มั่งคั่ง (ความ) ดู เงิน, เงินตรา; จองหอง (ความ), ถือดี (ความ), ลำพอง (ความ) ด้วย ความร่ำรวยหรือความอุดมสมบูรณ์. พระเจ้าทรงแนะนำวิสุทธิชนว่าอย่าแสวงหาความมั่งคั่งทางโลกเว้นแต่เพื่อทำความดี. วิสุทธิชนต้องไม่ให้การแสวงหาความมั่งคั่งทางโลกมาก่อนการแสวงหาอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า, ซึ่งครอบคลุมความมั่งคั่งแห่งนิรันดร (เจคอบ ๒:๑๘–๑๙). ถ้าความมั่งคั่งเพิ่มขึ้น, อย่าวางใจในสิ่งนั้น, สดด. ๖๒:๑๐. ความมั่งคั่งไม่อำนวยกำไรในวันทรงพระพิโรธ, สภษ. ๑๑:๔. บุคคลผู้วางใจในความมั่งคั่งจะล้มละลาย, สภษ. ๑๑:๒๘. ชื่อเสียงดีเป็นสิ่งที่ควรเลือกยิ่งกว่าความมั่งคั่งมากมาย, สภษ. ๒๒:๑. คนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้าก็ยากจริงหนา, มาระโก ๑๐:๒๓ (ลูกา ๑๘:๒๔–๒๕). ด้วยว่าการรักเงินทองนั้นเป็นมูลรากแห่งความชั่วทั้งมวล, ๑ ทธ. ๖:๑๐. วิบัติแก่คนร่ำรวยที่เกลียดชังคนจนและทรัพย์สมบัติของพวกเขาเป็นเทพเจ้าของพวกเขา, ๒ นี. ๙:๓๐. คนชอบธรรมไม่ได้ให้ใจตนหมกมุ่นอยู่กับความมั่งคั่งแต่เผื่อแผ่คนทั้งปวง, แอลมา ๑:๓๐. ผู้คนเริ่มจองหองเพราะความมั่งคั่ง, แอลมา ๔:๖–๘. ผู้คนเริ่มแบ่งแยกกันตามฐานะ, ตามความมั่งคั่งของพวกเขา, ๓ นี. ๖:๑๒. อย่าแสวงหาความมั่งคั่งแต่จงแสวงหาปัญญา, คพ. ๖:๗ (แอลมา ๓๙:๑๔; คพ. ๑๑:๗). ความมั่งคั่งของแผ่นดินโลกเป็นของพระผู้เป็นเจ้าที่จะให้, แต่จงระวังความจองหอง, คพ. ๓๘:๓๙. ความมั่งคั่งแห่งนิรันดร จงส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์, มธ. ๖:๑๙–๒๑. กี่ครั้งกี่หนเล่าที่เราเรียกหาเจ้าโดยความมั่งคั่งแห่งชีวิตนิรันดร์, คพ. ๔๓:๒๕. ความมั่งคั่งแห่งนิรันดรเป็นของเราที่จะให้, คพ. ๖๗:๒ (คพ. ๗๘:๑๘).