คำนำหนังสือของอีเธอร์
เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้
ขณะที่นักเรียนศึกษาหนังสือของอีเธอร์ พวกเขาจะเรียนเรื่องชาวเจเร็ด—คนกลุ่มหนึ่งที่เดินทางไปซีกโลกตันตกและอาศัยอยู่ที่นั่นนานหลายศตวรรษก่อนผู้คนของลีไฮมาถึง นักเรียนจะเรียนรู้หลักธรรมสำคัญเกี่ยวกับการสวดอ้อนวอน การเปิดเผย และความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์กับการได้รับความรู้ทางวิญญาณ พวกเขาจะเรียนรู้เช่นกันเกี่ยวกับบทบาทของศาสดาพยากรณ์ในการชักชวนผู้คนให้กลับใจและเกี่ยวกับผลอันเกิดแก่ผู้ปฏิเสธพระเยซูคริสต์และศาสดาพยากรณ์ของพระองค์
ใครเขียนหนังสือนี้
โมโรไนย่อหนังสือนี้จากแผ่นจารึกทองคำ 24 แผ่นเรียกว่าแผ่นจารึกของอีเธอร์ หนังสือตั้งชื่อตามศาสดาพยากรณ์อีเธอร์ผู้เป็นศาสดาพยากรณ์คนสุดท้ายของชาวเจเร็ดและผู้สร้างบันทึกเกี่ยวกับประวัติของพวกเขา (ดู อีเธอร์ 15:33–34) ประมาณ 500 ปีก่อนโมโรไนทำความย่อของเขาจากบันทึกศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนบางส่วนของลิมไฮค้นพบแผ่นจารึกของอีเธอร์ขณะพวกเขากำลังค้นหาแผ่นดินแห่งเซราเฮ็มลา (ดู โมไซยาห์ 8:7–11; อีเธอร์ 1:2) ศาสดาพยากรณ์ชาวนีไฟและผู้เก็บบันทึกส่งต่อแผ่นจารึกของอีเธอร์จนมาอยู่ในความครอบครองของโมโรไน โมโรไนกล่าวว่าเขารวมไว้ไม่ถึง “หนึ่งในร้อยส่วน” ของบันทึกในความย่อของเขา (อีเธอร์ 15:33)
หนังสือนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด
เพราะโมโรไนย่อแผ่นจารึกของอีเธอร์หลังจากชาวเจเร็ดและผู้คนของเขาถูกทำลาย เขาจึงตั้งใจย่อหนังสือนี้เพื่อผู้คนในสมัยของเรา โมโร-ไนเตือนคนต่างชาติยุคสุดท้ายให้กลับใจ รับใช้พระผู้เป็นเจ้า และล้มล้างการมั่วสุมลับ (ดู อีเธอร์ 2:11–12; 8:23) เขาบันทึกพระวจนะของพระเยซูคริสต์เช่นกัน โดยเชื้อเชิญ “เจ้าทั้งหลายทั่วสุดแดนแผ่นดินโลก” ให้กลับใจ มาหาพระองค์ รับบัพติศมา และได้รับความรู้ที่พระองค์ทรงปิดบังจากชาวโลกเพราะความไม่เชื่อ (ดู อีเธอร์ 4:13–18)
ท่านเขียนหนังสือนี้เมื่อใดและที่ไหน
อีเธอร์ทำบันทึกผู้คนของเขาเสร็จสมบูรณ์ในระหว่างการสู้รบและหลังการสู้รบอย่างดุเดือดครั้งสุดท้ายที่ทำให้ทุกคนเสียชีวิตยกเว้นชาวเจเร็ดสองคน—คือตัวเขาและโคริแอนทะเมอร์ (ดู อีเธอร์ 13:13–14; 15:32–33) จากนั้นเขาซ่อนงานเขียนของเขาไว้ “ในลักษณะที่ผู้คนของลิมไฮพบมัน” (อีเธอร์ 15:33; ดู โมไซยาห์ 8:7–9 ด้วย) โมโรไนย่อบันทึกของอีเธอร์ระหว่าง ค.ศ. 400 และ ค.ศ. 421 (ดู มอรมอน 8:3–6; โมโรไน 10:1) โมโรไนเขียนว่าชาวเจเร็ดถูกทำลายใน “ประเทศทางเหนือนี้” (อีเธอร์ 1:1) ซึ่งบ่งบอกว่าเขาอาจจะอยู่ในแผ่นดินที่พวกเขาถูกทำลายเมื่อเขาย่อบันทึกของคนเหล่านั้น
ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง
หนังสือของอีเธอร์ไม่เหมือนหนังสืออื่นในพระคัมภีร์มอรมอน คือไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของผู้สืบตระกูลของลีไฮ หนังสือบรรยายว่าชาวเจเร็ดมาจากหอบาเบลและเดินทางไปแผ่นดินแห่งคำสัญญาซึ่งพวกเขาถูกทำลายในท้ายที่สุด หนังสือของอีเธอร์เป็นพยานที่สองยืนยันบันทึกของชาวนีไฟโดยแสดงให้เห็นว่า “ประชาชาติใดก็ตามที่จะครอบครอง [แผ่นดินที่สัญญาไว้] จะรับใช้พระผู้เป็นเจ้า, มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกกำจัดออกไป … เมื่อพวกเขาสุกงอมอยู่ในความชั่วช้าสามานย์” (อีเธอร์ 2:9)
การปรากฏองค์ก่อนมรรตัยของพระเยซูคริสต์ต่อพี่ชายของเจเร็ด “ถือเป็นช่วงเหตุการณ์สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้” เหตุการณ์นี้ “พิสูจน์ให้เห็นว่าพี่ชายของเจเร็ดเป็นศาสดาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของพระผู้เป็นเจ้าตลอดกาล” (เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon [1997], 17) เรื่องราวของโมโรไนเกี่ยวกับนิมิตให้พยานอันทรงพลังเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์และนำเสนอคำสอนที่ชัดเจนเกี่ยวกับลักษณะของร่างวิญญาณ (ดู อีเธอร์ 3:4–17)
สรุปย่อ
อีเธอร์ 1–3 พระเจ้าทรงพิทักษ์ภาษาของชาวเจเร็ดที่หอบาเบล ทรงสัญญาจะนำพวกเขาไปสู่แผ่นดินที่เลิศเลอและทำให้พวกเขาเป็นประชาชาติยิ่งใหญ่ พระองค์ทรงนำพวกเขาไปถึงฝั่งทะเลและทรงแนะนำพวกเขาให้ต่อเรือเพื่อเดินทางข้ามมหาสมุทร พระเจ้าทรงเปิดเผยพระองค์และ “ทุกสิ่ง” (อีเธอร์ 3:26) แก่พี่ชายของเจเร็ด
อีเธอร์ 4–5 โมโรไนผนึกงานเขียนของพี่ชายเจเร็ด เขาบันทึกคำอธิบายของพระเยซูคริสต์ว่างานเขียนเหล่านี้จะเปิดเผยต่อคนที่ใช้ศรัทธาในพระองค์ โมโรไนสอนว่าพยานยุคสุดท้ายสามคนจะเป็นพยานถึงพระคัมภีร์มอรมอนร่วมกับพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์
อีเธอร์ 6–11 ชาวเจเร็ดเดินทางไปแผ่นดินที่สัญญาไว้ ผู้คนขยายเผ่าพันธุ์และเริ่มกระจายไปทั่วแผ่นดิน การสืบทอดตำแหน่งกษัตริย์ที่ชอบธรรมและชั่วร้ายปกครองคนหลายรุ่น ชาวเจเร็ดเกือบจะถูกทำลายเพราะการมั่วสุมลับ ศาสดาพยากรณ์หลายท่านเตือนผู้คนให้กลับใจ แต่ผู้คนปฏิเสธศาสดาพยากรณ์
อีเธอร์ 12 โมโรไนสอนว่าคนๆ หนึ่งต้องมีศรัทธาก่อนจึงจะสามารถรับพยานทางวิญญาณได้ เขาทูลข้อกังวลของเขาต่อพระเจ้าว่าคนต่างชาติในอนาคตจะล้อเลียนความอ่อนแอของเขาในการเขียนบันทึกศักดิ์สิทธิ์ และเขาบันทึกพระดำรัสตอบของพระเจ้า โมโรไนแนะนำผู้อ่านยุคสุดท้ายให้แสวงหาพระเยซูคริสต์
อีเธอร์ 13–15 โมโรไนพูดถึงคำพยากรณ์ของอีเธอร์เกี่ยวกับเยรูซาเล็มใหม่ หลังจากชาวเจเร็ดปฏิเสธอีเธอร์ เขาเป็นพยานและบันทึกความพินาศสิ้นของคนเหล่านั้น