คำนำถ้อยคำของมอรมอน

เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้

โดยผ่านการศึกษาถ้อยคำของมอรมอน นักเรียนสามารถเพิ่มพูนศรัทธาของพวกเขาว่า “พระเจ้าทรงรู้ทุกเรื่อง” (ถ้อยคำของมอรมอน 1:7) และพระองค์ทรงนำทางผู้รับใช้ของพระองค์ให้บรรลุจุดประสงค์ของพระองค์ ตามเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ หนังสือนี้เป็นสะพานเชื่อมระหว่างแผ่นจารึกเล็กของนีไฟ (1 นีไฟ–ออมไน) กับความย่อของมอรมอนจากแผ่นจารึกใหญ่ของนีไฟ (โมไซยาห์–4 นีไฟ) หนังสือนี้จะช่วยให้นักเรียนเข้าใจดีขึ้นว่ามอรมอนย่อบันทึกใดเมื่อเขารวบรวมพระคัมภีร์มอรมอน อีกทั้งแนะนำนักเรียนให้รู้จักศรัทธาและความสำเร็จของกษัตริย์เบ็นจามินด้วย

ใครเขียนหนังสือนี้

มอรมอนเขียนหนังสือนี้ เขาเป็นศาสดาพยากรณ์ ผู้รักษาบันทึก ผู้ย่อและผู้รวบรวมพระคัมภีร์มอรมอน เขาเป็นบิดาที่ชอบธรรมและเป็นผู้นำทางทหารในบรรดาชาวนีไฟด้วย ศาสดาพยากรณ์โมโรไนเป็นบุตรของเขา

หนังสือนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด

มอรมอนกล่าวถึงผู้อ่านในอนาคตด้วยความหวังว่างานเขียนของเขาและงานเขียนของโมโรไนบุตรชาย “อาจเป็นประโยชน์แก่พวกเขา” (ถ้อยคำของมอรมอน 1:2) เขาเขียนเพื่อประโยชน์ของชาวเลมันโดยเฉพาะ เขาพูดถึงคนเหล่านั้นว่า “คำสวดอ้อนวอนของข้าพเจ้าต่อพระผู้เป็นเจ้าเกี่ยวกับพี่น้องข้าพเจ้า, เพื่อพวกเขาจะมาถึงความรู้เรื่องพระผู้เป็นเจ้าอีกครั้งหนึ่ง, แท้จริงแล้ว, เรื่องการไถ่ของพระคริสต์; เพื่อพวกเขาอาจเป็นผู้คนที่น่าชื่นชอบอีกครั้งหนึ่ง” (ถ้อยคำของมอรมอน 1:8)

หนังสือนี้เขียนเมื่อใดและที่ไหน

มอรมอนเขียนหนังสือนี้ราว ค.ศ. 385 หลังจาก “เห็นความพินาศเกือบทั้งหมดของชาวนีไฟ, ผู้คน [ของเขา]” (ถ้อยคำของมอรมอน 1:1) มอรมอนไม่ได้บันทึกว่าเขาเขียนที่ไหนเมื่อเขียนหนังสือนี้

ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง

หนังสือสั้นๆ นี้คั่นลำดับเหตุการณ์ของหนังสือตอนต้นพระคัมภีร์มอรมอน มอรมอนเขียนหลังจากอแมลิไคสรุปหนังสือของออมไนมากว่า 500 ปี ในหนังสือนี้ มอรมอนอธิบายพอสังเขปเกี่ยวกับการรวบรวมและการย่อบันทึกของผู้คน เพื่อให้เข้าใจคำอธิบายของเขา พึงจำไว้ว่าพระเจ้าทรงบัญชานีไฟให้ทำบันทึกสองชุดเพื่อจุดประสงค์ “พิเศษ” และ “สุขุม” (ดู 1 นีไฟ 9:3, 5) แผ่นจารึกชุดหนึ่งซึ่งมักเรียกว่าแผ่นจารึกใหญ่ประกอบด้วยประวัติศาสตร์ทางโลกของชาวนีไฟ ส่วนอีกชุดมักเรียกว่าแผ่นจารึกเล็ก ประกอบด้วยบันทึกศักดิ์สิทธิ์ของการสั่งสอน การเปิดเผย และคำพยากรณ์ของชาวนีไฟ (ดู 1 นีไฟ 9:2–4; เจคอบ 1:3–4)

มอรมอนค้นพบแผ่นจารึกเล็กของนีไฟหลังจากเขาทำการย่อแผ่นจารึกใหญ่ส่วนหนึ่งเรียบร้อยแล้ว (ดู ถ้อยคำของมอรมอน 1:3) มอรมอนได้รับการนำทางจากพระวิญญาณของพระเจ้าให้รวมแผ่นจารึกเล็กไว้กับความย่อจากแผ่นจารึกใหญ่ของเขา เขาทำเช่นนี้ “เพื่อพระประสงค์อันสุขุม” ตามพระประสงค์ของพระเจ้า (ดู ถ้อยคำของมอรมอน 1:4–7)

หลายปีต่อมา เหตุผลประการหนึ่งสำหรับการดลใจดังกล่าวก็ปรากฏ เมื่อโจเซฟ สมิธเริ่มแปลพระคัมภีร์มอรมอน เขาเริ่มจากความย่อของมอรมอนจากแผ่นจารึกใหญ่ของนีไฟ—ประวัติศาสตร์ทางโลก มาร์ติน แฮร์ริสผู้จดงานแปลส่วนนี้ให้ท่านศาสดาพยากรณ์ได้ทำต้นฉบับ 116 หน้าหาย พระเจ้าทรงเปิดเผยต่อโจเซฟ สมิธว่าคนชั่วร้ายนำเอาหน้าหนังสือเหล่านั้นไปและเปลี่ยนถ้อยคำในนั้น (ดู คพ. 10:8–10) ถ้าโจเซฟแปลเนื้อหาเดิมอีกครั้ง คนเหล่านั้นจะอ้างว่าท่านไม่ใช่ศาสดาพยากรณ์เพราะท่านไม่สามารถแปลหนังสือครั้งที่สองให้เหมือนเดิมได้ (ดู คพ. 10:11–19) พระเจ้ารับสั่งกับโจเซฟไม่ให้แปลส่วนนั้นอีกแต่แปลแผ่นจารึกเล็กของนีไฟที่มอรมอนได้รวมไว้กับความย่อจากแผ่นจารึกใหญ่ของเขา (ดู คพ. 10:30–45) ดังนั้นถ้อยคำของมอรมอนจึงช่วยให้เราเห็นว่าพระเจ้าทรงเตรียมทางอย่างไรเพื่อขัดขวางแผนของคนชั่วร้ายและรวมพระคัมภีร์ที่ไม่เพียงครอบคลุมช่วงเวลาเดียวกับต้นฉบับที่หายไปแต่ให้ “ทัศนะอันกว้างไกลยิ่งขึ้นเกี่ยวกับพระกิตติคุณ [ของพระเจ้า]”ด (คพ. 10:45) เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า “คงจะน่าตื่นเต้นอย่างแน่นอนถ้าวันหนึ่งมีคนพบต้นฉบับพระคัมภีร์มอรมอน 116 หน้าที่หายไป แต่ไม่ว่าหน้าหนังสือเหล่านั้นจะมีเนื้อหาอย่างไรก็ไม่สำคัญต่อจุดประสงค์ของพระคัมภีร์มอรมอนมากกว่าคำสอน … ที่บันทึกไว้บนแผ่นจารึกเล็ก” (Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], 35–36)

นอกจากแบ่งปันข้อคิดเกี่ยวกับการรวบรวมบันทึกศักดิ์สิทธิ์ของผู้คนของเขาแล้ว มอรมอนยังได้ให้คำอธิบายพอสังเขปเกี่ยวกับการรับใช้ของกษัตริย์เบ็นจามินด้วย (ดู ถ้อยคำของมอร-มอน 1:10–18) คำอธิบายดังกล่าวช่วยเชื่อมโยงแผ่นจารึกเล็กของนีไฟกับความย่อจากแผ่นจารึกใหญ่ของมอรมอน เขากล่าวถึงกษัตริย์เบ็นจามินตอนท้ายหนังสือของออมไน ซึ่งเป็นหนังสือเล่มสุดท้ายในแผ่นจารึกเล็ก (ดู ออมไน 1:23–25) หนังสือของโมไซยาห์ หนังสือเล่มแรกที่เรามีเกี่ยวกับความย่อจากแผ่นจารึกใหญ่ของมอรมอน เริ่มต้นโดยเล่าตอนสิ้นสุดการปกครองและการปฏิบัติศาสนกิจของกษัตริย์เบ็นจามิน (ดู โมไซยาห์ 1:1, 9)

สรุปย่อ

ถ้อยคำของมอรมอน 1:1–9 มอรมอนค้นพบแผ่นจารึกเล็กของนีไฟและรวมไว้กับความย่อจากแผ่นจารึกใหญ่ของเขา

ถ้อยคำของมอรมอน 1:10–18 มอร-มอนสรุปการปกครองของกษัตริย์เบ็นจามิน