มหาปุโรหิต

ตำแหน่งหน้าที่ในฐานะปุโรหิต. พระคัมภีร์กล่าวถึง “มหาปุโรหิต” ในสองความหมาย : (๑) ตำแหน่งหน้าที่ในฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดค; และ (๒) ภายใต้กฎของโมเสส, เจ้าหน้าที่ควบคุมของฐานะปุโรหิตแห่งอาโรน.

ความหมายแรกใช้กับพระเยซูคริสต์ในฐานะที่ทรงเป็นอัครมหาปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่. อาดัมและผู้ประสาทพรทั้งปวงเป็นมหาปุโรหิตเช่นเดียวกัน. ปัจจุบันนี้, มหาปุโรหิตควบคุมสามคนประกอบเป็นฝ่ายประธานสูงสุดของศาสนจักรและควบคุมเหนือผู้ดำรงฐานะปุโรหิตอื่น ๆ และสมาชิกศาสนจักรทั้งหมด. ชายที่มีค่าควรนอกจากนี้ได้รับแต่งตั้งเป็นมหาปุโรหิตตามความเหมาะสมตลอดทั่วทั้งศาสนจักรในปัจจุบัน. มหาปุโรหิตอาจได้รับเรียก, ได้รับการวางมือมอบหน้าที่, และได้รับแต่งตั้งเป็นอธิการ (คพ. ๖๘:๑๙; ๑๐๗:๖๙–๗๑).

ในความหมายที่สอง, ภายใต้กฎของโมเสส, เจ้าหน้าที่ควบคุมของฐานะปุโรหิตแห่งอาโรนเรียกว่ามหาปุโรหิต. ตำแหน่งหน้าที่นี้เป็นตำแหน่งหน้าที่ซึ่งสืบทอดไปถึงลูกหลานและมาจากบุตรหัวปีในครอบครัวของอาโรน, อาโรนเองเป็นมหาปุโรหิตคนแรกของระเบียบแห่งอาโรน (อพย. ๒๘; ๒๙; ลนต. ๘; คพ. ๘๔:๑๘).