อีเธอร์

หนังสือเล่มหนึ่งในพระคัมภีร์มอรมอนซึ่งมีส่วนต่าง ๆ ในบันทึกของชาวเจเร็ด. ชาวเจเร็ดเป็นกลุ่มชนที่อาศัยอยู่ในซีกโลกตะวันตกหลายศตวรรษก่อนผู้คนของลีไฮ. หนังสือของอีเธอร์นำมาจากแผ่นจารึกยี่สิบสี่แผ่นซึ่งผู้คนของลิมไฮค้นพบ (โมไซยาห์ ๘:๘–๙).

บทที่ ๑–๒ เล่าถึงการที่ชาวเจเร็ดจากบ้านไปในสมัยหอบาเบลและเริ่มเดินทางไปสถานที่ซึ่งปัจจุบันนี้เรียกว่าทวีปอเมริกา. บทที่ ๓–๖ อธิบายว่าพี่ชายของเจเร็ดเห็นพระผู้ช่วยให้รอดก่อนที่พระองค์จะทรงถือกำเนิดและชาวเจเร็ดเดินทางในเรือแปดลำ. บทที่ ๗–๑๑ กล่าวต่อไปถึงประวัติความชั่วร้ายซึ่งครอบงำประวัติส่วนใหญ่ของชาวเจเร็ด. โมโรไน, ผู้เรียบเรียงบันทึกของอีเธอร์, เขียนในบทที่ ๑๒–๑๓ ถึงการอันน่าพิศวงที่กระทำด้วยศรัทธาและเขียนถึงพระคริสต์กับเยรูซาเล็มใหม่ที่จะเกิดขึ้น. บทที่ ๑๔–๑๕ เล่าถึงการที่ชาวเจเร็ดกลายเป็นประชาชาติยิ่งใหญ่แต่ถูกสงครามกลางเมืองทำลายเนื่องจากความชั่วร้าย.