บทเรียนการศึกษาที่บ้าน
อีเธอร์ 13–โมโรไน 7:19 (หน่วย 31)
คำนำ
บทเรียนวันนี้เน้นเหตุผลและความจำเป็นที่เราแต่ละคนต้องเข้าร่วมการประชุมของศาสนจักร อีกทั้งกระตุ้นนักเรียนให้ตั้งใจแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่วและค้นหาอย่างขยันหมั่นเพียรโดยผ่านแสงสว่างของพระคริสต์เพื่อจะตัดสินได้ดี
ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน
อีเธอร์ 14–15
โมโรไนบันทึกจุดสิ้นสุดของอารยธรรมชาวเจเร็ด
เขียน 2,000,000 ไว้บนกระดาน ขอให้นักเรียนจินตนาการว่าสองล้านคนเทียบกับจำนวนคนเท่าใดที่อาศัยอยู่ในเมืองของพวกเขา เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง อีเธอร์ 15:1–2 ขณะที่ชั้นเรียนทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้นกับชาวเจเร็ดสองล้านคน
ถามว่านักเรียนคนใดสามารถสรุปเหตุการณ์ที่นำไปสู่ความพินาศของชาวเจเร็ดได้บ้าง ดังบันทึกไว้ใน อีเธอร์ 14–15 ถ้านักเรียนตอบไม่ได้ ให้พวกเขาทบทวนข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้: อีเธอร์ 14:5–10, 24; 15:1–6, 19, 22
ถาม: เราสามารถเรียนรู้บทเรียนอะไรได้บ้างจากความพินาศของชาวเจเร็ด
ความจริงสองข้อนี้เน้นในบทเรียนของนักเรียนระหว่างสัปดาห์: (1) ถ้าเราปฏิเสธพระดำรัสเตือนให้กลับใจ พระวิญญาณย่อมถอนตัวและซาตานจะมีอำนาจเหนือใจเรา (2) ความโกรธและการแก้แค้นชักนำผู้คนให้เลือกสิ่งที่ทำร้ายตนเองและผู้อื่น
ถาม: บทเรียนเหล่านี้สามารถประยุกต์ใช้กับสถานการณ์ใดบ้างในชีวิตเยาวชนชายหรือเยาวชนหญิงในปัจจุบัน
โมโรไน 1–3
โมโรไนเป็นพยานว่าเขาจะไม่ปฏิเสธพระคริสต์
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โมโรไน 1:1–4 จากนั้นให้ถามชั้นเรียนดังนี้
-
เหตุใดชาวเลมันจึงอยากฆ่าโมโรไน
-
เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นอะไรเกี่ยวกับศรัทธาและความกล้าหาญของโมโรไน เราจะพัฒนาประจักษ์พยานอันมั่นคงเช่นนั้นในพระเยซูคริสต์ได้อย่างไร
โมโรไน 4–6
โมโรไนบันทึกคำสวดอ้อนวอนศีลระลึก คุณสมบัติสำหรับบัพติศมา และเหตุผลสำหรับการประชุมของศาสนจักร
เขียนวลีต่อไปนี้บนกระดาน: เหตุใดฉันจึงควรไปโบสถ์วันอาทิตย์ เชื้อเชิญนักเรียนให้ค้นคว้า โมโรไน 4–6 และเตรียมคำตอบหนึ่งถึงสองนาทีสำหรับคำถามนี้โดยเขียนข้อความสั้นๆ ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของพวกเขา กระตุ้นให้นักเรียนรวมองค์ประกอบต่อไปนี้อย่างน้อยสองส่วนไว้ในคำตอบของพวกเขาด้วย (ท่านอาจต้องการเขียนไว้บนกระดานหรือเตรียมเป็นเอกสารแจก)
-
ข้อความพระคัมภีร์จาก โมโรไน 4–6 ซึ่งอธิบายเหตุผลสำหรับการประชุมกันที่โบสถ์
-
หลักคำสอนหรือหลักธรรมหนึ่งซึ่งอธิบายว่าเหตุใดเราจึงควรเข้าร่วมการประชุมของศาสนจักร
-
ประสบการณ์ส่วนตัวที่แสดงให้เห็นว่าเหตุใดเราจึงควรเข้าร่วมการประชุมของศาสนจักร
-
ประจักษ์พยานส่วนตัวยืนยันความสำคัญของการเข้าร่วมการประชุมของศาสนจักร
เมื่อนักเรียนมีเวลาเตรียมความคิดมากพอแล้ว ให้เชิญสองสามคนแบ่งปันข้อคิดกับชั้นเรียน
หลังจากนักเรียนแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้แล้ว ให้เพิ่มประจักษ์พยานของท่านถึงความจริงที่พวกเขาระบุและความสำคัญของการประชุมกันเป็นประจำในการประชุมของศาสนจักร
โมโรไน 7:1–19
มอรมอนสอนวิธีตัดสินระหว่างความดีกับความชั่ว
ก่อนชั้นเรียน ให้เติมน้ำในถ้วยแก้วใบหนึ่งและอีกใบหนึ่งเติมน้ำผสมน้ำส้มสายชู (หรือเกลือ) ถ้วยแก้วทั้งสองดูเหมือนกัน บอกนักเรียนว่าท่านมีถ้วยแก้วใส่น้ำสองใบที่ดูเหมือนกัน แต่น้ำถ้วยหนึ่งมีรสเปรี้ยว (หรือเค็ม) ขอให้อาสาสมัครคนหนึ่งตัดสินว่าถ้วยใดมีน้ำดีและถ้วยใดมีน้ำเปรี้ยว (หรือเค็ม) (พวกเขาอาจตัดสินด้วยการชิมหรือดมกลิ่น)
ถาม: เราจะบอกได้อย่างไรว่าสิ่งนั้นชั่วโดยไม่ต้องลองทำจริงๆ
อธิบายว่าในบันทึกของโมโรไนเขาได้รวมโอวาทจากมอรมอนบิดาของเขาไว้ด้วย ซึ่งให้ข้อคิดแก่คำถามนี้ เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โมโรไน 7:11–13, 15–16 ขอให้ชั้นเรียนเลือกอย่างน้อยหนึ่งวลีที่โดดเด่นสำหรับพวกเขาซึ่งอธิบายว่าเราจะแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่วได้อย่างไร ให้โอกาสนักเรียนสองสามคนแบ่งปันวลีที่เลือก
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โมโรไน 7:19 ขอให้ชั้นเรียนมองหาสิ่งที่มอรมอนพูดว่าเราควรทำเพื่อจะรู้ความดีจากความชั่ว
ถาม: มอรมอนแนะนำให้เราทำอะไรเพื่อเราจะแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่วได้
นักเรียนควรจะสามารถระบุหลักธรรมต่อไปนี้: ขณะที่เราค้นหาอย่างขยันหมั่นเพียรโดยผ่านแสงสว่างของพระคริสต์ เราจะแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่วได้
ถามนักเรียนดังนี้
-
จากการศึกษาสัปดาห์นี้ ท่านเข้าใจว่าแสงสว่างของพระคริสต์คืออะไร
-
แสงสว่างของพระคริสต์ช่วยท่านแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่วเมื่อใด
ให้เวลานักเรียนหนึ่งถึงสองนาทีเขียนรายการโปรดทางโทรทัศน์ เพลง กลุ่มนักร้อง ไซต์อินเทอร์เน็ต โปรแกรมซอฟแวร์ วีดิโอเกม หรือสมบัติส่วนตัวของพวกเขา เชื้อเชิญพวกเขาให้ใช้ โมโรไน 7:16–19 ตัดสินว่าสิ่งเหล่านี้ช่วยให้พวกเขาใกล้ชิดพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นหรือออกห่างจากพระองค์
เตือนนักเรียนให้นึกถึงคำเชื้อเชิญที่ได้รับในการศึกษาสัปดาห์นี้ให้ขจัดสิ่งไม่ดีเหล่านั้นออกจากชีวิตพวกเขาและ “ยึดมั่นในสิ่งที่ดีไว้ทุกอย่าง” (โมโรไน 7:19) ท่านอาจต้องการแบ่งปันประสบการณ์ที่เคยมีเมื่อเดินตามแสงสว่างของพระคริสต์และสามารถแยกแยะระหว่างความดีกับความชั่ว
หน่วยต่อไป (โมโรไน 7:20–10:34)
เชื้อเชิญนักเรียนให้พิจารณาคำถามต่อไปนี้ขณะพวกเขาศึกษาหน่วยต่อไป: จิตกุศลคืออะไร คนเราจะมีจิตกุศลได้อย่างไร เหตุใดเด็กเล็กหรือทารกจึงไม่ควรรับบัพติศมา มอรมอนและโมโรไนดำรงความซื่อสัตย์ได้อย่างไรแม้ในยามที่พวกเขาถูกแวดล้อมด้วยความชั่วร้าย คำพูดสุดท้ายของโมโรไนคืออะไร เหตุใดคำพูดเหล่านั้นจึงสำคัญ