Lekcja 150
List Judy
Wprowadzenie
Juda nawoływał członków Kościoła, aby gorliwie walczyli o wiarę z fałszywymi nauczycielami. Opisał fałszywych nauczycieli i radził świętym, aby budowali swe życie na ewangelii Jezusa Chrystusa. W tradycji przyjmuje się, że Juda był przyrodnim bratem Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:55). Był również aktywnym i cieszącym się poważaniem członkiem Kościoła w Jerozolimie.
Propozycje dotyczące nauczania
List Judy 1:1–19
Juda nawołuje członków Kościoła, aby gorliwie walczyli o wiarę z fałszywymi nauczycielami.
Odczytaj poniższe opisy sytuacji i poproś uczniów, aby zastanowili się, jak by zareagowali:
-
Na stronie w mediach społecznościowych znajomy zamieszcza wypowiedź krytykującą stanowisko Kościoła wobec małżeństw osób tej samej płci.
-
Sąsiad dowiaduje się, że jesteś członkiem Kościoła. Mówi ci, że przeczytał Księgę Mormona i uważa, że to podnosząca na duchu literatura, ale nie jest to słowo Boga.
-
Podczas dyskusji w szkole wasz rówieśnik wyraża opinię, że oglądanie pornografii jest nieszkodliwe i nie powinno się go zwalczać.
-
Podajcie przykłady, jak można w różny sposób zareagować w tych sytuacjach.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Judy 1:3–4. Pozostali niech śledzą tekst w pismach świętych i odszukają, przed czym Juda przestrzegał członków Kościoła.
-
Przed czym Juda ostrzegał członków Kościoła w wersecie 4.?
Pomóż uczniom zrozumieć, że „bezbożni” ludzie o złych zamiarach niepostrzeżenie wkradli się w szeregi członków Kościoła. Propagowali oni zepsute i niemoralne zachowania, nauczając, że doktryna łaski zezwala ludziom na popełnianie wszelkich grzechów, ponieważ miłosierny Bóg im je wybaczy. Odrzucali też pewne prawdy na temat Ojca w Niebie i Jezusa Chrystusa. Wyrażenie: „na których od dawna wypisany został ten wyrok potępienia” (werset 4.) oznacza, że ludzie ci zostali już dawno osądzeni.
-
Do czego Juda wzywał wiernych członków Kościoła w obliczu fałszywych nauk i zepsucia, jakie szerzyli ci źli ludzie? (Aby „podjęli walkę o wiarę” [werset 3.]).
Wyjaśnij, że „[wiara], która raz na zawsze została przekazana świętym” (werset 3.), to ewangelia Jezusa Chrystusa — prawdy, prawa i obrzędy, jakich nauczał Zbawiciel i Jego apostołowie.
-
Jakiej prawdy możemy się nauczyć na temat spoczywającego na uczniach Jezusa Chrystusa obowiązku zwalczania fałszywych nauk i niegodziwych praktyk? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Uczniowie Jezusa Chrystusa powinni gorliwie walczyć w obronie Jego ewangelii, a także zwalczać fałszywe nauki i niegodziwe praktyki).
-
Jak myślicie, co oznacza podejmować walkę o ewangelię? (Mamy śmiało nauczać ewangelii i dawać o niej świadectwo). Jednakże czyniąc to, nie powinniśmy być nieuprzejmi, nachalni ani wrogo nastawieni [zob. Alma 38:12; 3 Nefi 11:29]).
-
Jak możemy walczyć o ewangelię bez odczuwania wrogości?
Przypomnij uczniom sytuacje, o których była mowa na początku lekcji.
-
W jaki sposób możemy walczyć o ewangelię i przeciwstawiać się fałszywym doktrynom i niegodziwym praktykom w tych oraz podobnych sytuacjach?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej historii, opowiedzianej przez Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali słuchają, jak młoda kobieta walczyła w obronie ewangelii.
„Rozmawiałem ostatnio z dziewczyną z klasy Laur, która mieszka w Stanach Zjednoczonych. Cytuję fragment z jej e-maila:
‘W zeszłym roku niektórzy z moich znajomych na Facebooku zaczęli dzielić się swoimi poglądami o małżeństwie. Wielu opowiadało się za małżeństwem osób tej samej płci, a kilkoro młodych świętych w dniach ostatnich „polubiło” ich wpisy. Ja sama wstrzymałam się od komentarza.
Postanowiłam wyrazić poparcie dla tradycyjnych związków małżeńskich w bardziej przemyślany sposób.
Przy zdjęciu mojego profilu zamieściłam wpis: „Wierzę w małżeństwo pomiędzy mężczyzną a kobietą”. Niemal natychmiast zaczęłam dostawać wiadomości. „Jesteś egoistką”. „Nie osądzaj”. W jednym wpisie porównywano mnie do właścicieli niewolników. Otrzymałam też następującą wiadomość od dobrego przyjaciela, który jest silnym członkiem Kościoła: „Musisz zacząć żyć w naszych czasach. Świat się zmienia i ty też powinnaś”.
Nie odpowiedziałam na te zarzuty, ale również nie zdjęłam ze strony moich opinii’.
Na końcu napisała: ‘Czasami, jak powiedział Prezydent Monson, „trzeba stać samemu”. Mam nadzieję, że jako młodzież będziemy stać razem — wierni Bogu i naukom Jego żyjących proroków’” („Duchowe wichry”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 19–20).
-
Jak ta dziewczyna walczyła za sprawę ewangelii?
-
W jakiej sytuacji wy lub ktoś, kogo znacie, walczyliście za ewangelię Jezusa Chrystusa? Czego nauczyliście się z tego doświadczenia?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, co mogą robić, aby prawdziwie walczyć za ewangelię Jezusa Chrystusa. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.
Podsumuj List Judy 1:5–7, wyjaśniając, że Juda porównał zbuntowanych członków Kościoła do ludzi, którzy buntowali się przeciw Bogu w czasach Starego Testamentu i ponieśli za to karę. Wśród nich było wiele dzieci Izraela, które zginęły podczas wędrówki przez pustynię oraz mieszkańcy Sodomy i Gomory, których pochłonął ogień. Juda porównał też zbuntowanych członków Kościoła do tych, którzy buntowali się przeciwko Bogu i „nie zachowali zakreślonego dla nich okręgu” podczas życia przed przyjściem na ziemię (List Judy 1:6, zob. także Abraham 3:22–26).
Napisz na tablicy następujący nagłówek: Cechy fałszywych nauczycieli.
Wyjaśnij, że w Liście Judy 1:8–16 Juda opisuje wiele cech, dzięki którym członkowie Kościoła mogą rozpoznać osoby głoszące w Kościele przeinaczone filozofie i praktyki. Aby zilustrować to twierdzenie, zwróć uwagę uczniów na wyrażenia: są „chmurami bez wody unoszonymi przez wiatry”, „drzewami jesiennymi, które nie rodzą owoców” w Liście Judy 1:12.
-
Pod jakim względem fałszywi nauczyciele mogą przypominać chmury bez wody i drzewa, co nie wydają owoców?
Podziel uczniów na trzy lub czteroosobowe grupy. Powiedz im, aby w swoich grupach przeczytali List Judy 1:8; 10; 14–19 i odszukali inne cechy fałszywych nauczycieli. Zaproponuj, aby zaznaczyli to, co znaleźli. Być może będziesz musiał wyjaśnić, że czas ostateczny, o którym mowa w wersecie 18. odnosi się do okresu, w którym żył Juda oraz do czasów nam współczesnych.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podeszli do tablicy i wypisali na niej cechy charakteryzujące fałszywych nauczycieli. Wśród cech odnalezionych przez uczniów mogą się znaleźć następujące (być może będziesz musiał posłużyć się tymi wyrażeniami, aby pomóc uczniom zrozumieć to, co przeczytali):
Cechy fałszywych nauczycieli
Kalają ciało swoje (werset 8.)
Pogardzają zwierzchnościami i bluźnią istotom niebieskim (werset 8.)
Bluźnią przeciwko rzeczom, których nie znają (werset 10.)
Gubi ich życie zgodne z posiadaną przez nich cielesną wiedzą (werset 10.)
Postępują bezbożnie (werset 15.)
Złorzeczą Bogu (werset 15.)
Biadają i narzekają (werset 16.)
Kierują się swoją pożądliwością (werset 16.)
Wywyższają się (werset 16.)
Schlebiają innym dla osiągnięcia osobistych korzyści (werset 16.)
Szydzą z Kościoła Pana i jego zasad (werset 18.)
Izolują się od wierzących (werset 19.)
W myślach i uczynkach kierują się zmysłowym pożądaniem (werset 19.)
Nie mają Ducha (werset 19.)
-
Jak brak towarzystwa Ducha prowadzi do rozwinięcia cech wypisanych na tablicy?
-
Dlaczego ważne jest, abyśmy umieli rozpoznać cechy fałszywych nauczycieli?
Pomóż uczniom zrozumieć, że nie każda osoba, która posiada jedną czy kilka z tych cech lub która naucza czegoś błędnego jest od razu fałszywym nauczycielem opisywanym przez Judę. Taka osoba może po prostu niewinnie się mylić lub błędnie rozumieć jakąś kwestię. Wypisane cechy mogą jednak pomóc nam rozpoznać fałszywych nauczycieli, których celem jest osłabienie wiary i posłuszeństwa ludzi poprzez zwodzenie ich i nakłanianie do złego.
Poproś uczniów, aby przejrzeli po cichu List Judy 1:17–18.
-
Kto wcześniej przestrzegał Kościół przed fałszywymi nauczycielami?
-
Czego możemy nauczyć się z tych wersetów o tym, w jaki sposób apostołowie i prorocy mogą nam pomóc w naszych staraniach, by walczyć z fałszywymi nauczycielami? (Uczniowie mogą to wyrazić w różny sposób, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Apostołowie i prorocy ostrzegają nas i pomagają nam rozpoznać tych, którzy pragną osłabić naszą wiarę i posłuszeństwo. Zapisz tę prawdę na tablicy).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego M. Russella Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali słuchają, jak ilustruje ona tę prawdę.
„Dzisiaj ostrzegamy was przed fałszywymi prorokami i nauczycielami; a jeśli nie zachowamy ostrożności, nawet wierni członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich mogą paść ofiarą ich zwodniczych praktyk” („Beware of False Prophets and False Teachers”, Ensign, listopad 1999, str. 62).
-
Powiedzcie, mając na względzie tę prawdę, dlaczego ważne jest studiowanie słów apostołów i proroków?
-
Przed jakimi fałszywymi naukami ostrzegają nas obecnie współcześni prorocy i apostołowie?
List Judy 1:20–25
Juda radzi świętym, aby budowali swe życie na ewangelii Jezusa Chrystusa i pomagali w zbawieniu innych.
Napisz na tablicy następujące niedokończone zdanie: Możemy pozostać wierni w wierze, kiedy …
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos List Judy 1:20–21. Reszta niech śledzi tekst i odszuka, co Juda radził czynić świętym, aby pozostali wierni wierze. Być może będziesz musiał wyjaśnić, że wyrażenie „modlić się w Duchu Świętym” oznacza modlitwę natchnioną przez Ducha Świętego.
-
Jak dokończylibyście zdanie na tablicy w oparciu o wersety 20–21? (Uczniowie mogą uzupełnić zdanie na przykład tak: Możemy pozostać wierni w wierze, kiedy budujemy nasze życie na ewangelii Jezusa Chrystusa.
-
Jak postępowanie zgodnie z dodatkowymi wskazówkami Judy zawartymi w wersetach 20–21, pomaga nam budować nasze życie na ewangelii?
-
Dlaczego pozostawanie wiernymi w wierze jest warte zachodu?
-
W jaki sposób życie w zgodzie ze wskazówkami Judy pomogło wam lub ludziom, których znacie, pozostać wiernymi w wierze?
Poproś uczniów, aby w swoich dziennikach do studiowania lub zeszytach opisali, w jaki sposób mogą lepiej przestrzegać rad Judy. Zachęć ich, aby zastosowali to, co napisali.
Podsumuj List Judy 1:22–25, wyjaśniając, że Juda radził wiernym członkom Kościoła, aby pomagali osobom, które mają duchowe problemy, być może wynikające z działalności fałszywych nauczycieli, a następnie wychwalał Boga.
Na zakończenie podziel się swoim świadectwem o prawdach omówionych podczas tej lekcji.
Powtórzenie fragmentów do opanowania
Każdemu z uczniów przydziel inny fragment do opanowania. Poproś ich, aby napisali na kartce scenariusz sytuacji z życia, w której można zastosować doktryny i zasady zawarte w przydzielonym im doktrynalnym fragmencie do opanowania. Kiedy skończą pisać, zbierz scenariusze. Przeczytaj kilka z nich i poproś uczniów, aby opowiedzieli, jak w każdej ze scenek można zastosować doktryny i zasady z fragmentów do opanowania. Możesz również przedstawiać niektóre ze scenek na początku lub na końcu zajęć w nadchodzącym tygodniu.
Komentarz i tło historyczne
List Judy 1:3. „Podjęli walkę o wiarę”
Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał na temat walki w obronie ewangelii Jezusa Chrystusa przeciwko fałszywym naukom i niecnym praktykom:
„Kiedy zło chce uderzyć i zakłócić sedno Bożego dzieła, atakuje rodzinę. Czyni to, starając się zlekceważyć prawo czystości moralnej, wprowadzając zamieszanie w kwestiach płci, znieczulając na przemoc, czyniąc normą wulgarny i bluźnierczy język i sprawiając, że niemoralne i zboczone zachowania zdają się raczej regułą niż wyjątkiem.
Musimy zapamiętać słowa wypowiedziane przez Edmunda Burke’a: ‘Jedynym, czego zło potrzebuje, by zatriumfować, jest bezczynność prawych ludzi’ [przypisywane Johnowi Bartlettowi, wyb. Familiar Quotations, wyd. 15., (1980), str. ix]. Wraz z innymi zaniepokojonymi obywatelami na całym świecie musimy pełnym głosem sprzeciwić się obecnym trendom” („Niech usłyszą nasze głosy”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 18).
Współcześni apostołowie nauczają członków Kościoła, jak walczyć o ewangelię bez wdawania się w spory. Przykłady znajdziecie w przemówieniach Starszego Roberta D. Halesa, „Chrześcijańska odwaga: Cena bycia uczniem”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 72–75; Starszego Jeffreya R. Hollanda, „Cena i błogosławieństwa bycia uczniem”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 6–9 i Starszego Dallina H. Oaksa, „Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic” Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 25–28.
List Judy 1:9, 14–15. Apokryfy
Juda prawdopodobnie odwoływał się do ksiąg apokryficznych: Wniebowzięcie Mojżesza (zob. werset 9.) oraz Księgi Enocha (zob. wersety 14–15). Pan objawił, że wiele rzeczy zapisanych w apokryfach jest prawdą i osoby oświecone Duchem mogą odnieść korzyść z ich studiowania. Niestety do części tych ksiąg dodane zostały treści, które zmieniły oryginalny tekst (zob. NiP 91). Więcej informacji na temat apokryfów znajdziesz w Bible Dictionary [Słowniku biblijnym] pod hasłem „Apocrypha”.