មេរៀនទី ១០
យ៉ូសែប ស៊្មីធ–ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៦
បុព្វកថា
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានពិពណ៌នាអំពីព្រឹត្តការណ៍សំខាន់មួយចំនួន ដែលលោកបានទទួលបទពិសោធន៍ នៅចន្លោះអាយុ ១៧ និង ២២ ឆ្នាំ ។ ព្រឹត្តការណ៍ទាំងនេះ រួមមានការងាររបស់លោកដើម្បីជួយផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់លោក ការស្លាប់របស់បងប្រុសលោក ឈ្មោះ អាល់វិន និងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់លោក ជាមួយនិង អិមម៉ា ហេល ។ យ៉ូសែប ក៏បានសរសេរផងដែរថា បន្ទាប់ពីអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំក្នុងការទទួលការបង្រៀនមកពីទេវតា មរ៉ូណៃ នោះលោក ផ្តល់ នូវ ការទទួលខុសត្រូវលើផ្ទាំងចំណារ ហើយបានចាប់ផ្ដើមបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន ។ ម៉ាទីន ហារីស បានបង្ហាញច្បាប់ចម្លងនៃអក្សរមួយចំនួនចេញមកពីផ្ទាំងចំណារ និងការបកប្រែរបស់ពួកលោកទៅល់ពួកបណ្ឌិតនៅរដ្ឋនូវយ៉ោក ។ បណ្ឌិតទាំងនេះ បានអះអាងពីភាពត្រឹមត្រូវនៃតួអក្សរទាំងឡាយ និងភាពត្រឹមត្រូវនៃការបកប្រែរបស់ពួកលោក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មានបណ្ឌិតម្នាក់ បានបដិសេធដំណើររឿងដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលផ្ទាំងចំណារ ដែលបំពេញតាមការព្យាករណ៍មួយមកពីគម្ពីរអេសាយ ( សូមមើល អេសាយ ២៩:១១–១២ និង នីហ្វៃទី ២ ២៧:១៥–២០ ) ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៨
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ធ្វើការឲ្យ យ៉ូសៀស ស្ដោល ហើយបានរៀបការជាមួយ អិមម៉ា ហេល
កំណត់ចំណាំ ៖ នៅក្នុងយ៉ូសែប ស៊្មីធ–ប្រវត្តិ ព្យាការីសំដៅទៅលើ យ៉ូសៀស ស្ដូល ។ នៅក្នុងកំណត់ត្រាខាងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយចំនួន ស្ដោល ក៏លេចចេញជា ស្ដូវែល ឬពាក្យក្លាយផ្សេងៗទៀតផងដែរ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យប្រាប់ពីព្រឹត្តការណ៍សំខាន់មួយ ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ អំឡុងប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ។ សូមឲ្យពួកគេពន្យល់អំពីរបៀបដែលព្រឹត្តការណ៍នេះ មានឥទ្ធិពលទៅលើចរិយា និងអនាគតរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ ប្រាប់ពីព្រឹត្តការណ៍សំខាន់មួយចំនួន ដែលពួកគេរំពឹងថាកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ អំឡុងប្រាំឆ្នាំទៀត ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះថា ពួកគេនឹងរៀនអំពីព្រឹត្តការណ៍សំខាន់ៗនៅក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំនៃជីវិតរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុងដំណើររឿងដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៦៥ យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺមានអាយុចន្លោះពី ១៧ និង ២២ ឆ្នាំ --គឺស្រករនឹងអាយុរបស់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលាជាច្រើន ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៨ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលព្រឹត្តការណ៍សំខាន់ៗនៅក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។
-
តើព្រឹត្តការណ៍សំខាន់អ្វីខ្លះ ដែលបានកើតឡើងអំឡុងពេលនេះក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ? ( ចម្លើយរបស់សិស្សអាចរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ ការស្លាប់បងប្រុសរបស់យ៉ូសែប ឈ្មោះ អាល់វិន, យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានចេញទៅធ្វើការឲ្យ យ៉ូសៀស ស្ដោល, យ៉ូសែប បានរៀបការជាមួយ អិមម៉ា ហេល ) ។
យ៉ូសែប ស៊្មីធ – ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២
យ៉ូសែប បានទទួលផ្ទាំងចំណារ ហើយបានចាប់ផ្ដើមធ្វើការបកប្រែវា
សូមយកវត្ថុមួយមកពីផ្ទះ ( ឬប្រាប់ពីវត្ថុមួយនៅក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់អ្នក ) ដែលអ្នកដឹងថាមានតម្លៃខ្ពស់ ហើយអ្នកចង់ថែរទាំវាដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ សូមពន្យល់អំពីសារៈសំខាន់នៃវត្ថុនោះ ហើយហេតុអ្វីក៏អ្នកថែរទាំវាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដូច្នេះ ។
-
តើអ្នកធ្លាប់ឃើញនរណាម្នាក់ ដែលធ្វេសប្រហែល ឬពុំយកចិត្តទុកដាក់មើលថែអ្វីមួយដែលមានតម្លៃដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីក៏មនុស្សមួយចំនួន ធ្វើដូច្នេះ ?
សូមពន្យល់ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានទុកចិត្តឲ្យមើលថែវត្ថុដ៏សំខាន់បំផុត ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វី ដែលពួកគេបានរៀនមកពីគំរូលោក នៅពេលពួកគេសិក្សា យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩ ឲ្យឮៗ ។ សូមសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម ហើយប្រាប់ពីវត្ថុសំខាន់ដែលទេវតា មរ៉ូណៃ បានប្រគល់ទៅឲ្យយ៉ូសែប ស៊្មីធ ។
-
តើវត្ថុអ្វីខ្លះ ដែលមរ៉ូណៃ បានទុកចិត្តឲ្យយ៉ូសែប ស៊្មីធ មើលថែ ? ( ផ្ទាំងចំណារមាស, យ៉ូរីម និងធូមីម និងប្រដាប់បាំងទ្រូង ។ សូមពន្យល់ថា យ៉ូរីម និងធូមីម គឺជាឧបករណ៍ដែលបានរៀបចំដ៏ទេវភាព ដើម្បីជួយអ្នកមើលឆុតនៅក្នុងកិច្ចការបកប្រែ និងក្នុងការទទួលវិវរណៈ ) ។
-
តើការទទួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះ ដែលមរ៉ូណៃប្រគល់ទៅឲ្យ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ទាក់ទងនឹងផ្ទាំងចំណារទាំងឡាយនោះ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់ឲ្យយោបល់ដល់សិស្សឲ្យគូសចំណាំឃ្លា « ខំប្រើសេចក្ដីព្យាយាមដ៏អស់ពីចិត្តខ្ញុំដែលនឹងរក្សាវត្ថុទាំងនោះទុក » ) ។
សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងមានការទទួលខុសត្រូវហើយថែរក្សានូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើង នោះទ្រង់នឹង .
-
តើព្រះអម្ចាស់សន្យាអ្វីខ្លះដល់យ៉ូសែប បើលោកនឹងទទួលខុសត្រូវមើលថែផ្ទាំងចំណានោះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យផ្ដល់យោបល់ពីវិធី ដើម្បីបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀន ។ នៅខាងក្រោមនេះ គឺជាវិធីមួយ ដែលពួកគេអាចឆ្លើយ ៖ នៅពេលយើងមានការទទួលខុសត្រូវហើយថែរក្សានូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើង នោះទ្រង់នឹងផ្ដល់ការការពារ និងជំនួយរបស់ទ្រង់ដល់យើង ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យប្រដូចបទពិសោធន៍របស់យ៉ូសែប ទៅនឹងស្ថានភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
តើគំរូមួយចំនួននៃការទុកចិត្តដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើង មានអ្វីខ្លះ ? ( ចម្លើយ អាចរួមមាន ការមើលថែរូបកាយយើងដោយគារវភាព, សេចក្ដីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ,កាតព្វកិច្ច និងសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព, ការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រ, ការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់គំនិត និងវិញ្ញាណរបស់យើង, ការទទួលខុសត្រូវ និងទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសាររបស់យើង និងទីបន្ទាល់របស់យើង ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ —ប្រវត្តិ ១:៦០ ឲ្យឮៗ ។ សូមសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម ហើយប្រាប់នូវប្រយោគមួយ ដែលបង្ហាញថា ព្រះអម្ចាស់ បានបំពេញការសន្យារបស់ទ្រង់ ពេលយ៉ូសែប ស្មោះត្រង់ចំពោះទំនុកចិត្តដែលបានផ្ដល់ឲ្យលោក ។ ( « ប៉ុន្តែដោយសារប្រាជ្ញារបស់ព្រះ របស់ទាំងនោះបាននៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្ញុំដោយផុតអន្តរាយ លុះត្រាខ្ញុំបានសម្រេចភារកិច្ច ដោយវត្ថុនោះដែលត្រូវការធ្វើពីដៃរបស់ខ្ញុំ » ។
ដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់ការការពារនិងជំនួយរបស់ទ្រង់ នៅពេលយ៉ូសែប ស៊្មីធ បានព្យាយាមដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមដើម្បីថែរក្សាផ្ទាំងទាំងឡាយ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានដំណើររឿងដូចខាងក្រោមឲ្យឮៗ ។ មុនពេលសិស្សអាន ចូរពន្យល់ថា វាគឺជាការដកចេញមួយមកពីដំណើររឿងមួយ ដោយម្ដាយរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺ លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលផ្ទាំងចំណារមកពី មរ៉ូណៃ នៅកូនភ្នំកូម៉ូរ៉ា ។ សូមពន្យល់ផងដែរថា នៅពេលយ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលផ្ទាំងចំណារទាំងឡាយមកពីមរ៉ូណៃ ដំបូងគេគឺលោកបានលាក់វាទុកក្នុងឈើពុក ដែលមានចម្ងាយប្រហែលជា ៣ ម៉ែលពីផ្ទះរបស់លោក ។ ម្ដាយរបស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានកត់ត្រាពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ដែលក្រោយមកលោកបានទៅយកផ្ទាំងចំណារពីកន្លែងលាក់ទុករបស់លោក ហើយបាននាំមកផ្ទះវិញ ។
« យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទៅ ហើយបានយកចេញពីកន្លែងសម្ងាត់មក ហើយបានរុំវានៅក្នុងក្រណាត់អាវរងារ ដាក់វាក្ដៀតនៅនឹងដៃ រួចដើរមកផ្ទះ ។
« បន្ទាប់ពីដើរបានបន្ដិចមក លោកបានគិតថា វានឹងមានសុវត្ថិភាពជាងដើម្បីកុំដើរតាមផ្លូវ ហើយទៅដើរកាត់តាមព្រៃវិញ ។ បន្ទាប់ពីដើរចុះពីផ្លូវ បានបន្ដិចមក នោះលោកបានទៅជួបនឹងខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំងមួយ ហើយពេលលោកលោតរំលងគល់ឈើមួយ នោះមានមនុស្សម្នាក់បានលេចចេញមកពីក្រោយ ហើយបានវាយលោកយ៉ាងខ្លាំងនឹងកាំភ្លើង ។ យ៉ូសែប បានងាកក្រោយ ហើយវាយមនុស្សម្នាក់នោះដួល រួចរត់យ៉ាងលឿនបំផុតតាមដែលលោកអាចធ្វើបាន ។ ពេលទៅបានប្រហែលជាកន្លះម៉ាយល៍ទៀត លោកត្រូវបានគេវាយប្រហារម្ដងទៀតតាមរបៀបដូចមុនដែរ លោកបានវាយមនុស្សនោះដួល ដូចមុន ហើយក៏បានរត់ម្ដងទៀត ហើយពីមុនលោកបានទៅដល់ផ្ទះ នោះលោកត្រូវបានគេវាយជាលើកទីបី ។ នៅក្នុងការវាយប្រហារចុងក្រោយនេះ លោកបានភ្លាត់ឆ្អឹងមេដៃ តែទោះជាយ៉ាងណា លោកពុំបានដឹងទេ រហូតទាល់តែលោកបានមកជិតដល់ផ្ទះ ពេលលោកបានទម្លាក់ខ្លួនចុះនៅជិតនឹងកាច់ជ្រុងរបងផ្ទះ ដើម្បីឈប់ឲ្យបាត់ហត់ ។ ពេលលោកមានកម្លាំងភ្លាម នោះលោកបានក្រោកឡើង ហើយចូលទៅក្នុងផ្ទះ ។ លោកនៅតែពុំទាន់អាចនិយាយបានទេ ដោយសារតែការវាយប្រហារ និងការហត់មកពីការរត់នោះ » ( នៅក្នុង លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ History of Joseph Smith by His Mother, បានបោះពុម្ពដោយ Preston Nibley [ ឆ្នាំ ១៩៥៨ ], ទំព័រ ១០៨ ) ។
-
តើនៅពេលណា ដែលអ្នក ( ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ) បានទទួលការការពារ និងបានជួយមកពីព្រះអម្ចាស់ នៅពេលអ្នកព្យាយាមដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ដើម្បីនៅស្មោះត្រង់ចំពោះការទុកចិត្តដ៏ពិសិដ្ឋមួយមកពីព្រះអម្ចាស់ ?
ដើម្បីជួយសិស្សគិតអំពីបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេ ដើម្បីរក្សាទំនុកចិត្តដ៏ពិសិដ្ឋដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកគេ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នូវសេចក្ដីថ្លែងដូចខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ចូរឈ្លាសវៃជាមួយអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អ្នក ។ វាគឺជាទំនុកចិត្តមួយ ។ …
« ជាជាងធ្លាក់ចុះទៅក្នុងភាពធ្វេសប្រហែស សូមឲ្យជីវិតរបស់អ្នក ធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលបង្កើនភាពត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់ក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា អ្នកនឹងគិត ទទួលអារម្មណ៍ ស្លៀកពាក់ និងធ្វើសកម្មភាពតាមរបៀប ដែលបង្ហាញគារវភាព និងការគោរពដល់វត្ថុពិសិដ្ឋ កន្លែងពិសិដ្ឋ ឱកាសពិសិដ្ឋ » ( « A Sense of the Sacred » [ Church Educational System fireside for young adults, ថ្ងៃទី ៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤], ៩, ១០; speeches.byu.edu ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ —ប្រវត្តិ ១:៦១-៦២ ឲ្យឮៗ ។ សូមសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ឲ្យផ្ទៀងតាម និងរកមើលគំរូពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ស៊្មីធ ចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ នៅក្នុងការទទួលខុសត្រូវចំពោះវត្ថុពិសិដ្ឋ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់ព្យាការី និងភរិយារបស់លោកនៅគ្រានេះយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ជួយសិស្សឲ្យមើលឃើញថា ព្រះអម្ចាស់ បានជួយយ៉ូសែប សម្រេចនូវព្រះទ័យទ្រង់ តាមរយៈជំនួយរបស់ ម៉ាទីន ហារីស ) ។
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៣-៦៥
ម៉ាទីន ហារីស បង្ហាញតួរអក្សរលើផ្ទាំងចំណារទៅឲ្យបណ្ឌិតនៅរដ្ឋនូវយ៉ោកមើល
បើអាចធ្វើទៅបាន សូមបង្ហាញសិស្សនូវ រូបភាពដែលអមមកជាមួយ ដែលបង្ហាញនូវគំរូតួអក្សរដែលត្រូវបានសរសេរនៅលើផ្ទាំងចំណារមាស ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨២៨ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានថតចម្លងតួរអក្សរខ្លះៗដាក់នៅលើសន្លឹកក្រដាស ។ ម៉ាទីន ហារីស បានសុំបើសិនជាលោកអាចបង្ហាញច្បាប់ចម្លងនៃតួរអក្សរមួយចំនួនចេញមកពីផ្ទាំងចំណារនេះទៅឲ្យពួកបណ្ឌិតនៅរដ្ឋនូវយ៉ោក ដែលមានចំណេះដឹងផ្នែកអក្សរសាស្រ្តនិងអារ្យធម៌បុរាណបានដែរឬទេ ។ ( នៅពេលអ្នកបង្ហាញរូបភាព នោះអ្នកអាចនឹងចង់ប្រាប់ថា មានច្បាប់ចម្លងនៃតួរអក្សរមួយចំនួនត្រូវបានថតចម្លង ។ តែវាមិនដឹងថា នេះគឺជាច្បាប់ចម្លងពិត ដែល ម៉ាទីន ហារីសបានបង្ហាញទៅឲ្យពួកបណ្ឌិតមើលនោះទេ ។
សូមសរសេរ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៦៣–៦៥ និង អេសាយ ២៩:១០–១២នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមពន្យល់ថា ឯកសារយោងមកពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ពិពណ៌នាអំពីការប្រជុំរបស់ម៉ាទីន ហារីស ជាមួយពួកបណ្ឌិត ។ ឯកសារយោងរបស់អេសាយ មាននូវការព្យាករណ៍ អំពីថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើការជាគូ ហើយផ្លាស់វេណគ្នាអានវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះឲ្យឮៗម្នាក់ម្តង ។ សូមណែនាំពួកគេឲ្យអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ វគ្គទីមួយ ។ អ្នកអាចនឹងចង់ឲ្យយោបល់ដល់សិស្សឲ្យអានក្បាលជំពូកទៅ អេសាយ ២៩ មុនពេលពួកគេអានវគ្គបទគម្ពីរអេសាយ ។ នៅពេលពួកគេអានខគម្ពីរនៅក្នុង អេសាយ ២៩ សូមឲ្យពួកគេរកមើលភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងដំណើររឿងរបស់ម៉ាទីន ហារីស ។ បន្ទាប់ពីសិស្ស បានបញ្ចប់ការអាន និងការពិភាក្សាវគ្គបទគម្ពីរទាំងពីរហើយ សូមសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ បង្រៀនយើងអំពីបុរាណវិទ្យា របស់ព្រះអម្ចាស់ និងការព្យាការណ៍ទាំងឡាយរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ? ( អ្នកនឹងអាចចង់ប្រាប់ថា នៅពេល ម៉ាទីន បានបង្ហាញតួរអក្សរចេញមកពីផ្ទាំងចំណារដល់ពួកបណ្ឌិតនៅរដ្ឋនូវយ៉ោកហើយ នោះលោកបានជួយបំពេញតាមការព្យាករណ៍ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង អេសាយ ២៩:១១–១២ ) ។
ថ្វីបើសិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងក៏ដោយ ក៏ពួកគេគួរតែប្រាប់ពីសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ការព្យាករណ៍ទាំងឡាយរបស់ពួកអ្នកបម្រើនៃព្រះអម្ចាស់ នឹងបានសម្រេច ។ អ្នកអាចសរសេរសេចក្ដីពិតនេះនៅលើក្ដារខៀន ។ អ្នកក៏អាចនឹងឲ្យយោបល់ដល់សិស្សឲ្យសរសេរវានៅក្នុងបទគម្ពីររបស់ពួកគេ ជិតនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៦៥ ។ សូមសួរដល់សិស្សបើសិនជាពួកគេអាចគិតអំពី ចំណេះចំណានខគម្ពីរ ដែលបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតដូចគ្នានេះ ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល គ. និង ស. ១:៣៧–៣៨ និង អេម៉ុស ៣:៧ ) ។ អ្នកអាចនឹងឲ្យយោបល់ដល់ពួកគេឲ្យសរសេរសេចក្ដីយោងទាំងនេះនៅជិតនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៦៥ ។
-
តើការបំពេញសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ និងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ព្យាការី ជួយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរប្រយោគមួយចំនួននៅក្នុងសៀវភៅកត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ដើម្បីសង្ខេបអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ ហើយហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ចំពោះពួកគេ ។ ដើម្បីផ្ដល់ឱកាសដល់សិស្សឲ្យពន្យល់ និងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានរៀន សូមអញ្ជើញពួកគេពីរបីនាក់ ឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរនៅក្នុងថ្នាក់ ។