มรรตัย (ความเป็น) ดู การตกของอาดัมและเอวา; ความตาย, ทางร่างกาย; ร่างกาย; โลก ด้วย เวลานับแต่การเกิดจนถึงความตายทางร่างกาย. บางครั้งเรียกว่าสถานะที่สอง. ในวันใดที่เจ้าขืนกินเจ้าจะต้องตายแน่, ปฐก. ๒:๑๖–๑๗ (โมเสส ๓:๑๖–๑๗). เมื่อเสียชีวิต วิญญาณจะกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้าและร่างกายกลับไปเป็นดินอย่างเดิม, ปญจ. ๑๒:๗ (ปฐก. ๓:๑๙; โมเสส ๔:๒๕). อย่าให้บาปครอบงำกายที่ต้องตายของท่าน, รม. ๖:๑๒. สภาพมตะนี้ต้องสวมสภาพอมตะ, ๑ คร. ๑๕:๕๓ (อีนัส ๑:๒๗; โมไซยาห์ ๑๖:๑๐; มอร. ๖:๒๑). สภาพของมนุษย์กลายเป็นสภาพของการทดลอง, ๒ นี. ๒:๒๑ (แอลมา ๑๒:๒๔; ๔๒:๑๐). อาดัมตกเพื่อมนุษย์จะเป็นอยู่, ๒ นี. ๒:๒๕. ท่านตั้งตารอและมองดูร่างกายแห่งมรรตัยนี้ทรงยกขึ้นไปสู่ความเป็นอมตะหรือไม่ ? แอลมา ๕:๑๕. ชีวิตนี้เป็นเวลาเตรียมพบพระผู้เป็นเจ้า, แอลมา ๓๔:๓๒. อย่ากลัวความตายเลย, เพราะในโลกนี้ปีติของเจ้าไม่บริบูรณ์, คพ. ๑๐๑:๓๖. คนที่รักษาสถานะที่สองจะมีรัศมีภาพ, อับรา. ๓:๒๖.