ความตาย, ทางวิญญาณ

การแยกจากพระผู้เป็นเจ้าและอิทธิพลของพระองค์; การสิ้นชีวิตในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความชอบธรรม. ลูซิเฟอร์กับไพร่พลของสวรรค์หนึ่งในสามส่วนทนทุกข์ทรมานด้วยความตายทางวิญญาณเมื่อพวกเขาถูกขับออกจากสวรรค์ (คพ. ๒๙:๓๖–๓๗).

การตกของอาดัมนำความตายทางวิญญาณมาสู่โลก (โมเสส ๖:๔๘). มรรตัยซึ่งมีความคิด, คำพูด, และงานชั่วร้ายจะตายทางวิญญาณขณะยังมีชีวิตอยู่บนแผ่นดินโลก (๑ ทธ. ๕:๖). โดยผ่านการชดใช้ของพระเยซูคริสต์และโดยการเชื่อฟังหลักธรรมและศาสนพิธีของพระกิตติคุณ, ชายและหญิงจะสะอาดจากบาปและพิชิตความตายทางวิญญาณได้.

ความตายทางวิญญาณเกิดขึ้นหลังการตายของร่างกายมรรตัยด้วย. ทั้งสัตภาวะที่ฟื้นคืนชีวิตและมารกับบรรดาเทพของเขาจะได้รับการพิพากษา. คนที่จงใจกบฏต่อแสงสว่างและความจริงของพระกิตติคุณจะได้รับความตายทางวิญญาณ. ความตายนี้มักเรียกว่าความตายครั้งที่สอง (แอลมา ๑๒:๑๖; ฮีล. ๑๔:๑๖–๑๙; คพ. ๗๖:๓๖–๓๘).