ใจที่ชอกช้ำ ดู กลับใจ (การ); เครื่องพลีบูชา, พลีพระชนม์ชีพ, สละ (ชีวิต), เสียสละ; ใจ; นอบน้อม (ความ), อ่อนน้อมถ่อมตน (ความ); อ่อนน้อม (ความมีใจ), อ่อนน้อม (ความสุภาพ), อ่อนโยน (คน, ความ) ด้วย การมีใจที่ชอกช้ำหมายถึงความอ่อนน้อมถ่อมตน, การสำนึกผิด, กลับใจ, และอ่อนโยน—นั่นคือ, พร้อมที่จะรับพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า. เราจะอยู่กับผู้ที่มีจิตใจสำนึกผิดและถ่อม, อสย. ๕๗:๑๕. พระคริสต์ทรงพลีพระองค์เองให้คนทั้งปวงผู้มีใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด, ๒ นี. ๒:๗. ถวายใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดแด่พระเจ้าเป็นเครื่องพลีบูชา, ๓ นี. ๙:๒๐ (คพ. ๕๙:๘). ไม่รับผู้ใดมาสู่บัพติศมานอกจากผู้มีใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด, โมโร. ๖:๒. พระเยซูทรงถูกตรึงกางเขนเพื่อปลดบาปของผู้มีใจสำนึกผิด, คพ. ๒๑:๙. พระองค์ทรงรับผู้ที่มีวิญญาณสำนึกผิด, คพ. ๕๒:๑๕. สัญญาจะประทานพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ให้ผู้สำนึกผิด, คพ. ๕๕:๓. เราส่งพระวิญญาณของเราออกไปในโลกเพื่อให้ความสว่างคนนอบน้อมและสำนึกผิด, คพ. ๑๓๖:๓๓.