สงบ (ความ), สงบสุข (ความ), สันติ, สันติสุข ดู ผู้สร้างสันติ; พักผ่อน, สถานพักผ่อน; มิลเลเนียม ด้วย ในพระคัมภีร์, สันติสุขหมายความได้ทั้งอิสรภาพจากความขัดแย้งและความวุ่นวายหรือความสงบในใจและการปลอบโยนจากพระวิญญาณที่พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่วิสุทธิชนที่ซื่อสัตย์ของพระองค์. อิสรภาพจากความขัดแย้งและความวุ่นวาย พระองค์ทรงให้สงครามสงบ, สดด. ๔๖:๙. เขาจะไม่ศึกษายุทธศาสตร์อีกต่อไป, อสย. ๒:๔. จงอยู่อย่างสงบสุขกับทุกคน; อย่าทำการแก้แค้น, รม. ๑๒:๑๘–๒๑. ยังมีความสงบสุขอยู่ต่อไปในแผ่นดิน, ๔ นี. ๑:๔, ๑๕–๒๐. จงเลิกทำสงครามและประกาศสันติภาพ, คพ. ๙๘:๑๖. ชูธงสัญญาณแห่งสันติภาพ, คพ. ๑๐๕:๓๙. สันติสุขจากพระผู้เป็นเจ้าถึงผู้เชื่อฟัง จะมีผู้เรียกพระผู้ช่วยให้รอดว่าองค์สันติราช, อสย. ๙:๖. ไม่มีสันติสุขแก่คนอธรรม, อสย. ๔๘:๒๒. มีชาวสวรรค์หมู่หนึ่ง, สรรเสริญพระเจ้าว่า, พระสิริจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุด, ส่วนบนแผ่นดินโลก สันติสุขจงมีท่ามกลางมนุษย์ทั้งปวง, ลูกา ๒:๑๓–๑๔. เรามอบสันติสุขไว้ให้แก่ท่านทั้งหลาย, ยอห์น ๑๔:๒๗. สันติสุขแห่งพระเจ้าซึ่งเกินความเข้าใจ, ฟป. ๔:๗. ผู้คนของกษัตริย์เบ็นจามินได้รับความสงบในมโนธรรม, โมไซยาห์ ๔:๓. งดงามเพียงใดเล่าบนภูเขาคือเท้าของคนเหล่านั้นที่ประกาศสันติ, โมไซยาห์ ๑๕:๑๔–๑๘ (อสย. ๕๒:๗). แอลมาร้องทูลพระเจ้าและพบสันติ, แอลมา ๓๘:๘. พระองค์ทรงรับวิญญาณคนชอบธรรมเข้าในสภาพแห่งความสงบสุข, แอลมา ๔๐:๑๒. เรามิได้พูดให้ความสงบแก่จิตใจเจ้าหรือเกี่ยวกับเรื่องนี้ ? คพ. ๖:๒๓. จงเดินด้วยความสุภาพอ่อนน้อมแห่งพระวิญญาณเรา, และเจ้าจะมีสันติสุขในเรา, คพ. ๑๙:๒๓. คนที่ทำงานแห่งความชอบธรรมจะได้รับสันติสุข, คพ. ๕๙:๒๓. จงห่อหุ้มตนเองด้วยพันธะแห่งจิตกุศล, ซึ่งเป็นพันธะแห่งความดีพร้อมและสันติสุข, คพ. ๘๘:๑๒๕. ลูกเอ๋ย, สันติสุขจงมีแก่จิตวิญญาณเจ้า, คพ. ๑๒๑:๗. โดยพบว่ามีความสงบสุขมากขึ้น, ข้าพเจ้าจึงแสวงหาพรของบรรพบุรุษ, อับรา. ๑:๒.