មេរៀនទី ២៤
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១-២២
បុព្វកថា
នៅក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៨២៩ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានជួលម្ចាស់រោងពុម្ព ឈ្មោះ អ៊ែហ្គប៊ើត ប៊ី ហ្គ្រានឌីន ដើម្បីបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរចំនួន ៥០០០ ក្បាលក្នុងតម្លៃ ៣០០០ ដុល្លារ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ហ្គ្រានឌីន នឹងមិនចាប់ផ្ដើមបោះពុម្ព ឬសូម្បីតែទិញក្រដាសបោះពុម្ពឡើយ ទាល់តែគាត់ត្រូវបានអះអាងថា ទទួលបានប្រាក់បង់ថ្លៃសម្រាប់ការងារមុនសិន ។ នៅក្នុងវិវរណៈ ដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩ ដែលទំនងជាត្រូវបានប្រទានឲ្យនៅរដូវក្ដៅឆ្នាំ ១៨២៩ នោះព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាម៉ាទិន ហារិសឲ្យ « ចំណាយផ្នែកនៃទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នក … [ ហើយ ] សងបំណុលដែលអ្នកបានយល់ព្រមជាមួយនឹងអ្នកបោះពុម្ព » ( គ. និង ស. ១៩:៣៤–៣៥ ) ។ ដោយការប្រើចម្ការខ្លះៗរបស់គាត់ដាក់បញ្ចាំ នោះម៉ាទិន ហារិសផ្ទាល់បានអះអាងថា បង់ថ្លៃការចំណាយលើការបោះពុម្ព បើការលក់ព្រះគម្ពីរមរមន មិនអាចទូទាត់សងថ្លៃការចំណាយបានទេនោះ ។
ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ បានពិពណ៌នាអំពីវិវរណៈនេះ ជាមួយនឹងការបង្រៀនរបស់វាអំពីដង្វាយធួនជា « វិវរណៈដ៏មហិមាមួយ ដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យនៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ដែលមានសារៈសំខាន់មួយចំនួនច្រើនជាងនេះ » ( Church History and Modern Revelation, វ៉ុលទី ២ [ឆ្នាំ ១៩៥៣], ១:៨៥ ) ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១-៣
ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រកាសថា ទ្រង់បានសម្រេចតាមព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះបិតាហើយ
នៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីអ្វីៗមួយចំនួន ដែលពួកគេត្រូវបានសុំឲ្យធ្វើ ឬនឹងត្រូវបានសុំឲ្យធ្វើ ដោយសារពួកគេជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។ សូមសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សមើលបញ្ជីនៅលើក្ដារខៀន ហើយជ្រើសរើសមវត្ថុមួយចំនួន ដែលគិតថាវាពិបាក ។ ( ឧទាហរណ៍ អាចបូករួមទាំង ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ការបម្រើបេសកកម្ម និងការប្រែចិត្ត ) ។
-
ហេតុអ្វីក៏រឿងទាំងនេះ ពិបាកសម្រាប់មនុស្សមួយចំនួនដើម្បីធ្វើ ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបរិបទជាប្រវត្តិសាស្ត្រអំពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩ សូមអានបុព្វកថាចំពោះមេរៀននេះឲ្យឮៗ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១–៣ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលសេចក្ដីពិតអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍អំពីការរកឃើញរបស់ពួកគេ ។ ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សា សូមប្រាកដថាសិស្សប្រាប់នូវគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជម្រះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង ។. សូមចម្លងតារាងដូចខាងក្រោម នៅលើក្ដារខៀន ដោយប្រើសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ជាចំណងជើងសម្រាប់កូឡោនទាំងពីរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សដើម្បីធ្វើតារាងស្រដៀងគ្នាមួយនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយបំពេញវានៅអំឡុងមេរៀន ។ សូមទុកកន្លែងទំនេរនៅលើក្ដារខៀនឲ្យបានច្រើន ដើម្បីបំពេញតារាង ដូចបានបង្ហាញនៅពេលក្រោយក្នុងមេរៀន ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ។ |
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជំរះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង ។ |
---|---|
-
តើការដឹងអំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានជួយដល់ ម៉ាទីន ហារិស ឲ្យមានអារម្មណ៍សុខសាន្ដ ក្នុងការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ដើម្បីលក់ចំណែកដ៏ធំនៃចម្ការរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៤-១២
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពន្យល់អំពីទារុណកម្មដ៏អស់កល្ប និងមិនចេះចប់
នៅក្នុងតារាងនៅលើក្ដារខៀន សូមសរសេរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៤–១២ ពីខាងក្រោមចំណងជើង « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជម្រះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង » ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៤ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលសេចក្ដីពិតមួយ អំពីសេចក្ដីជំនុំជម្រះ ដែលយើងទាំងអស់គ្នាគួរតែគិតពិចារណា ។ សូមឲ្យពួកគេរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា ពួកគេប្រាប់នូវគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោម ៖ គ្រប់រូបត្រូវតែប្រែចិត្ត បើពុំនោះសោតទេនឹងត្រូវរងទុក្ខ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសរសេរគោលលទ្ធិនេះ នៅលើក្ដារខៀនពីខាងក្រោម គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៤–១២ » ។
សូមពន្យល់ថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៥ មាននូវការពន្យល់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលទ្រង់នឹងមិនដកសេចក្ដីជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ ការណ៍នេះតម្រូវថា អ្នកទាំងឡាយណាដែលពុំប្រែចិត្ត នឹងត្រូវរងទុក្ខចំពោះទោសអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៥ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានពិពណ៌នាអំពីស្ថានភាពនៃអ្នកទាំងឡាយណាដែលពុំប្រែចិត្ត ហើយហេតុដូច្នោះ នឹងទទួលការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់ ។
-
តើអ្នកទាំងឡាយដែលពុំប្រែចិត្តនឹងមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ ?
-
តើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៥ អាចលើកទឹកចិត្តដល់យើងឲ្យប្រែចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមសរសេរឃ្លាដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន នៅពីក្រោម « មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែប្រែចិត្ត បើពុំនោះសោតទេនឹងត្រូវរងទុក្ខ » ៖ ទោសដ៏អស់កល្ប ឬមិនចេះចប់ ។
-
តើអ្នកគិតយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលអ្នកស្ដាប់ឮ ឬអានឃ្លា « ទោសដ៏អស់កល្ប ឬមិនចេះចប់មិនចេះហើយ » នេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:៦–១២ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់កំណត់ទោសដ៏អស់កល្ប ឬមិនចេះចប់មិនចេះហើយនោះ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតបហើយ សូមលុបពាក្យ ដ៏អស់កល្ប ឬមិនចេះចប់ ពីលើក្ដារខៀន ហើយជំនួសដោយពាក្យ របស់ព្រះ ។
-
តើអ្នកគិតយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលអ្នកស្ដាប់ឮ ឬអានឃ្លា « ទោសមកពីព្រះ » នេះ ?
អ្នកអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវពន្យល់ថា នៅក្នុងបទគម្ពីរ ពាក្យ ទោសដ៏អស់កល្ប និង ទោសមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ពុំសំដៅទៅលើប្រវែងនៃពេលវេលាដែលមនុស្សនឹងរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេនោះទេ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានមានបន្ទូលថា « យើងមិនចេះសាបសូន្យឡើយ ហើយទោសដែលយើងធ្វើចេញពីព្រះហស្ដរបស់យើងទៅ គឺជាទោសដ៏មិនចេះចប់មិនចេះហើយ ដ្បិតមិនចេះសូន្យឡើយ គឺជាព្រះនាមរបស់យើង » ( គ និង ស ១៩:១០ ) ។ ហេតុដូច្នោះហើយ នៅពេលទ្រង់សំដៅទៅលើ ទោសដ៏មិនចេះចប់មិនចេះហើយ ឬដ៏អស់កល្ប នោះទ្រង់កំពុងមានបន្ទូលអំពីទណ្ឌកម្មដែលទ្រង់នឹងដាក់ ស្របតាមច្បាប់ព្រះ និងតម្រូវការនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៣-២២
ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានបន្ទូលអំពីការរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់ទ្រង់
នៅក្នុងតារាងនៅលើក្ដារខៀន សូមសរសេរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៣–១៧ ក្នុងកូឡោនចំណងជើងថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជម្រះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង » ។ សូមពន្យល់ថា ខ ១៣-១៧ មាននូវការព្រមានមួយចំពោះសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៣–១៧ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលលទ្ធផលចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលជ្រើសរើសមិនប្រែចិត្ត ។
-
តើមានអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើង ចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលជ្រើសរើសមិនប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកគេនោះ ? ( សិស្សគួរតែប្រាប់នូវគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោម ៖ អ្នកទាំងឡាយណាដែលជ្រើសរើសពុំប្រែចិត្ត នឹងត្រូវរងទុក្ខចំពោះទោសនៃអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន នៅក្រោម«គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៣–១៧ » ) ។
សូមសរសេរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា១៩:១៦–១៩ នៅក្នុងកូឡោនចំណងជើងថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជម្រះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង » ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៦-១៩ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលមូលហេតុដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់ថាហេតុអ្វីបានជាទ្រង់រងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់យើងដូច្នេះ ។
-
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់ថាមានមូលហេតុអ្វីខ្លះ ដែលទ្រង់បានរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់យើងនោះ ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែប្រាប់នូវគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោម ៖ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចប្រែចិត្ត ហើយពុំរងទុក្ខដូចជាទ្រង់បានរងទុក្ខ ) ។
-
ស្របតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្វីដែលបានធ្វើឲ្យអំពើបាបរបស់យើងអាចត្រូវបានអភ័យទោស ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការដូចខាងក្រោមក្នុងតារាងនៅលើក្ដារខៀន ពីក្រោម គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៦–១៩ » ៖ សេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងលោហិតដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ បានស្កប់ស្កល់ដល់តម្រូវការនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ សេចក្ដីមេត្តាករុណាត្រូវបានផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលប្រែចិត្ត) ។
-
តើការស្គាល់សេចក្ដីពិត ដែលយើងបានលើកឡើងមកនៅថ្ងៃនេះ មានឥទ្ធិពលលើបំណងប្រាថ្នាដើម្បីធ្វើការប្រែចិត្តរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីការជ្រើសរើសដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែប្រែចិត្ត ឬក៏រងទុក្ខចំពោះទោសនៃអំពើបាបរបស់យើង សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់៖
« នៅទីបញ្ចប់យើងនឹងត្រូវជ្រើសរើសលក្ខណៈនៃការរស់នៅរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ឬលក្ខណៈនៃការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់! វាអាចនឹង ‹ ត្រូវរងទុក្ខដូចជាយើង › ( គ. និង ស. ១៩:១៦-១៧) ឬយកឈ្នះ ‹ដូចជា [ ទ្រង់ ] … បានឈ្នះ› ( វិវរណៈ ៣:២១Overcome … Even As I Also Overcame, » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៧, ទំព័រ ៧២ ) ។
នៅក្នុងតារាងនៅលើក្ដារខៀន សូមសរសេរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៥, ១៨--១៩ ពីក្រោមចំណងជើង « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ » ។
សូមពន្យល់ថា ដំណើររឿងភាគច្រើនអំពីសេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយមនុស្សផ្សេងទៀត ក្រៅពីព្រះអង្គទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៦:៣៦–៣៩; លូកា ២២:៣៩–៤៤ ) ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩ មាននូវដំណើររឿងផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីសេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៥, ១៨–១៩ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានពិពណ៌នាអំពីសេចក្ដីរងទុក្ខ ដែលទ្រង់បានជួបអំឡុងពេលធ្វើដង្វាយធួន ។ អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ឲ្យសិស្សថា ពួកគេគួរគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមបន្ថែមចម្លើយរបស់សិស្សទៅលើក្ដារខៀន ក្រោម «គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៥, ១៨–១៩ » ។ តារាងចុងក្រោយ អាចសរសេរដូចជាអ្វីខាងក្រោមនេះ ៖
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបំពេញតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ។ |
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងជំនុំជម្រះយើង ស្របតាមកិច្ចការរបស់យើង ។ |
---|---|
សេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺឈឺចាប់ ខ្លាំងបំផុត ហើយពិបាកទ្រាំទ្រ ។ សេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានបណ្ដាលឲ្យទ្រង់ឈឺញ័ររន្ធត់ ដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយនឹងការហូរលោហិតពីគ្រប់គល់រោម ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានរងទុក្ខទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងសាច់ឈាម ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានអធិស្ឋានថា សុំឲ្យទ្រង់បានរួចពីការទទួលទានពែងល្វីងនេះ បើអាចទៅរួច ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានបំពេញតាមព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះបិតា ហើយ «បានសម្រេចការរៀបចំ [ របស់ទ្រង់ ] ចំពោះកូនចៅមនុស្ស » ( គ. និង ស. ១៩:១៩ ) ។ |
មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែប្រែចិត្ត ឬត្រូវរងទុក្ខវេទនា ។ ទោសមកពីព្រះ អ្នកទាំងឡាយដែលជ្រើសរើសពុំប្រែចិត្ត នឹងរងទុក្ខនូវទោសនៃអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ សេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងលោហិតនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ បានធ្វើឲ្យស្កប់ស្កល់ដល់សេចក្ដីយុត្តិធម៌ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ សេចក្ដីមេត្តាករុណាត្រូវបានផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលប្រែចិត្ត ។ |
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្ដេចអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះរងទុក្ខនូវទោសនៃអំពើបាបរបស់យើងនោះ ?
-
តើការយល់ដឹងអំពីសេចក្ដីរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានជួយដល់ ម៉ាទីន ហារិស នៅពេលគាត់គិតពិចារណាអំពីរឿងដូចជាការបាត់បង់ឯកសារសរសេរដោយដៃ ១១៦ ទំព័រ ឬការលះបង់ចំណែកនៃទ្រព្យរបស់គាត់ដើម្បីបង់ថ្លៃការបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមនយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើពេលណា ដែលចំណេះដឹងរបស់អ្នកអំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានជួយអ្នកឲ្យប្រឈមមុខនឹងការលំបាកនោះ ? ( សូមរំឮកសិស្សថា បទពិសោធន៍មួយចំនួន គឺពិសិដ្ឋ ឬផ្ទាល់ខ្លួនណាស់ ដែលពុំគួរចែកចាយ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:២០ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សផ្ទៀងតាម រកមើលនូវឃ្លាមួយ ដែលសំដៅទៅលើគ្រាមួយ ដែលម៉ាទិន ហារិស ជួបនឹងការរងទុក្ខចំពោះអំពើបាបរបស់គាត់ ។
-
ហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថា ការគ្មានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងដឹកនាំទៅរកការរងទុក្ខដូច្នេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានឡើងវិញ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៣, ១៥, ២០ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលបញ្ជានៅក្នុងខនីមួយៗ និងការព្រមាននៅក្នុង ខ ១៥ និង ២០ ។
-
តើបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យប្រែចិត្ត ជាភស្ដុតាងនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើងតាមរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរនូវទីបន្ទាល់អំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍មួយដែលពួកគេបានរៀនមកពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១–២២ ។