ตำแหน่ง, หน้าที่, เจ้าหน้าที่ ดู ฐานะปุโรหิต; แต่งตั้ง (การ) ด้วย ตำแหน่งของสิทธิอำนาจหรือความรับผิดชอบในองค์การ, มักใช้ในพระคัมภีร์เพื่อหมายถึงตำแหน่งของอำนาจฐานะปุโรหิต; อาจหมายถึงหน้าที่ซึ่งมอบหมายให้ตำแหน่งนั้นหรือบุคคลที่ดำรงตำแหน่งนั้นด้วย. อวัยวะทั้งหมดมิได้มีหน้าที่เหมือนกัน, รม. ๑๒:๔. เราขยายตำแหน่งของเราแด่พระเจ้า, เจคอบ ๑:๑๙. เมลคีเซเดคได้รับตำแหน่งของฐานะปุโรหิตระดับสูง, แอลมา ๑๓:๑๘. หน้าที่แห่งการปฏิบัติศาสนกิจของเทพคือการเรียกมนุษย์มาสู่การกลับใจ, โมโร. ๗:๓๑. ไม่มีใครจะได้รับแต่งตั้งสู่ตำแหน่งใด ๆ ในศาสนจักรนี้โดยปราศจากการออกเสียงของศาสนจักรนั้น, คพ. ๒๐:๖๕. ให้มนุษย์ทุกคนยืนอยู่ในหน้าที่ของตนเอง, คพ. ๘๔:๑๐๙. มีประธาน, หรือเจ้าหน้าที่ควบคุม, กำหนดขึ้นจากบรรดาคนเหล่านั้นที่ได้รับแต่งตั้งสู่ตำแหน่งต่าง ๆ ในฐานะปุโรหิตทั้งสองอย่างนี้, คพ. ๑๐๗:๒๑. อธิบายหน้าที่ของประธานเหนือตำแหน่งต่าง ๆ ของโควรัมฐานะปุโรหิต, คพ. ๑๐๗:๘๕–๙๘. ให้ทุกคนเรียนรู้หน้าที่ของตน, และกระทำในตำแหน่งซึ่งตนได้รับการกำหนดไว้, คพ. ๑๐๗:๙๙–๑๐๐. เรามอบเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นของฐานะปุโรหิตของเราแก่เจ้า, คพ. ๑๒๔:๑๒๓.