บริสุทธิ์, ศักดิ์สิทธิ์ ดู ทำ (ชำระ) ให้บริสุทธิ์ (การ); บริสุทธิ์ (ความ), พิศุทธิ์ (ความ); บริสุทธิ์ (ความ), ศักดิ์สิทธิ์ (ความ) ด้วย ลักษณะอันศักดิ์สิทธิ์, มีลักษณะเหมือนพระผู้เป็นเจ้า, หรือสะอาดทางวิญญาณและศีลธรรม. ตรงข้ามกับศักดิ์สิทธิ์หรือบริสุทธิ์คือ ธรรมดาสามัญหรือมีมลทิน. เจ้าทั้งหลายจะเป็นอาณาจักรปุโรหิต, เป็นชนชาติบริสุทธิ์, อพย. ๑๙:๕–๖ (๑ ปต. ๒:๙). พระเจ้าทรงบัญชาอิสราเอล : เจ้าต้องบริสุทธิ์, เพราะเราบริสุทธิ์, ลนต. ๑๑:๔๔–๔๕. ผู้ที่มีมือสะอาดและใจบริสุทธิ์จะยืนอยู่ในวิสุทธิสถานของพระองค์, สดด. ๒๔:๓–๔. จงสั่งสอนประชากรของเราถึงความแตกต่างระหว่างของบริสุทธิ์และของสาธารณ์, อสค. ๔๔:๒๓. พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกเราด้วยการเรียกที่บริสุทธิ์, ๒ ทธ. ๑:๘–๙. ตั้งแต่เด็กมาแล้วที่ท่านได้รู้จักพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์, ๒ ทธ. ๓:๑๕. คนบริสุทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้าพูดตามการดลใจของพระวิญญาณบริสุทธิ์, ๒ ปต. ๑:๒๑. มนุษย์ทั้งปวงจะรับการพิพากษาตามความจริงและความบริสุทธิ์ที่มีอยู่ในพระผู้เป็นเจ้า, ๒ นี. ๒:๑๐. มนุษย์ปุถุชนกลับเป็นวิสุทธิชนโดยผ่านการชดใช้ของพระคริสต์, โมไซยาห์ ๓:๑๙. จงเดินตามระเบียบอันศักดิ์สิทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้า, แอลมา ๗:๒๒ (แอลมา ๑๓:๑๑–๑๒). สานุศิษย์สามคนได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ในเนื้อหนังและบริสุทธิ์, ๓ นี. ๒๘:๑–๙, ๓๖–๓๙. อย่าล้อเล่นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์, คพ. ๖:๑๒. เจ้าจะเขียนสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ นอกจากเจ้าจะได้รับจากเรา, คพ. ๙:๙. เจ้าจงผูกมัดตนให้กระทำในความบริสุทธิ์อย่างหมดจด, คพ. ๔๓:๙. สานุศิษย์ของเราจะยืนอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์, คพ. ๔๕:๓๒. สิ่งซึ่งมาจากเบื้องบนย่อมศักดิ์สิทธิ์, คพ. ๖๓:๖๔. เด็กเล็ก ๆ บริสุทธิ์, คพ. ๗๔:๗. อุทิศตำแหน่งที่ตั้งนั้นไว้เพื่อจะทำให้ศักดิ์สิทธิ์, คพ. ๑๒๔:๔๔. พระเจ้าจะทรงรวบรวมผู้ที่เลือกไว้มายังนครศักดิ์สิทธิ์, โมเสส ๗:๖๒.