Biblioteka
Ćwiczenia pomocne w opanowaniu fragmentów z pism świętych

Ćwiczenia pomocne w opanowaniu fragmentów z pism świętych

Wprowadzenie

Część ta zawiera pomysły, z których możesz skorzystać, aby wspomóc uczniów w opanowaniu kluczowych fragmentów z pism świętych. Kiedy pomagasz uczniom w rozwijaniu tych umiejętności i ich do tego zachęcasz, sprawiasz, że stają się samowystarczalni podczas studiowania pism świętych. Uczniowie mogą wykorzystywać te umiejętności przez całe życie, aby szybciej odnajdować i lepiej rozumieć, stosować i uczyć się na pamięć wersetów. Pomysły na nauczanie każdego z elementów składowych opanowania fragmentów z pism świętych znajdują się poniżej. Wykorzystanie różnego rodzaju ćwiczeń może pomóc uczniom odnieść sukces w opanowaniu wersetów.

Ćwiczenia pomocne przy odnajdowaniu fragmentów do opanowania z pism świętych

Zaznaczanie fragmentów

Zaznaczanie fragmentów do opanowania może pomóc uczniom w zapamiętaniu ich i szybszym ich odnajdowaniu. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli te kluczowe fragmenty w swoich pismach świętych w taki sposób, aby odróżniały się od innych zaznaczonych wersetów.

Poznawanie ksiąg

Nauczenie się na pamięć nazw ksiąg z Nowego Testamentu i kolejności, w jakiej występują, może pomóc uczniom w szybszym odnajdowaniu fragmentów do opanowania. Oto kilka przykładów ćwiczeń, które mogą pomóc uczniom w zapoznaniu się z księgami Nowego Testamentu:

  • Odnajdywanie spisu treści — Pomóż uczniom zapoznać się ze spisem treści w Biblii, aby potrafili odnaleźć księgi, z których pochodzą fragmenty do opanowania.

  • Śpiewanie piosenki — Zastąp słowa znanego hymnu lub pieśni Organizacji Podstawowej nazwami ksiąg Nowego Testamentu. Naucz uczniów tej pieśni (lub wykorzystaj do tego ćwiczenia piosenkę pt.: „The Books in the New Testament” [Children’s Songbook, str. 116–117]) Niech uczniowie śpiewają tę pieśń od czasu do czasu w ciągu roku, aby zapamiętać nazwy i kolejność ksiąg w Nowym Testamencie.

  • Wykorzystywanie pierwszych liter — Zapisz na tablicy pierwsze litery ksiąg z Nowego Testamentu (M, M, Ł, J itd.). Niech uczniowie przećwiczą podawanie nazw ksiąg, które odpowiadają każdej literze. Powtarzaj to ćwiczenie do czasu, aż będą potrafili wyrecytować je z pamięci.

  • Wyścig na księgi — Podaj nazwę jednej z ksiąg, w której znajduje się fragment do opanowania, a uczniowie niech otworzą swoje pisma święte na jakiejkolwiek stronie tej księgi. Zmierz czas potrzebny na to, by cała klasa znalazła księgę. Ćwiczenie to może być powtarzane do chwili, kiedy uczniowie będą biegli w pamiętaniu i odnajdowaniu ksiąg w Nowym Testamencie.

Zapamiętywanie odsyłaczy i treści

Kiedy uczniowie poznają umiejscowienie i treść fragmentów do opanowania, Duch Święty pomoże im przywołać dany werset w chwili, gdy będzie im potrzebny (zob. Ew. Jana 14:26). Słowa kluczowe lub wyrażenia, jak np. „narodzi z wody i z ducha” (Ew. Jana 3:5) lub „[owoce] Ducha” (List do Galacjan 5:22–23), pomogą uczniom zapamiętać treść i nauki doktrynalne w danym fragmencie. Poniższe metody mają na celu ukazać uczniom powiązania między odsyłaczami do fragmentów a ich treścią lub kluczowymi słowami. (Możesz przełożyć ćwiczenia, które zawierają elementy rywalizacji, wyścigu czy odmierzania czasu na dalszą część roku, kiedy uczniowie będą już wiedzieli, gdzie się znajdują fragmenty do opanowania. Takie ćwiczenia pomogą im utrwalić to, czego już się nauczyli).

  • Odsyłacze i słowa kluczowe — Zachęć uczniów, aby uczyli się na pamięć odsyłaczy i słów kluczowych każdego z fragmentów do opanowania wymienionego na kartach z fragmentami. (Karty z fragmentami do opanowania z pism świętych można zamówić on-line na stronie: store.lds.org. Uczniowie sami mogą przygotować własny zestaw kart z fragmentami). Daj uczniom czas na przestudiowanie kart z kolegą, a następnie na wzajemne przepytanie się. Zachęć uczniów, aby byli kreatywni podczas tego ćwiczenia. Kiedy nabierają biegłości w posługiwaniu się fragmentami do opanowania, możesz zachęcić ich, aby podawali wskazówki związane z kontekstem lub zastosowaniem doktryn i zasad zawartych w wersetach. Osoba przepytywana może odpowiadać ustnie lub pisemnie.

  • Karty z fragmentami do opanowania — To ćwiczenie można wykorzystać do wprowadzenia lub przejrzenia zestawu fragmentów do opanowania. Wybierz pewną liczbę kart z fragmentami i przygotuj się do rozdania ich uczniom. (Upewnij się, że masz wystarczającą liczbę zestawów kart, aby więcej niż jeden uczeń otrzymał dany fragment do opanowania. Możesz rozdać je w taki sposób, aby każdy uczeń miał dwa lub trzy różne fragmenty). Rozdaj je klasie. Niech uczniowie przestudiują fragmenty do opanowania, odsyłacz, kluczowe słowa, kontekst, doktrynę lub zasadę oraz pomysły na zastosowanie, które znajdują się na każdej karcie. Podaj kilka wskazówek z karty (na przykład słowa z fragmentu do opanowania lub kluczowe słowa, kontekst, doktrynę lub zasadę czy zastosowanie). Uczniowie, którzy mają odpowiadające temu karty, powinni wstać i podać na głos odsyłacz do fragmentu.

  • Wyścig na fragmenty — Podaj wskazówki, aby uczniowie ćwiczyli szybkie odnajdowanie fragmentów w swoich pismach świętych. Jako podpowiedzi możesz użyć słów kluczowych, kontekstu, doktryn i zasad oraz pomysłów na ich zastosowanie, które znajdują się na kartach z fragmentami do opanowania. Możesz też wymyślić je sam. Ćwiczenie „wyścig na fragmenty”, w którym uczniowie ścigają się, by znaleźć wersety, może pomóc im w aktywnym angażowaniu się w naukę fragmentów. Jeśli zdecydujesz się na wyścigi, aby pomóc im w opanowaniu fragmentów, rób to w taki sposób, który nie rani ani nie obraża Ducha. Unikaj sytuacji, w której uczniowie mogliby podjąć zbytnią rywalizację lub zacząć traktować pisma święte w niewłaściwy sposób. Zadbaj też o to, by uczniowie raczej bili swoje rekordy, niż rywalizowali ze sobą nawzajem. Możesz, na przykład, zorganizować wyścig uczniów z nauczycielem lub mogą się ścigać, aby zobaczyć, czy określony procent uczniów potrafi odnaleźć fragment przed upływem jakiegoś czasu.

  • Wyścig na historie — Podaj wskazówki, wymyślając scenariusz, który pokazuje związek fragmentu do opanowania z codziennym życiem. Na przykład, podając wskazówkę dla wersetów z Ew. Mateusza 28:19–20 oraz Listu do Filipian 4:13, możesz powiedzieć: „Daniel jest w odpowiednim wieku, aby służyć na misji, i czuje, że jest to jego obowiązek, ale martwi się, że nie posiada wystarczająco dużo wiedzy, aby we właściwy sposób nauczać ewangelii. Martwi się także tym, że rozmawianie z nieznajomymi będzie dla niego trudnym wyzwaniem. Modląc się o pocieszenie, przypomniał sobie, że kiedy Jezus Chrystus zmartwychwstał, przykazał Swoim Apostołom: ‘Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody’, oraz odczuł, że Pan będzie zawsze przy nim. Przypomniał sobie także słowa Apostoła Pawła: ‘Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie’”. Kiedy uczniowie będą słuchać opowieści, niech odnajdą w swoich pismach świętych odpowiednie fragmenty do opanowania.

  • Quizy i testy — Daj uczniom możliwość sprawdzenia tego, jak zapamiętali fragmenty do opanowania. Wskazówki mogą obejmować słowa kluczowe lub odsyłacze do fragmentów, cytaty z wersetów lub scenariusze, które ilustrują nauczane tam prawdy. Quizy lub testy mogą odbywać się w formie ustnej lub pisemnej — na tablicy lub kartkach. Kiedy uczniowie wezmą udział w quizie lub teście, zastanów się nad połączeniem w pary uczniów o wysokiej liczbie punktów z uczniami o niskiej liczbie. Lepiej ocenieni uczniowie mogliby być nauczycielami, którzy pomagają słabszym kolegom w studiowaniu i doskonaleniu się. Taka para może też postawić sobie cel osiągnięcia wyższej, połączonej liczby punktów podczas następnego testu. Zastanów się nad stworzeniem wykresu lub biuletynu do wywieszenia na tablicy, który będzie zawierał cele i informacje o postępach uczniów.

Ćwiczenia, które pomagają uczniom zrozumieć fragmenty do opanowania z pism świętych

Definiowanie słów i wyrażeń

Definiowanie słów i wyrażeń z fragmentów do opanowania (lub pomaganie uczniom w definiowaniu) pomoże im zrozumieć znaczenie całego fragmentu. Kiedy takie definicje są decydujące dla zrozumienia doktryn i zasad znajdujących się we fragmencie, możesz zaproponować uczniom, aby zapisali je w swoich pismach świętych. Omów znaczenie słów i wyrażeń, kiedy omawiasz fragmenty do opanowania.

Przedstawienie kontekstu

Przedstawienie kontekstu fragmentu z pisma świętego sprawi, że uczniowie zrozumieją jego znaczenie. Kontekst to informacje na temat tego, kto mówi, do kogo i dlaczego, na temat okoliczności (historycznych, kulturowych i geograficznych) oraz pytania lub sytuacje, z jakich wynika treść danego fragmentu. Na przykład, nauki Zbawiciela w Ew. Jana 3:5 stanowią fragment rozmowy pomiędzy Jezusem Chrystusem a zainteresowanym Jego naukami faryzeuszem o imieniu Nikodem, który przyszedł do Zbawiciela w nocy, aby zadać Mu kilka pytań na temat Jego doktryny. Pan rzekł do Nikodema, że jeśli się kto nie „narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (Ew. Jana 3:3). Zakłopotany Nikodem zapytał, w jaki sposób dorosły człowiek może narodzić się na nowo. Ew. Jana 3:5 zawiera odpowiedź, jakiej Pan udzielił na pytanie Nikodema. Wiedza o tym pomoże uczniom w lepszy sposób rozumieć, na jakie pytania odpowiadał Pan, mówiąc: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego”. Prowadząc lekcję, która zawiera fragmenty z pism świętych do opanowania, podkreśl kontekst. Dodatkowe ćwiczenia, jak te poniżej, również mogą przybliżyć uczniów do zrozumienia tych kluczowych wersetów:

  • Przedstawianie kontekstu — W górnej części tablicy napisz następujące nagłówki: Mówca, Słuchacze, Cel oraz Inne ważne uwagi. Podziel uczniów na grupy i przydziel każdej z nich fragment do opanowania. Poproś, aby poznali kontekst przydzielonego fragmentu, odnajdując informacje odpowiadające nagłówkom na tablicy. Poproś, aby zapisali na tablicy to, co znaleźli. Następnie poproś każdą grupę, aby wyjaśniła kontekst przydzielonego jej fragmentu oraz powiedziała, w jaki sposób informacja ta wpływa na zrozumienie prawd tam zawartych. Aby nadać inny wymiar temu ćwiczeniu, możesz rzucić klasie wyzwanie, by w oparciu o dane zapisywane na tablicy odgadła, co to za fragment, jeszcze zanim grupa wyjaśni, co napisała.

Analizowanie

Analizowanie obejmuje rozpoznawanie doktryn i zasad znalezionych we fragmentach z pism świętych. Obejmuje też pomaganie uczniom w zrozumieniu, jak te prawdy się do nich odnoszą. Może to doprowadzić do konsekwentniejszego stosowania doktryn i zasad w ich życiu. Następujące ćwiczenie może pomóc w przeanalizowaniu fragmentów z pism świętych do opanowania:

  • Zapisywanie wskazówek — Kiedy uczniowie coraz lepiej znają fragmenty do opanowania, niech tworzą pytania, scenariusze i inne wskazówki, które ilustrują znajdujące się tam doktryny i zasady. Mogą być potem wykorzystane do klasowych quizów.

Wyjaśnianie

Wyjaśnianie przez uczniów znaczenia fragmentów do opanowania pogłębia ich zrozumienie i zwiększa ich zdolność do nauczania doktryn i zasad z pism świętych. Następujące dwie metody mogą pomóc uczniom w nauczeniu się wyjaśniania fragmentów z pism świętych:

  • Kluczowe słowa i wyrażenia — Poproś uczniów, aby sami przeczytali ten sam fragment do opanowania i znaleźli słowo lub wyrażenie, które ich zdaniem jest szczególnie ważne dla znaczenia fragmentu. Następnie poproś jednego z uczniów, aby przeczytał klasie fragment, kładąc nacisk na słowo lub wyrażenie, które wybrał, a następnie niech wyjaśni, dlaczego jest ono ważne dla zrozumienia tego wersetu. Poproś kilkoro uczniów, aby zrobili to samo. Mogą oni wybrać różne słowa lub wyrażenia dla tego samego fragmentu. Kiedy poznają różne punkty widzenia, mogą zdobyć głębsze zrozumienie znaczenia tych wersetów.

  • Przygotowywanie myśli duchowych — Dawaj uczniom możliwość wykorzystywania fragmentów do opanowania, kiedy przygotowują i przedstawiają myśli duchowe na początku lekcji. Pomóż im przygotować podsumowanie kontekstu oraz wyjaśnienie doktryn i zasad, zachęcaj do dzielenia się wartościowymi doświadczeniami lub przykładami, a także do składania świadectwa o doktrynach i zasadach zawartych w danych wersetach. Możesz też zaproponować, by zastanowili się nad wykorzystaniem pomocy dydaktycznych, kiedy będą wyjaśniać idee zawarte we fragmentach.

Świadomość ważności doktryn i zasad

Z twoją pomocą uczniowie powinni zrozumieć i zdobyć duchowe świadectwo o doktrynach i zasadach nauczanych we fragmentach do opanowania. Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „Prawdziwy nauczyciel, gdy już wyłoży fakty [ewangelii] […], zabiera [uczniów] o krok dalej, aby zyskali duchowe świadectwo i zrozumienie w sercu, a w konsekwencji przeszli do czynów i działań” („Teaching by Faith” [przemówienie skierowane do nauczycieli religii, 1 lutego 2002], str. 5, strona internetowa: si.lds.org; zob. także Teaching Seminary: Preservice Readings [2004], str. 92). Gdy uczniowie poczują prawdę, znaczenie i potrzebę zastosowania danej doktryny lub zasady poprzez wpływ Ducha Świętego, wzrośnie ich pragnienie zastosowania tej prawdy w życiu. Nauczyciele mogą pomóc uczniom w przywołaniu i pielęgnowaniu uczuć danych od Ducha Świętego, dając im możliwość dzielenia się doświadczeniami, jakie były ich udziałem, ponieważ żyli zgodnie z zasadami ewangelii znajdującymi się we fragmentach do opanowania. Przybliży to uczniów do lepszego zrozumienia prawd nauczanych we fragmentach do opanowania i sprawi, że zostaną one zapisane w ich sercach. W efekcie następnego ćwiczenia uczniowie mogą poczuć ważność doktryn i zasad nauczanych we fragmentach z pism świętych do opanowania:

  • Nasłuchiwanie, kiedy używane są fragmenty z pism świętych — Poproś uczniów, aby nasłuchiwali, kiedy podczas przemówień i lekcji w kościele, przemówień konferencyjnych oraz podczas dyskusji rodzinnych czy z przyjaciółmi pojawi się fragment do opanowania. Od czasu do czasu poproś uczniów, aby powiedzieli, jaki fragment usłyszeli, w jaki sposób został on użyty, jakie prawdy były nauczane i jakie doświadczenia mieli oni lub inne osoby w związku z nauczanymi prawdami. Szukaj okazji do składania świadectwa o prawdach nauczanych przez fragmenty do opanowania (i proś o to samo uczniów).

Ćwiczenia, które dają uczniom możliwość zastosowania fragmentów do opanowania

Nauczanie

Wybór fragmentów do opanowania i treść podstawowych doktryn powstawały razem i są celowo powiązane, aby przynieść korzyść uczniom. (Fragmenty do opanowania są wplecione w cały dokument zawierający podstawowe doktryny). Kiedy uczniowie poznają doktryny i zasady zawarte we fragmentach i będą o nich rozmawiać, jednocześnie nauczą się podstawowych doktryn. A kiedy nauczą się mówić o podstawowych doktrynach własnymi słowami, będą mogli polegać na wyuczonych na pamięć fragmentach z pism świętych. Dawanie uczniom możliwości nauczania doktryn i zasad ewangelii z wykorzystaniem fragmentów do opanowania może zwiększyć ich pewność siebie oraz pewność, jaką pokładają w wiedzy na temat pism świętych. Kiedy uczniowie nauczają i świadczą o doktrynach i zasadach znajdujących się we fragmentach, mogą też wzmacniać własne świadectwa. Zachęcaj uczniów, aby wykorzystywali fragmenty do opanowania podczas nauczania i wyjaśniania ewangelii w klasie, a także podczas rozmów z przyjaciółmi, rodziną i innymi osobami.

  • Przedstawianie przesłania — Wyznacz uczniów do przygotowania mowy lub krótkiej lekcji, trwającej od 3 do 5 minut, opartej na fragmentach do opanowania. Niech przygotują ją w klasie lub w domu. Podczas przygotowań oprócz tych fragmentów mogą wykorzystać inne źródła, takie jak karty z fragmentami do opanowania, Topical Guide (Przewodnik tematyczny), Guide to the Scriptures (Przewodnik po pismach świętych) lub książkę Oddani wierze: Leksykon ewangelii. Każde przemówienie lub lekcja powinny zawierać wprowadzenie, fragment do opanowania, historię lub przykład związany z nauczaną zasadą oraz świadectwo ucznia. Uczniowie mogą zgłaszać się do przedstawienia przesłania w klasie podczas domowego wieczoru rodzinnego lub w czasie zajęć kworum bądź klasy w ramach programów „Obowiązek wobec Boga” i „Osobisty rozwój”. Jeśli uczniowie prezentują swoje przemówienie lub lekcję poza klasą, zastanów się nad poproszeniem o sprawozdanie z tego doświadczenia.

  • Odgrywanie ról misjonarzy — Przygotuj kilka kart z pytaniami, jakie mogłyby zadać osoby zainteresowane i na które można odpowiedzieć, używając fragmentów do opanowania (na przykład: „W co wierzą członkowie twojego Kościoła w odniesieniu do Jezusa Chrystusa?”). Niech para uczniów wyjdzie na środek klasy i odpowie na pytanie z karty. Aby uczniowie dowiedzieli się, w jaki sposób misjonarze mogą odpowiedzieć na takie lub podobne pytania, możesz zaproponować kilka skutecznych metod nauczania, na przykład: (1) podanie kontekstu fragmentu z pism świętych, (2) wyjaśnienie doktryny lub zasady, (3) zadanie pytań, by dowiedzieć się, czy osoby nauczane rozumieją przesłanie lub czy w nie wierzą, (4) podzielenie się doświadczeniem i świadectwem oraz (5) zachęcenie nauczanych osób, aby postępowały zgodnie z prawdą, jaką poznały. Poproś klasę, aby skomentowała, co jej się podobało w tym, jak para „misjonarzy” odpowiedziała na pytanie.

  • Składanie świadectwa — Poproś uczniów, aby przejrzeli fragmenty do opanowania i wybrali ten, który zawiera doktrynę lub zasadę, o której mogą złożyć świadectwo. Poproś ich, aby zaświadczyli o wybranej prawdzie i podzielili się doświadczeniami, które doprowadziły ich do zdobycia tego świadectwa. Kiedy uczniowie będą się nimi dzielić, Duch Święty potwierdzi prawdy o doktrynach lub zasadach, o których świadczą. Ich świadectwa mogą też zainspirować innych do tego, by postępowali zgodnie z wiarą.

Uwaga: Uczniowie powinni dzielić się świadectwami na ochotnika. Nigdy nie powinni być zmuszani do dzielenia się świadectwami ani nie powinni uważać, że muszą utrzymywać, iż posiadają pewną wiedzę, której w rzeczywistości nie mają. Poza tym niektórzy uczniowie niechętnie dzielą się świadectwem, ponieważ błędnie zakładają, że muszą rozpocząć je od słów: „Chcę złożyć swoje świadectwo…” lub że ich świadectwo musi nieść ze sobą ładunek emocjonalny. Powinni pamiętać, że kiedy składają świadectwo, mogą po prostu powiedzieć o doktrynach czy zasadach, o prawdziwości których wiedzą. Dzielenie się świadectwem może być równie proste, jak wypowiedzenie zdania: „Wierzę, że to jest prawdą”, „Wiem, że to prawda” czy „Wierzę w to całym sercem”.

Życie według zasad

Zaproponowanie sposobów, w jakie uczniowie mogą zastosować doktryny i zasady zawarte we fragmentach z pism świętych (lub poproszenie uczniów, aby sami się nad tym zastanowili) daje im sposobność do uczenia się w oparciu o wiarę.

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

„Uczeń, który z własnej woli postępuje zgodnie z właściwymi zasadami, otwiera swoje serce na Ducha Świętego i jest gotowy na Jego nauki, moc świadectwa oraz Jego potwierdzenie. Nauka przez wiarę wymaga duchowego, umysłowego i fizycznego wysiłku, nie przychodzi jedynie przez bierne słuchanie. Stale podejmowane szczere działania, u których podłoża leży natchniona wiara, pokazują naszemu Ojcu w Niebie i Jego Synowi, Jezusowi Chrystusowi naszą chęć do nauki i otrzymywania wskazówek od Ducha Świętego” („Seek Learning by Faith”, Ensign, wrzesień 2007, str. 64).

Dawaj uczniom możliwość dzielenia się i świadczenia o doświadczeniach, jakie mieli w związku ze stosowaniem doktryn i zasad. Oto jeden ze sposobów na zachęcenie uczniów do stosowania w swoim życiu fragmentów do opanowania:

  • Wyznaczanie celów — Poproś uczniów, aby w oparciu o tekst dotyczący zastosowania fragmentu, który znajduje się na karcie z wersetami do opanowania, postawili sobie konkretne cele życia według zasad tam zawartych. Niech zapiszą je na kartce, którą będą ze sobą nosić jako przypomnienie. Kiedy będzie to właściwe, poproś uczniów, aby opowiedzieli o sukcesie, który odnieśli w tym zakresie.

Ćwiczenia, które pomagają uczniom nauczyć się na pamięć fragmentów do opanowania z pism świętych

Uczenie się na pamięć

Uczenie się fragmentów na pamięć może pogłębić ich zrozumienie i zwiększyć umiejętność uczniów związaną z nauczaniem ewangelii. Kiedy uczniowie uczą się fragmentów na pamięć, Duch Święty może przywoływać pewne wyrażenia i idee, kiedy będą ich potrzebować (zob. Ew. Jana 14:26; NiP 11:21). Pamiętaj, aby dostosować ćwiczenia związane z uczeniem się na pamięć do możliwości uczniów.

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów zachęcał do uczenia się fragmentów na pamięć, kiedy powiedział:

„Uczenie się na pamięć fragmentów z pism świętych może być źródłem wielkiej mocy. Zapamiętanie fragmentu przypomina nawiązanie nowej przyjaźni. Jest jak odkrycie nowej osoby, która może nam pomóc w chwili potrzeby, dać natchnienie i pocieszenie oraz być źródłem motywacji, kiedy należy coś zmienić” („Moc pism świętych”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 6).

Każde z następujących ćwiczeń może być powtarzane przez kilka kolejnych dni na początku lub na końcu lekcji, aby wspomóc uczniów w zapamiętaniu fragmentu na dłuższy czas:

  • Wyścig po jednym słowie — Wyzwanie polega na tym, że klasa podaje po jednym słowie fragmentu do opanowania. Na przykład, podczas uczenia się na pamięć fragmentu: Ew. Mateusza 5:14–16 pierwszy uczeń mówi słowo: wy, drugi: jesteście, trzeci: światłością itd., aż powiedzą cały fragment. Mierz czas. Daj klasie kilka szans na osiągnięcie wyznaczonego wcześniej czasu. Kiedy powtarzacie to ćwiczenie, zastanów się nad zmianą kolejności uczniów, aby mogli wypowiedzieć inne słowa.

  • Pierwsze litery — Zapisz na tablicy pierwsze litery każdego słowa z fragmentu do opanowania. Wskazuj litery, kiedy klasa wypowiada fragment razem z tobą, posiłkując się pismami świętymi, jeśli zachodzi taka potrzeba. Powtarzaj ćwiczenie do czasu, aż uczniowie będą się czuli pewnie, recytując fragment jedynie przy pomocy pierwszych liter. Za każdym razem możesz wymazywać kilka liter. Trudność wyzwania wzrośnie, kiedy będą mogli powtórzyć werset bez użycia pierwszych liter.

  • Puzzle z pasków ze słowami — Zapisz słowa fragmentu do opanowania na kartce w linie lub poproś o to uczniów. Potnij kartkę na paski, pozostawiając nienaruszone linie. Potnij paski na krótsze odcinki, aby na każdym z nim było po kilka słów. Pomieszaj karteczki i daj je parom lub małym grupom. Rzuć uczniom wyzwanie, aby ułożyli paski we właściwej kolejności, korzystając z pism świętych jako przewodnika. Niech pracują do czasu, aż nie będą potrzebować pism. Kiedy skończą, poproś, aby przeczytali fragment na głos. Możesz też mierzyć czas, aby zobaczyć, która grupa ułoży fragment jako pierwsza. Możesz też mierzyć czas całej klasie, aby zobaczyć, ile czasu potrzebują wszystkie grupy na ukończenie zadania (pierwsza grupa może później pomóc najwolniejszej).