โมโรไน, บุตรของมอรมอน

ศาสดาพยากรณ์ชาวนีไฟคนสุดท้ายในพระคัมภีร์มอรมอน (ประมาณ ค.ศ. ๔๒๑). ก่อนการสิ้นชีวิตของมอรมอน, ท่านมอบบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่เรียกว่าแผ่นจารึกของมอรมอนให้แก่โมโรไน บุตรของท่าน (คม. ๑:๑). โมโรไนเสร็จสิ้นการรวบรวมแผ่นจารึกของมอรมอน. ท่านเพิ่มบทที่ ๘ และ ๙ เข้าไปในหนังสือของมอรมอน (มอร. ๘:๑). ท่านย่อและรวมหนังสือของอีเธอร์ (อีเธอร์ ๑:๑–๒) และเพิ่มหนังสือของท่านเองเรียกว่าหนังสือของโมโรไน (โมโร. ๑:๑–๔). โมโรไนผนึกแผ่นจารึกเหล่านี้และซ่อนไว้ในเนินเขาคาโมราห์ (มอร. ๘:๑๔; โมโร. ๑๐:๒). ในปี ค.ศ. ๑๘๒๓ พระองค์ทรงส่งโมโรไนในฐานะสัตภาวะผู้ฟื้นคืนชีวิตแล้วมาเปิดเผยพระคัมภีร์มอรมอนแก่โจเซฟ สมิธ (จส—ป ๑:๓๐–๔๒, ๔๕; คพ. ๒๗:๕). ท่านสอนศาสดาพยากรณ์หนุ่มทุกปีนับแต่ ค.ศ. ๑๘๒๓ ถึง ๑๘๒๗ (จส—ป ๑:๕๔) และในที่สุดมอบแผ่นจารึกแก่ท่านเมื่อ ค.ศ. ๑๘๒๗ (จส—ป ๑:๕๙). หลังจากเสร็จสิ้นงานแปลโจเซฟ สมิธ คืนแผ่นจารึกให้โมโรไน.