แอลมา, บุตรของแอลมา

หนังสือที่แยกออกมาต่างหากอยู่ในพระคัมภีร์มอรมอน, ประกอบด้วยความย่อจากบันทึกต่าง ๆ ของศาสดาพยากรณ์แอลมา, บุตรของแอลมา, และฮีลามันบุตรของเขา. เหตุการณ์ซึ่งบรรยายไว้ในหนังสือเกิดขึ้นประมาณ ๙๑ ถึง ๕๒ ปีก่อนคริสตกาล. หนังสือมี ๖๓ บท. บทที่ ๑–๔ บรรยายถึงการกบฎของผู้ติดตามนีฮอร์กับแอมลิไซต่อต้านชาวนีไฟ. สงครามต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยสาเหตุนี้จัดอยู่ในบรรดาสงครามที่ทำลายล้างมากที่สุดเท่าที่มีมาในประวัติศาสตร์ของชาวนีไฟ. บทที่ ๕–๑๖ ประกอบด้วยเรื่องราวของการเดินทางไปสอนศาสนาในช่วงต้นของแอลมา, รวมทั้งโอวาทของเขาเรื่องพระเมษบาลผู้ประเสริฐ (แอลมา ๕) และคำสั่งสอนของเขากับอมิวเล็คในเมืองแอมันไนฮาห์. บทที่ ๑๗–๒๗ ประกอบด้วยบันทึกของบรรดาบุตรของโมไซยาห์และการปฏิบัติศาสนกิจของพวกเขาท่ามกลางชาวเลมัน. บทที่ ๒๘–๔๔ ประกอบด้วยโอวาทสำคัญที่สุดบางเรื่องของแอลมา. ในบทที่ ๓๒ แอลมาเปรียบเทียบพระคำกับเมล็ดพืช; ในบทที่ ๓๖ เขาเล่าเรื่องราวการเปลี่ยนใจเลื่อมใสของตนแก่ฮีลามันบุตรชาย. บทที่ ๓๙–๔๒ บันทึกคำแนะนำของแอลมาแก่โคริแอนทอนบุตรของเขา, ผู้ซึ่งเข้ามาพัวพันกับการล่วงละเมิดทางศีลธรรม; โอวาทสำคัญนี้อธิบายความยุติธรรม, ความเมตตา, การฟื้นคืนชีวิต, และการชดใช้. บทที่ ๔๕–๖๓ บรรยายถึงสงครามต่าง ๆ ของชาวนีไฟในช่วงเวลานั้นและการย้ายถิ่นฐานภายใต้เฮกอธ. ผู้นำที่ยิ่งใหญ่เช่น แม่ทัพโมโรไน, ทีแอนคัม, และลีไฮช่วยปกปักรักษาชาวนีไฟโดยผ่านวีรกรรมในเวลาที่เหมาะสม.