เบธเอล

ในภาษาฮีบรู, หมายถึง “พระนิเวศน์ของพระผู้เป็นเจ้า” และเป็นพื้นที่หนึ่งซึ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในอิสราเอล. เบธเอลตั้งอยู่ทางเหนือของเยรูซาเล็มประมาณสิบไมล์. อับราฮัมสร้างแท่นบูชาที่นี่เมื่อเขาไปถึงคานาอันเป็นครั้งแรก (ปฐก. ๑๒:๘; ๑๓:๓). ที่นี่ ในนิมิตของยาโคบเขาเห็นบันไดซึ่งปลายยอดสูงถึงฟ้าสวรรค์ (ปฐก. ๒๘:๑๐–๑๙). สถานที่แห่งนี้ยังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในสมัยของซามูเอลอีกด้วย (๑ ซมอ. ๗:๑๖; ๑๐:๓).