“King Follett nga Diskurso,” Mga Hisgutanan sa Kasaysayan sa Simbahan
“King Follett nga Diskurso”
King Follett nga Diskurso
Niadtong Abril 7, 1844, mibarug si Joseph Smith aron mamulong sa unsay nahimong iyang katapusang komperensya. Human mohangyo sa mga Santos alang sa ilang “lawom nga pagtagad,”1 mipasabut siya nga mamulong siya kabahin sa mga patay, agig tubag sa usa ka hangyo gikan sa pamilya ug mga higala ni King Follett, usa ka miyembro sa Simbahan kinsa bag-ohay lang namatay sa aksidente. Walay kompleto o eksakto nga rekord sa gisulti ni Joseph, apan pipila ka mga indibidwal ang misulat sa ilang nadunggan, nga naghimo niini nga usa sa labing maayong pagkarekord nga mga wali ni Joseph.2
Paghulagway sa artist kang Joseph Smith nga nagsangyaw sa komperensya sa Nauvoo niadtong Abril 1844.
Diha sa wali, mitudlo si Joseph mahitungod sa kinaiya sa pagkadios ug sa mahangturong pag-uswag. Gikontra niya ang dugay nang teyolohikanhong tradisyon nga nagtan-aw sa Dios nga hingpit nga lahi kay sa katawhan. Mipasabut siya nga “kon ang mga tawo dili makasabut sa kinaiya sa Dios dili sila makasabut sa ilang kaugalingon.”3 Mitudlo siya nga ang Dios “kaniadto sama kanato” ug nga “ang tanang espiritu nga gipadala sa Dios dinhi sa kalibutan” adunay “kahigayunan nga molambo,” tungod kay may kapasidad kini nga mahimong sama sa Dios sa kahangturan.4 Mitudlo usab si Joseph nga usa ka mahinungdanong parte sa matag tawo kauban sa Dios sa kahangturan, mitandi niining balaang parte ngadto sa usa ka singsing, nga walay sinugdanan o katapusan.
Ang King Follett nga wali mao ang labing direkta nga pagpasabut sa publiko niini nga mga doktrina, apan dili kadto ang unang higayon nga gihisgutan kini. Ang Basahon ni Mormon ug ang basahon ni Moises parehong naglangkob og mga tudling nga sukwahi sa teyolohikanhong posisyon nga kasagarang gituohan sa panahon ni Joseph Smith nga ang Dios “walay lawas, mga parte, o mga pagbati.”5 Ang mga pinadayag nga nadawat ni Joseph Smith sukad pa sa 1832 nagtudlo nga ang mga espiritu anaa na “sa sinugdanan uban sa Dios” ug nga pinaagi sa gahum sa Pag-ula ni Jesukristo, ang mga indibidwal makahimo sa “pagdawat sa ilang kabilin ug mahimong kapareha niya,” nga mahimong mga dios.6 Gipasabut na ni Joseph Smith kini nga mga pinadayag sa lain-laing mga sitwasyon, nakatabang sa uban nga makasabut sa mga implikasyon sa iyang mga pagtulun-an.7
Bisan sa mga tawo nga nakahibalo sa nag-unang mga pagtulun-an ni Joseph Smith kalabut sa premortal nga kinabuhi, diosnong kinaiya, ug kahimayaan, ang King Follett nga diskurso maklaro nga maoy makahuluganong punto diin kadtong importante nga mga konsepto kusganon nga nahiusa. Usa ka miyembro sa Simbahan nga nakadungog sa wali mihulagway niini nga dakong ebidensya nga si Joseph Smith nakabaton sa “Espiritu sa Inspirasyon.”8 Dul-an 50 ka tuig human sa pakigpulong, si Wilford Woodruff, samtang namulong sa pagpahinungod sa Templo sa Salt Lake, mideklarar nga ang pagpaminaw sa diskurso mao ang labing kusganong espiritwal nga kasinatian sa iyang kinabuhi.9 Apan ang wali usab adunay mga kritiko. Duha ka bulan human sa wali, ang masupilon nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mimantala og pamantalaan nga gitawag og Nauvoo Expositor, diin gisaway nila ang mga pagtulun-an sa Propeta isip mapanamas-tamason ug migamit niini isip rason sa ilang pagpamulong batok ni Joseph Smith.10 Ang nagsunod nga mga kritiko sa Simbahan miataki usab sa mga pagtulun-an sa wali.
Sukad sa 1844, ang Simbahan padayon nga nagtudlo sa sentrong mga doktrina nga gipresentar ni Joseph diha sa King Follett nga diskurso ug sa pagtan-aw sa plano sa kaluwasan base sa mga kamatuoran nga gitudlo ni Joseph Smith mahitungod sa premortal nga kinabuhi, mortal nga kasinatian, ug diosnon nga mahangturong potensyal sa katawhan.
May Kalabutan nga mga Hilisgutan: Mother in Heaven [Inahan sa Langit]