญาแก่ซาโลมอน, ๑ พกษ. ๔:๒๙–๓๐. ที่เริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้ : คือจงเอาปัญญา, สภษ. ๔:๗. บุคคลที่ได้ปัญญาก็รักตนเอง, สภษ. ๑๙:๘. พระเยซูประกอบด้วยสติปัญญา, ลูกา ๒:๔๐, ๕๒. ถ้าผู้ใดในพวกท่านขาดสติปัญญา, ก็ให้ผู้นั้นทูลขอจากพระเจ้า, ยากอบ ๑:๕ (คพ. ๔๒:๖๘; จส—ป ๑:๑๑). ข้าพเจ้าบอกท่านถึงเรื่องเหล่านี้เพื่อท่านจะเรียนรู้ปัญญา, โมไซยาห์ ๒:๑๗. จงเรียนรู้ปัญญาในวัยเยาว์ของลูก, แอลมา ๓๗:๓๕. วิสุทธิชนจะพบปัญญาและขุมทรัพย์แห่งความรู้, คพ. ๘๙:๑๙. ให้คนเขลาเรียนรู้ปัญญาโดยการนอบน้อมถ่อมตนและเรียกหาพระเจ้า, คพ. ๑๓๖:๓๒.