มอรมอน, ศาสดาพยากรณ์ชาวนีไฟ

หนังสือเล่มเล็กในพระคัมภีร์มอรมอน. ระหว่างถ้อยคำสุดท้ายของอแมลิไคในหนังสือออมไนและในถ้อยคำแรกในหนังสือโมไซยาห์, มอรมอน, บรรณาธิการของบันทึกทั้งหมด, ได้แทรกบันทึกนี้ไว้กับบันทึกอื่น ๆ. (ดู “คำอธิบายโดยสังเขปเกี่ยวกับพระคัมภีร์มอรมอน” ตรงด้านหน้าของพระคัมภีร์มอรมอน.)

หนังสือแยกต่างหากในชุดพระคัมภีร์ที่เรียกว่าพระคัมภีร์มอรมอน. บทที่ ๑–๒ กล่าวถึงแอมารอน, ศาสดาพยากรณ์คนหนึ่งของชาวนีไฟ, ซึ่งแนะนำมอรมอนว่าจะไปนำแผ่นจารึกมาเมื่อไรและจากที่ใด. นอกจากนี้, สงครามครั้งใหญ่เริ่มขึ้น, และพระองค์ทรงพาชาวนีไฟสามคนไปเนื่องจากความชั่วร้ายของผู้คน. บทที่ ๓–๔ กล่าวถึงมอรมอนซึ่งป่าวร้องให้ผู้คนกลับใจ : แต่ใจพวกเขาเกินกว่าจะรู้สึก, และความชั่วร้ายทวีความรุนแรงลุกลามไปทั่วอิสราเอลมากกว่าที่เคยมีมาก่อน. บทที่ ๕–๖ บันทึกการสู้รบต่าง ๆ ในช่วงสุดท้ายระหว่างชาวนีไฟกับชาวเลมัน. มอรมอนถูกสังหารไปพร้อม ๆ กับประชาชาติชาวนีไฟเกือบทั้งหมด. ในบทที่ ๗, ก่อนจะสิ้นชีวิต, มอรมอนเรียกผู้คน—ในเวลานั้นและในอนาคต—ให้กลับใจ. บทที่ ๘–๙ บันทึกว่าในที่สุดมีเพียงโมโรไน, บุตรของมอรมอนเท่านั้น, ที่หลงเหลืออยู่. ท่านบันทึกภาพเหตุการณ์ครั้งสุดท้ายของความตายและการเข่นฆ่า, รวมทั้งจุดจบของผู้คนชาวนีไฟ, และเขียนข้อความไว้ให้ผู้อ่านและคนรุ่นต่อไปในอนาคตของบันทึกนี้.