เชม

ในภาคพันธสัญญาเดิม, บุตรที่ชอบธรรมของโนอาห์และ, ตามประเพณีที่เล่าสืบกันมา, บรรพบุรุษของผู้คนชาวเชม, รวมทั้งชาวอาหรับ, ชาวฮีบรู, ชาวบาบิโลน, ชาวซีเรีย, ชาวฟินิเซีย, และชาวอัสซีเรีย (ปฐก. ๕:๒๙–๓๒; ๖:๑๐; ๗:๑๓; ๙:๒๖; ๑๐:๒๑–๓๒; โมเสส ๘:๑๒). ในการเปิดเผยยุคสุดท้ายเรียกเชมว่า “มหาปุโรหิตที่สำคัญยิ่ง” (คพ. ๑๓๘:๔๑).