ฤดูเก็บเกี่ยว บางครั้งพระคัมภีร์ใช้คำว่า ฤดูเก็บเกี่ยว ในความหมายเปรียบเทียบเพื่อหมายถึงการนำผู้คนเข้ามาในศาสนจักร, ซึ่งเป็นอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าบนแผ่นดินโลก, หรือหมายถึงเวลาของการพิพากษา, เช่นการเสด็จมาครั้งที่สองของพระเยซูคริสต์. ฤดูเกี่ยวก็ผ่านไป, ฤดูแล้งก็สิ้นลงแล้ว, และเราทั้งหลายก็ไม่รอด, ยรม. ๘:๒๐ (คพ. ๕๖:๑๖). ข้าวที่ต้องเกี่ยวนั้นมีมากนักหนา, แต่คนงานยังน้อยอยู่, มธ. ๙:๓๗. ฤดูเกี่ยวได้แก่เวลาสิ้นยุค, มธ. ๑๓:๓๙. ผู้ใดหว่านอะไรลง, ก็จะเกี่ยวเก็บสิ่งนั้น, กท. ๖:๗–๙ (คพ. ๖:๓๓). ทุ่งขาวพร้อมที่จะเก็บเกี่ยว, คพ. ๔:๔. ฤดูเก็บเกี่ยวสิ้นสุดและจิตวิญญาณเจ้าไม่ได้รับการช่วยให้รอด, คพ. ๔๕:๒. เวลาแห่งการเก็บเกี่ยวมาถึงแล้ว, และคำของเราจำเป็นต้องเกิดสัมฤทธิผล, คพ. ๑๐๑:๖๔.