บาป ดู กบฏ (การ); ชั่ว, ชั่วร้าย (ความ); ทำให้ขุ่นเคือง; น่าชิงชัง (ความ, สิ่ง); ไม่ชอบธรรม (ความ); สกปรก (ความ); อาธรรม์ (คน) ด้วย การจงใจไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า. บุคคลที่ซ่อนการละเมิดของตนจะไม่จำเริญ, สภษ. ๒๘:๑๓. ถึงบาปของเจ้าเหมือนสีแดงเข้ม, ก็จะขาวอย่างหิมะ, อสย. ๑:๑๘. คนบาปจะตาย, และคนชอบธรรมจะรอด, อสค. ๑๘. พระเมษโปดกของพระเจ้าทรงรับความผิดบาปของโลกไปเสีย, ยอห์น ๑:๒๙. รับบัพติศมา, และลบล้างความผิดบาปของท่านเสีย, กิจการ ๒๒:๑๖. ค่าจ้างของความบาปคือความตาย, รม. ๖:๒๓. ผู้ใดรู้ว่าอะไรเป็นความดี, และไม่ได้กระทำ, คนนั้นจึงมีบาป, ยากอบ ๔:๑๗. พระองค์จะทรงทำให้ข้าพระองค์สั่นต่อสิ่งที่ปรากฏเป็นบาป, ๒ นี. ๔:๓๑. วิบัติแก่คนทั้งปวงที่ตายในบาปของตน, ๒ นี. ๙:๓๘. พวกเขาจึงไม่อาจมองดูบาปได้เว้นแต่ด้วยความชิงชัง, แอลมา ๑๓:๑๒. อย่าคิดเอาว่าลูกจะได้รับการนำกลับคืนจากบาปไปสู่ความสุข, แอลมา ๔๑:๙–๑๐. พระเจ้าจะไม่อาจมองดูบาปด้วยระดับความยินยอมแม้เล็กน้อยที่สุด, แอลมา ๔๕:๑๖ (คพ. ๑:๓๑). เด็กเล็ก ๆ ไม่สามารถทำบาป, โมโร. ๘:๘. เพื่อกลับใจ, มนุษย์ต้องสารภาพและละทิ้งบาปของพวกเขา, คพ. ๕๘:๔๒–๔๓. บาปที่ร้ายแรงกว่ายังคงอยู่กับคนที่ไม่ให้อภัย, คพ. ๖๔:๙. คนที่ทำบาปต่อความสว่างที่เจิดจ้ากว่าจะได้รับการกล่าวโทษที่หนักกว่าเดิม, คพ. ๘๒:๓. จิตวิญญาณนั้นที่ทำบาป บาปแต่ก่อนจะกลับคืนมา, คพ. ๘๒:๗. เมื่อเราพยายามปกปิดบาปของเรา, สวรรค์ย่อมถอนตัว, คพ. ๑๒๑:๓๗.