เฮเซคียาห์

กษัตริย์ผู้ชอบธรรมของประชาชาติแห่งยูดาห์ในภาคพันธสัญญาเดิม. เขาปกครองเป็นเวลายี่สิบเก้าปี, ในช่วงเวลาที่อิสยาห์เป็นศาสดาพยากรณ์ในยูดาห์ (๒ พกษ. ๑๘–๒๐; ๒ พศด. ๒๙–๓๒; อสย. ๓๖–๓๙). อิสยาห์ช่วยเหลือเขาในการปฏิรูปทั้งทางศาสนาและการปกครอง. เขาระงับการนับถือรูปเคารพและสถาปนางานรับใช้ในพระวิหารอีกครั้ง. ชีวิตของเฮเซคียาห์ยืดออกไปสิบห้าปีโดยผ่านการสวดอ้อนวอนและศรัทธา (๒ พกษ. ๒๐:๑–๗). ช่วงต้นของการปกครองของเขาเจริญรุ่งเรือง, แต่การกบฏของเขาต่อกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย (๒ พกษ. ๑๘:๗) ส่งผลให้เกิดการรุกรานจากอัสซีเรียสองครั้ง : ครั้งแรกอธิบายไว้ในอิสยาห์ ๑๐:๒๔–๓๒, ครั้งที่สองใน ๒ พงศ์กษัตริย์ ๑๘:๑๓–๑๙:๗. ในการรุกรานครั้งที่สอง, เทพของพระเจ้าช่วยเยรูซาเล็มไว้ (๒ พกษ. ๑๙:๓๕).