กบฏ (การ) ดู บาป; พร่ำบ่น; มาร; ละทิ้งความเชื่อ (การ) ด้วย การท้าทายหรือต่อต้านพระเจ้า, รวมถึงการไม่ยอมทำตามผู้นำที่พระองค์ทรงเลือกไว้และจงใจไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์. ขออย่าให้พวกท่านกบฏต่อพระเจ้า, กดว. ๑๔:๙. คนชั่วร้ายก็แสวงแต่การกบฏ, สภษ. ๑๗:๑๑. วิบัติแก่ลูกหลานที่ดื้อดึง, อสย. ๓๐:๑. พระเจ้าไม่ทรงไถ่ผู้ใดที่กบฏต่อพระองค์และตายในบาปของพวกเขา, โมไซยาห์ ๑๕:๒๖. ชาวแอมลิไซออกมากบฏต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่างเปิดเผย, แอลมา ๓:๑๘–๑๙. คนกบฏจะถูกเสียดแทงด้วยโทมนัสยิ่ง, คพ. ๑:๓. ความกริ้วของพระเจ้าดาลเดือดกับคนกบฏ, คพ. ๕๖:๑ (คพ. ๖๓:๑–๖). ซาตานกบฏต่อพระผู้เป็นเจ้า, โมเสส ๔:๓.