ข้อตกลงระหว่างพระผู้เป็นเจ้ากับมนุษย์, แต่พระองค์และมนุษย์ไม่กระทำในฐานะผู้เท่าเทียมกันในข้อตกลง. พระผู้เป็นเจ้าประทานเงื่อนไขสำหรับพันธสัญญา, และมนุษย์ตกลงที่จะทำในสิ่งที่พระองค์ทรงขอให้พวกเขาทำ. จากนั้นพระผู้เป็นเจ้าทรงสัญญาพรบางอย่างกับมนุษย์สำหรับการเชื่อฟังของพวกเขา.
หลักธรรมและศาสนพิธีทั้งหลายได้รับโดยพันธสัญญา. สมาชิกศาสนจักรซึ่งทำพันธสัญญาเช่นนั้นสัญญาว่าจะให้เกียรติพันธสัญญาดังกล่าว. ตัวอย่างเช่น, สมาชิกทำพันธสัญญากับพระเจ้าเมื่อรับบัพติศมาและต่อพันธสัญญาเหล่านั้นโดยการรับส่วนศีลระลึก. พวกเขาทำพันธสัญญาเพิ่มเติมในพระวิหาร. ผู้คนของพระเจ้าเป็นผู้คนแห่งพันธสัญญาและได้รับพรมากมายเมื่อพวกเขารักษาพันธสัญญาของพวกเขากับพระเจ้า.