Դաս 26
2 Նեփի 4
Նախաբան
Լեքիի մահից հետո Լամանը և Լեմուելը բարկացան Նեփիի վրա, «Տիրոջ խրատների պատճառով», որոնց վերաբերյալ Նեփին խոսել էր նրանց հետ (տես 2 Նեփի 4.13–14): Իր եղբայրների վերաբերմունքի և իր սեփական թուլությունների ու մեղքերի պատճառով անհանգստացած՝ Նեփին արձանագրում է իր զգացմունքները արտահայտիչ ու բանաստեղծական լեզվով: Նա նկարագրում է սուրբ գրությունների հանդեպ իր սերը և իր երախտագիտությունը օրհնությունների համար և ուժը, որ նա ստացել էր Տիրոջից (տես 2 Նեփի 4.15–35):
Ուսուցանման առաջարկներ
2 Նեփի 4.1–11
Լեքին խորհուրդներ է տալիս և օրհնում է իր ընտանիքին
Նախքան դասի սկսվելը հետևյալ հարցերը գրեք գրատախտակին.
Դասը սկսեք՝ հրավիրելով ուսանողներին պատասխանել գրատախտակին գրված հարցին: Ուսանողների պատասխաններից հետո հարցրեք.
-
Ի՞նչ պարտականություններ ունեն ծնողները, պապիկներն ու տատիկները իրենց երեխաներին և թոռնիկներին ուսուցանելու և խորհուրդներ տալու հետ կապված:
Որպես այս զրույցի մի մաս դուք կարող եք կարդալ կամ խնդրել մի ուսանողի կարդալ հետևյալ մեջբերումը.
«Ծնողների սուրբ պարտականությունն է՝ դաստիարակել երեխաներին սիրո և առաքինության մթնոլորտում, ապահովել նրանց նյութական և հոգևոր կարիքները, ուսուցանել նրանց սիրել և ծառայել մեկը մյուսին, պահել Աստծո պատվիրանները և օրինապաշտ քաղաքացիներ լինել, որտեղ էլ, որ ապրեն: Ամուսիններն ու կանայք՝ մայրերն ու հայրերը հաշվետու կլինեն Աստծո առջև այս պարտականությունների իրականացման համար: … Անհրաժեշտության դեպքում ընտանիքները կարող են ապավինել նաև մերձավորների օգնությանը» («Ընտանիք՝ հայտարարություն աշխարհին», Լիահոնա, նոյ. 2010, 129):
Ներկայացրեք 2 Նեփի 4, բացատրելով, որ նախքան մահանալը Լեքին խորհուրդ տվեց իր ժառանգներին պահել պատվիրանները: Հրավիրեք ուսանողներին կարդալ 2 Նեփի 4.3–11, ուշադրություն դարձնելով մարդկանց վրա, ում Լեքին ուսուցանում էր և խորհրդի վրա, որը նա տալիս էր նրանց:
-
Ո՞ւմ էր ուսուցանում Լեքին: (Տես 2 Նեփի 4.3, 8, 10–11:)
-
Ի՞նչ խոստում տվեց Լեքին Լամանի և Լեմուելի զավակներին: (Տես 2 Նեփի 4.7, 9:)
-
Հիմնվելով 2 Նեփի 4.5-ի վրա, ձեր կարծիքով ո՞րն է պարտականությունը, որ Տերը տվել է ծնողներին: (Այս հարցին պատասխանելու համար ուսանողները կարող են օգտագործել տարբեր բառեր, սակայն համոզվեք, որ նրանք հասկանում են, որ ծնողները Աստծո կողմից տրված պարտականություն ունեն ուսուցանել ավետարանը իրենց զավակներին:)
-
Ի՞նչ ճշմարտություններ եք դուք սովորել ձեր ծնողներից կամ տատիկներից ու պապիկներից:
Խրախուսեք ուսանողներին դառնալ ամուր օղակ իրենց ընտանիքների շղթաներում՝ ապրելով ավետարանով և պատրաստվելով լինել արդարակյաց ծնողներ: Դուք կարող եք ցուցադրել «Լինել ամուր օղակ» վերնագրով ազդագիրը (տես http://lds.org/liahona/2003/09/poster?lang=eng):
2 Նեփի 4.12–35
Նեփին ընդունում է իր թուլությունները և արտահայտում է իր վստահությունը առ Տերը
Գրատախտակին գրեք Հոգիս հրճվում է…
Խնդրեք ուսանողներին գրել այս արտահայտությունը իրենց սուրբ գրությունների ուսումնասիրության օրագրերում կամ դասարանային տետրերում և ավարտել նախադասությունը, գրելով բաներ, որոնցով հրճվում է իրենց հոգին:
Խնդրեք մի ուսանողի բարձրաձայն կարդալ 2 Նեփի 4.15–16, որ իմանան, թե ինչպես է Նեփին ավարտել այս արտահայտությունը:
-
Ի՞նչ որոշ բաներ մենք կարող ենք անել, եթե մեր հոգիները հրճվում են սուրբ գրություննեորվ:
-
Ի՞նչ է նշանակում ձեր համար հրճվել Տիրոջ բաներով:
-
Նեփին ասել է, որ իր սիրտը խորհում էր այն բաների շուրջ, որոնք նա տեսել էր ու լսել: Ի՞նչ է սա նշանակում ձեզ համար:
Նշեք, որ Նեփին մեծ ուրախություն ճաշակեց իր կյանքում: Այնուամենայնիվ, նա նաև հանդիպում էր դժվարությունների: Թող ուսանողները մտքում կարդան 2 Նեփի 4.12–13, որպեսզի տեսնեն որոշ դժվարություններ, որոնց Նեփին հանդիպում է իր կյանքի այս ժամանակաշրջանում: (Լեքիի մահը և Լամանի, Լեմուելի և Իսմայելի որդիների բարկությունը:)
Նեփիի փորձություններից շատերը առաջ էին գալիս իր ավագ եղբայրների արարքներից և վերաբերմունքից: Սակայն Նեփին նաև վշտանում է իր սեփական թուլությունների պատճառով: Գրատախտակին գրեք Սիրտս վշտանում է … պատճառով:
Հրավիրեք ուսանողներին կարդալ 2 Նեփի 4.17–18 և գտնել Նեփիի վշտանալու պատճառները:
Այս հատվածները կարդալու համար ժամանակ տրամադրելուց հետո հարցրեք նրանց, թե ինչ են գտել: Նրանց ուշադրությունը հրավիրեք այս հատվածների թշվառ, մարմին և նեղել բառերի վրա: Բացատրեք, որ թշվառ բառը նշանակում է դժբախտ կամ ցածրորակ: Սուրբ գրություններում մարմին բառը հաճախ վերաբերվում է թուլությանը, որը մենք ունենք, քանի որ ապրում ենք ընկած վիճակում: Նեղել բառը նշանակում է շրջապատել կամ սեղմել բոլոր կողմերից:
-
Ի՞նչ դժվարություններ կարող են նեղել մեզ: (Պատասխանները կարող են ներառել տանը եղած խնդիրները, հասակակիցների ազդեցությունը, դժվար տնային աշխատանքը և գայթակղությունները:)
Թող մի ուսանող կարդա 2 Նեփի 4.19: Դուք կարող եք խրախուսել ուսանողներին ընդգծել «Այնուամենայնիվ, ես գիտեմ՝ ում եմ ապավինել» նախադասությունը: Նշեք, որ 2 Նեփի 4.19-ում Նեփիի խոսքերը տխրությունից փոխվում են հույսի:
-
Ձեր կարծիքով, ի՞նչ ի նկատի ուներ Նեփին, երբ նա ասաց. «Ես գիտեմ՝ ում եմ ապավինել»:
-
Ինչպե՞ս կարող է Տիրոջը և Նրա բարությունը հիշելը օգնել մեզ հուսահատության պահերին:
Բարձրաձայն կարդացեք 2 Նեփի 4.20–25: Ուսանողներին խնդրեք հետևել իրենց սուրբ գրություններում: Հրավիրեք նրանց փնտրել բառեր և արտահայտություններ, որոնք ցույց են տալիս, որ Աստված աջակցում է նրանց, ովքեր իրենց հույսը դնում են Նրա վրա:
-
2 Նեփի 4.20–25-ում ո՞ր բառերը կամ արտահայտություններն են իմաստալից ձեզ համար: Ինչո՞ւ:
-
Վերհիշեք այնպիսի պահեր, երբ Տերը աջակցել է ձեզ կամ օգնել դժվարության պահին: Ինչպե՞ս է Նա օգնել ձեզ: Ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել այդ փորձառությունը ձեզ վրա:
Նմանատիպ փորձառությունների մասին մտածելու համար ուսանողներին ժամանակ տրամադրելը և իրենց սուրբ գրությունների ուսումնասիրության օրագրերում դրանք գրի առնելը կարող է օգտակար լինել: Ուսանողների համար նաև կարող է օգտակար լինել, եթե դուք պատմեք այն պահերի մասին, երբ Աստված օգնել և աջակցել է ձեզ:
Օգնեք ուսանողներին հասկանալ, որ Նեփիի ունակությունը՝ հիշել և երախտապարտ լինել այն ամենի համար, ինչ Տերն արել է իր համար անցյալում, տվեց նրան հույս և քաջալերեց նրան դառնալ ավելի լավը: Հրավիրեք ուսանողներին մտքում կարդալ 2 Նեփի 4.26–30, փնտրելով, թե ինչպես Նեփիի փորձառությունները ազդեցին արդարակյաց լինելու իր ցանկության վրա: Խնդրեք մի քանի ուսանողների կիսվել իրենց գտածով:
Խնդրեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն կարդալ 2 Նեփի 4.30–35: Դասարանով հանդերձ ներկայացրեք Տիրոջը տված Նեփիի խոստումները և նրա հայցած օրհնությունները:
-
Ի՞նչ կարող ենք մենք սովորել այս աղոթքից, որը կարող է օգնել մեզ մեր անձնական աղոթքներում: (Ուսանողները կարող են տարբեր բառեր օգտագործել այս հարցին պատասխանելու համար, սակայն համոզվեք, որ նրանք հասկանում են, որ անկեղծ աղոթքը կարող է զորացնել մեղքը և հուսահատությունը հաղթահարելու մեր պարտավորությունը:)
Հրավիրեք ուսանողներին հիշել մի ժամանակաշրջան, երբ աղոթքը օգնել է նրանց հաղթահարել մեղքը կամ հուսահատությունը: Դուք կարող եք խորհուրդ տալ, որ նրանք կիսվեն իրենց փորձառություններով կամ գրառեն դրանք իրենց սուրբ գրությունների ուսումնասիրության օրագրերում:
Ուսանողներին տվեք մի պահ, որ 2 Նեփի 4–ում փնտրեն մի հատված, որը արտահայտում է իրենց ունեցած ցանկությունը: Բավականաչափ ժամանակ անց կարդացեք Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Դեյվիդ Ա. Բեդնարի հետևյալ խոսքերը, թե ինչպես կարող է աղոթքը նպաստել հոգևոր աճին.
«Մեր բնավորության, մեր պահվածքի կամ հոգևոր աճի մեջ կան պահեր, որոնց մասին մենք պետք է խորհրդակցենք Երկնային Հոր հետ առավոտյան աղոթքում: Օրհնությունների համար պատշաճ շնորհակալություն հայտնելուց հետո, մենք աղերսում ենք, որ ստանանք հասկացողություն, առաջնորդություն և օգնություն այն բաներն անելիս, որոնք չենք կարող անել միայն մեր ուժով: Օրինակ, երբ աղոթում ենք, մենք կարող ենք.
• Հիշատակել այն առիթները, երբ մենք կոպիտ կամ անպատշաճ ձևով ենք խոսել նրանց հետ, ում ամենից շատ ենք սիրում:
• Ընդունել, որ մենք ավելի շատ գիտենք, սակայն միշտ չէ, որ գործում ենք ըստ մեր իմացածի:
• Զղջալ մեր թերությունների համար և նրա համար, որ ավելի մեծ ջանքեր չենք գործադրում բնական մարդուն հանելու համար:
• Որոշել ավելի լիովին ապրել Փրկչի նման:
• Աղերսել ավելի մեծ ուժ՝ գործելու և ավելի լավը դառնալու համար» («Միշտ աղոթեք», Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2008, 41):
Վերջում անդրադարձեք դասի ընթացքում գրատախտակին գրված արտահայտություններին («Հոգիս հրճվում է …» և «Սիրտս վշտանում է … պատճառով»): Արտահայտեք ձեր վստահությունը, որ երբ նույնիսկ մենք հանդիպում ենք դժվար իրավիճակների, մենք կարող ենք ունենալ երջանկություն և խաղաղություն, երբ փնտրում ենք Տիրոջ օգնությունը: