ทิโมธี, จดหมาย (สาส์น) ถึง

เปาโลเขียนสาส์นฉบับแรกหลังจากที่ท่านถูกจับไปคุมขังครั้งแรก. ท่านละทิโมธีไว้ที่เอเฟซัส, โดยตั้งใจว่าจะกลับมาในไม่ช้า (๑ ทธ. ๓:๑๔). อย่างไรก็ดี, เปาโลรู้สึกว่าท่านอาจจะกลับมาล่าช้า, จึงเขียนถึงทิโมธี, อาจจะเขียนจากมาซิโดเนีย (๑ ทธ. ๑:๓), เพื่อให้คำแนะนำและกำลังใจเขาในการปฏิบัติหน้าที่.

บทที่ ๑ มีคำทักทายของเปาโลและคำแนะนำของท่านด้วยเกี่ยวกับการคาดเดาอย่างโง่เขลาที่กำลังหาทางเข้ามาในศาสนจักร. บทที่ ๒–๓ ให้คำชี้แนะเกี่ยวกับการนมัสการในที่สาธารณะและเกี่ยวกับอุปนิสัยและความประพฤติของผู้ปฏิบัติศาสนกิจ. บทที่ ๔–๕ มีคำอธิบายเกี่ยวกับการละทิ้งความเชื่อในยุคสุดท้ายและคำแนะนำทิโมธีเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติศาสนกิจต่อคนทั้งหลายที่เขานำอยู่. บทที่ ๖ เป็นคำชักชวนให้พิสูจน์ความซื่อสัตย์และหลีกเลี่ยงความมั่งคั่งทางโลก.

เปาโลเขียนจดหมายฉบับที่สองในระหว่างที่ท่านถูกจับไปคุมขังเป็นครั้งที่สอง, ก่อนมรณสักขีของท่านไม่นาน. จดหมายฉบับนี้มีถ้อยคำสุดท้ายของอัครสาวกและแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญและความวางใจอันเป็นเลิศขณะที่ท่านเผชิญความตาย.

บทที่ ๑ มีคำทักทายของเปาโลและคำกำชับทิโมธี. บทที่ ๒–๓ มีคำตักเตือนและคำชี้แนะต่าง ๆ, พร้อมด้วยการท้าทายให้เผชิญอันตรายที่อยู่ข้างหน้า. บทที่ ๔ เป็นข่าวสารถึงมิตรสหายของเปาโล, มีคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติต่อผู้ละทิ้งความเชื่อ.