ดวงตา, สายตา ในพระคัมภีร์, ดวงตามักจะใช้เป็นสัญลักษณ์แทนความสามารถของบุคคลในการรับความสว่างของพระผู้เป็นเจ้า. ในทางสัญลักษณ์, ดวงตาของคนยังแสดงถึงสภาพทางวิญญาณและความเข้าใจเรื่องของพระผู้เป็นเจ้าอีกด้วย. พระบัญญัติของพระเจ้านั้นบริสุทธิ์, กระทำให้ดวงตากระจ่างแจ้ง, สดด. ๑๙:๘. คนโง่มีตาแต่มองไม่เห็น, ยรม. ๕:๒๑ (มาระโก ๘:๑๘). ตาเป็นประทีปของร่างกาย, มธ. ๖:๒๒ (ลูกา ๑๑:๓๔; ๓ นี. ๑๓:๒๒; คพ. ๘๘:๖๗). นัยน์ตาของท่านทั้งหลายก็เป็นสุขเพราะได้เห็น, มธ. ๑๓:๑๖. ขอให้ตาใจของท่านสว่างขึ้นเพื่อท่านจะได้รู้, อฟ. ๑:๑๗–๑๘. วิบัติแก่ผู้มีปัญญาในสายตาตนเอง, ๒ นี. ๑๕:๒๑ (อสย. ๕:๒๑). พวกเขาเริ่มอดอาหารและสวดอ้อนวอนเพื่อดวงตาของผู้คนจะได้เปิด, โมไซยาห์ ๒๗:๒๒. ซาตานทำให้ดวงตาของพวกเขามืดบอด, ๓ นี. ๒:๒. ไม่มีผู้ใดมีพลังความสามารถนำพระคัมภีร์มอรมอนออกมาได้นอกจากด้วยดวงตาที่เห็นแก่รัศมีภาพของพระผู้เป็นเจ้าอย่างเดียว, มอร. ๘:๑๕. โดยอำนาจของพระวิญญาณ ดวงตาของเราจึงเปิดและความเข้าใจของเราสว่างขึ้น, คพ. ๗๖:๑๒. แสงสว่างมาโดยผ่านพระองค์ผู้ทำให้ดวงตาของเจ้าสว่าง, คพ. ๘๘:๑๑. หากดวงตาของเจ้าเห็นแก่รัศมีภาพของเราอย่างเดียว, ทั่วร่างของเจ้าจะเต็มไปด้วยแสงสว่าง, คพ. ๘๘:๖๗.