ฮีลามัน 11–12

บทนำ

บทที่ 11 และ 12 ในหนังสือฮีลามันครอบคลุมประวัติศาสตร์ 14 ปีของชาวนีไฟซึ่งผู้คนผ่านพ้นวัฎจักรแห่งความชอบธรรมและความชั่วร้าย ประวัติศาสตร์นี้แสดงให้เห็นว่าเร็วเพียงใดที่ผู้คนสามารถลืมพระเจ้าและวิธีที่พระองค์ทรงตีสอนพวกเขาเพื่อช่วยให้พวกเขากลับใจและกลับมาหาพระองค์

ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน

ฮีลามัน 11

ชาวนีไฟผ่านพ้นวัฎจักรแห่งความชอบธรรมและความชั่วร้าย

ลอกแผนภาพต่อไปนี้บนกระดาน อธิบายว่าแผนภาพนี้นำเสนอสิ่งที่มักจะเรียกว่าวัฎจักรแห่งความจองหอง

ภาพ

Righteous Cycle

ขอให้นักเรียนพิจารณาว่าพวกเขาจะเขียนอะไรเป็นส่วนที่สี่ของวัฏจักร ปล่อยให้นักเรียนสนทนาถึงคำตอบที่เป็นไปได้ หลังจากสนทนาได้พอสมควร เขียนคำว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตนและการกลับใจ ข้างหมายเลขสี่ในแผนภาพ อธิบายว่ากิจกรรมพระคัมภีร์ต่อไปนี้จะแสดงให้เห็นว่าผู้คนในพระคัมภีร์มอร-มอนเข้าไปสู่วัฏจักรนี้อย่างไร อธิบายว่าวัฎจักรนี้มักจะเห็นอยู่ในสังคมใหญ่ แต่ก็สามารถสะท้อนให้เห็นถึงแบบแผนในชีวิตครอบครัวและชีวิตส่วนตัวเช่นกัน

เตือนความจำให้นักเรียนว่าแม้หลังจากนีไฟบอกผู้คนเกี่ยวกับความตายของหัวหน้าผู้พิพากษา “พวกเขายังทำใจแข็งกระด้างและไม่ได้สดับฟังพระวจนะของพระเจ้า” (ฮีลามัน 10:13) เมื่อสิ้นสุดปีที่ 71 แห่งการปกครองของผู้พิพากษา ผู้คน “แบ่งแยกกันเองและเริ่มสังหารกันด้วยดาบ” (ฮีลามัน 10:18)

ในเวลานี้ ท่านคิดว่าชาวนีไฟเหล่านี้อยู่ตรงที่ใดในวัฏจักรแห่งความหยิ่งจองหอง

ก่อนเริ่มชั้นเรียน ลอกแผนภูมิต่อไปนี้ไว้บนกระดาน ไม่ต้องเขียนคำตอบที่เป็นตัวเอนในคอลัมน์ที่สามและสี่ หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ ให้ทำสำเนาแผนภูมิเป็นเอกสารแจกนักเรียนแต่ละคน หากไม่อยู่ในวิสัยที่ทำได้ ขอให้พวกเขาลอกแผนภูมิในสมุดจดหรือสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์

รูปแบบ วิธีเติมแผนภูมิให้สมบูรณ์โดยเขียนบรรทัดแรกด้วยกันเป็นชั้นเรียน เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านออกเสียง ฮีลามัน 11:1–2 ขอให้ชั้นเรียนสรุปสภาพของผู้คนตามที่อธิบายในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ เขียนคำตอบของพวกเขาในแผนภูมิ จากนั้นขอให้นักเรียนระบุว่าผู้คนอยู่ในวัฎจักรขั้นใด เขียนคำตอบของนักเรียนไว้ในแผนภูมิ

การวางรูปแบบกิจกรรมพระคัมภีร์

เมื่อท่านเตรียมให้นักเรียนทำกิจกรรมพระคัมภีร์ พิจารณาดูระดับความยากง่ายของกิจกรรมและความสามารถของนักเรียน ในบางสถานการณ์ ท่านอาจต้องวางรูปแบบกิจกรรมบางส่วนด้วยตนเองเพื่อนักเรียนจะเห็นได้ว่าพวกเขาจะต้องทำอะไรเมื่อพวกเขาทำงานมอบหมายของตนเอง

เมื่อนักเรียนเข้าใจวิธีเติมแผนภูมิให้สมบูรณ์ ให้เวลาพวกเขาทำกิจกรรมนี้ ท่านอาจขอให้พวกเขาทำด้วยตนเอง ทำเป็นคู่ หรือกลุ่มย่อย หรือทำด้วยกันทั้งชั้นเรียน

ปีแห่งการปกครองของผู้พิพากษา	ข้อพระคัมภีร์ใน ฮีลามัน 11	คำอธิบายถึงสภาพของผู้คน	ขั้นในวัฎจักร
72–73	1–2	ความขัดแย้งและสงครามมีมากขึ้น และกองโจรลับดำเนินงานแห่งการทำลายล้าง	2, 3
73–75	3–6	เพราะนีไฟทูลขอพระเจ้า ความอดอยากจึงเกิดขึ้นแทนสงคราม ผู้คนหลายพันคนเริ่มล้มตายเพราะความหิวโหย	2, 3
75	7–11	ผู้คนเริ่มระลึกถึงพระเจ้าและนอบน้อมถ่อมตน พวกเขากวาดล้างกองโจรแกดิแอนทันออกไปจากพวกเขา	3, 4
76	17–20	ผู้คนชื่นชมยินดีและเฉลิมพระเกียรติพระผู้เป็นเจ้า พวกเขาชอบธรรมและเริ่มรุ่งเรืองอีก	4, 1
77–79	21–23	ความรุ่งเรืองและความสงบสุขกลับมาอีกครั้ง มีความขัดแย้งเล็กน้อยและพวกเขาแก้ไขโดยการเปิดเผยและการสอนพระกิตติคุณ	1
80	24–26	ผู้คนเริ่มมีความจองหอง โกรธและชั่วร้ายอีกครั้ง กองโจรชั่วร้ายก่อตั้งขึ้นอีกในบรรดาผู้คนพร้อมกับฆาตรกรรมและแผนลับ	2, 3
80–81	27–35	กองโจรก่อให้เกิดหายนะและความพินาศ กองทัพชาวนีไฟกับชาวเลมันไม่สามารถทำลายล้างกองโจรที่ชั่วร้าย กองโจรฆ่าผู้คนจำนวนมากและนำบางคนรวมถึงสตรีและเด็กไปเป็นเชลยในแดนทุรกันดาร การทดลองทำให้ผู้คนระลึกถึงพระเจ้า	3, 4

หลังจากนักเรียนมีเวลาเติมแผนภูมิจนเสร็จ ขอให้พวกเขารายงานสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้จากกิจกรรม จากนั้นถามคำถามต่อไปนี้

ตามที่กล่าวไว้ใน ฮีลามัน 11:4 เหตุใดนีไฟจึงสวดอ้อนวอนขอความอดอยาก (เขาหวังว่าความอดอยากจะทำให้ผู้คนระลึกถึงพระเจ้าและกลับใจ)
ผู้คนจะทำอะไรได้บ้างเพื่อหลีกเลี่ยงสภาพ “ความทุกข์ทรมานและความพินาศ” ของวัฎจักร

นักเรียนอาจมีคำตอบดีๆ หลายข้อต่อคำถามนี้ แน่ใจว่าพวกเขาระบุหลักธรรมต่อไปนี้: โดยผ่านความอ่อนน้อมถ่อมตนและการกลับใจ เราสามารถหลีกเลี่ยงความจองหองและความพินาศ อธิบายว่าชาวนีไฟสามารถข้ามวัฎจักรขั้นที่สองและสามได้ พวกเขาสามารถดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรมและอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เสมอโดยกลับใจอย่างไม่รีรอเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาทำบาป ถ้าพวกเขาดำเนินชีวิตเช่นนี้ พวกเขายังต้องเผชิญการทดลองบางอย่าง แต่พวกเขาจะไม่ต้องทนกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสและความพินาศที่เกิดขึ้นอันเป็นผลมาจากความชั่วร้ายของพวกเขา

เชื้อเชิญนักเรียนคนหนึ่งให้อ่านออกเสียง ฮีลามัน 11:36–37 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม ฟังการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ

ชาวนีไฟใช้เวลานานเท่าไรหลังจากระลึกถึงพระเจ้าและ “กำลังสุกงอมอีกครั้งสำหรับความพินาศ” (สี่ปี)
วัฎจักรแห่งความจองหองขั้นใดที่อธิบายไว้ในตอนท้ายของ ฮีลามัน 11

ขอให้นักเรียนระบุและนึกถึงเวลาที่เจาะจงเมื่อพวกเขาเห็นวัฎจักรนี้บางระดับในชีวิตพวกเขาหรือในชีวิตของผู้คนที่พวกเขารู้จัก เชื้อเชิญให้พวกเขาไตร่ตรองว่าพวกเขาสามารถทำสิ่งใดเพื่อหลีกเลี่ยงวัฏจักรขั้นที่สองและขั้นที่สาม กระตุ้นให้พวกเขาเขียนแนวคิดที่เจาะจงซึ่งพวกเขาได้รับขณะไตร่ตรอง

ฮีลามัน 12

มอรมอนอธิบายว่าเหตุใดพระเจ้าทรงตีสอนผู้คน

เขียนข้อความนี้บนกระดาน: “และดังนั้นเราจะเห็นว่า …” อธิบายว่ามอรมอนใช้วลีนี้เพื่อชี้ให้เห็นบทเรียนที่ต้องเรียนรู้จากเรื่องราวที่ท่านบันทึกไว้

โดยดูจาก ฮีลามัน 11 ท่านจะเติมคำพูดนี้ให้สมบูรณ์อย่างไร

เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านออกเสียง ฮีลามัน 12:1 และขอให้ชั้นเรียนมองหาวิธีที่มอรมอนเติมคำพูดให้สมบูรณ์

ข้อความที่ว่า “ความรวนเรของใจลูกหลานมนุษย์” มีความหมายต่อท่านอย่างไร
อะไรช่วยให้ใจท่านยังคงแน่วแน่ในการอุทิศตนต่อพระเจ้า

ขอให้นักเรียนศึกษา ฮีลามัน 12:2–3 ในใจ มองหาบทเรียนอื่นที่มอรมอนต้องการให้เราเรียนรู้จากประ-วัติศาตร์ในช่วงนี้ของชาวนีไฟ เตือนนักเรียนว่ามอรมอนมักใช้วลีเช่น “เราจะเห็น” (ข้อ 2) และ “ดังนั้นเราจึงเห็น” (ข้อ 3) เมื่อเขาแบ่งปันความจริงที่เราสามารถเรียนรู้จากเรื่องราวในพระคัมภีร์

ในคำพูดของท่านเอง บทเรียนใดที่มอรมอนต้องการให้เราเรียนรู้ (นักเรียนอาจให้คำตอบดังต่อไปนี้: ถ้าเราไม่ระวัง ความรุ่งเรืองของเราอาจนำเราให้หลงลืมพระเจ้า พระเจ้าทรงตีสอนผู้คนของพระองค์เพื่อปลุกพวกเขาให้ระลึกถึงพระองค์)
เหตุใดท่านจึงคิดว่าผู้คนที่รุ่งเรืองบางครั้งจึงหลงลืมพระเจ้า
ท่านคิดว่าเหตุใดบางครั้งผู้คนจึงต้องถูกตีสอนก่อนที่พวกเขาจะระลึกถึงพระเจ้า (ท่านอาจต้องอธิบายคำว่า ตีสอน หมายถึงการสั่งสอนคนผ่านการลงโทษหรือความทุกข์ทรมานบางอย่าง)

ขอให้นักเรียนไตร่ตรองคำถามต่อไปนี้

พระเจ้าทรงตีสอนเราในทางใดบ้างในปัจจุบัน

เพื่อช่วยให้นักเรียนตอบคำถามนี้ อ่านคำพูดต่อไปนี้จากเอ็ลเดอร์ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง

“การตีสอนจากเบื้องบนมีจุดประสงค์อย่างน้อยสามประการคือ: (1) ชักชวนให้เรากลับใจ (2) ขัดเกลาและชำระเราให้บริสุทธิ์ และ (3) บางครั้งเพื่อเปลี่ยนวิถีชีวิตเราไปในทางที่พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบว่าดีกว่า” เลียโฮนา พ.ค. 2011, หน้า 112)

การตีสอนของพระเจ้าแสดงให้เห็นถึงความรักของพระองค์อย่างไร

เชื้อเชิญให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง ฮีลามัน 12:4–6 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม มองหาเจตคติที่ทำให้ผู้คนระลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าได้ยาก เชื้อเชิญให้นักเรียนรายงานสิ่งที่พวกเขาพบ

อธิบายว่ามอรมอนบรรยายถึงผู้คนที่ปฏิเสธจะให้พระเจ้าทรงเป็นผู้นำทางพวกเขาว่า “เล็กน้อยกว่าผงธุลีของแผ่นดินโลก” (ฮีลามัน 12:7) ขอให้นักเรียนอ่านออกเสียง ฮีลามัน 12:7–8

เหตุใดผู้คนเช่นนั้นจึงถูกพิจารณาว่า “เล็กน้อยกว่าผงธุลีของแผ่นดินโลก” (ช่วยให้นักเรียนเข้าใจว่ามอรมอนไม่ได้สอนว่าผู้คนมีค่าต่อพระบิดาบนสวรรค์เล็กน้อยกว่าผงธุลีของแผ่นดินโลก แต่เป็นการดึงความสนใจไปยังข้อเท็จจริงที่ว่าผงธุลีเชื่อฟังพระบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าเสมอ แต่ผู้คนมักจะไม่เชื่อฟัง)

สรุป ฮีลามัน 12:9–22 โดยกล่าวว่าในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้มอรมอนเตือนเราถึงฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า—ว่าพระเจ้าทรงสามารถบัญชาให้สสารทางกายภาพเคลื่อนที่หรือเปลี่ยนแปลงและพระองค์สามารถทำให้คนบาปถูกตัดขาดจากที่ประทับของพระองค์ เชื้อเชิญให้นักเรียนค้นคว้า ฮีลา-มัน 12:23–26 มองหาหลักฐานที่แสดงว่าเรามีค่ามากกว่าผงธุลีของแผ่นดินโลก ท่านอาจแนะนำให้นักเรียนทำเครื่องหมายถ้อยคำหรือวลีที่มีความสำคัญต่อพวกเขา

มีของประทานใดให้แก่เราเมื่อเรากลับใจและสดับฟังสุรเสียงของพระเจ้า
สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของเราต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร

เขียนประโยคที่ไม่สมบูรณ์ต่อไปนี้บนกระดาน เชื้อเชิญให้นักเรียนเขียนบทสรุปของบทเรียนในวันนี้โดยเติมประโยคเหล่านี้ให้สมบูรณ์ลงในสมุดจดหรือสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์

และดังนั้นฉันจึงเห็นใน ฮีลามัน 11–12 ว่า …

และดังนั้นฉันจะ …

เป็นพยานว่าเมื่อเราระลึกถึงพระเจ้า สดับฟังสุรเสียงของพระองค์ และกลับใจ เราแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนและศรัทธาในพระองค์ ในทางกลับกันพระองค์ทรงรักษาสัญญาของพระองค์ที่จะประทานพรและทำให้เรารุ่งเรือง ในที่สุดจะประทานชีวิตนิรันดร์แก่เรา