Ew. Łukasza 10:38–17:37 (Część 11.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania Ew. Łukasza 10:38–17:37 (część 11.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1.: (Ew. Łukasza 10:38–12:59)

Ze słów Zbawiciela do Marty uczniowie dowiedzieli się, że jeśli zdecydujemy się poświęcać się bardziej sprawom duchowym niż problemom doczesnym, otrzymamy trwałe błogosławieństwa. Jezus nauczał także, że jeśli będziemy wytrwale modlić się i szukać błogosławieństw Ojca Niebieskiego, kiedy znajdujemy się w potrzebie, to On, w Swoim własnym czasie i na Swój własny sposób, odpowie na nasze modlitwy. Inne prawdy, które poznali uczniowie: Pan nakazuje nam, abyśmy nie pożądali rzeczy tego świata. Jeśli będziemy dążyć do ustanowienia królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, Bóg pomoże nam zadbać o nasze potrzeby i przygotuje nam miejsce w Swoim królestwie.

Dzień 2.: (Ew. Łukasza 13–15)

Z tych rozdziałów uczniowie dowiedzieli się następujących zasad: Jeśli będziemy starać się pomagać ludziom znajdującym się w gorszej sytuacji życiowej niż my, Pan wynagrodzi nas podczas Zmartwychwstania. Jeśli będziemy przedkładać inne sprawy ponad Pana i Jego ewangelię, stracimy błogosławieństwa, które moglibyśmy uzyskać. Uczniowie Jezusa Chrystusa muszą być gotowi poświęcić wszystko, żeby za Nim podążać. Kiedy pomagamy bliźnim odczuć pragnienie pokuty, czujemy radość, a niebiosa się radują.

Dzień 3.: (Ew. Łukasza 16)

Z przypowieści o nieuczciwym zarządcy oraz o bogaczu i Łazarzu uczniowie dowiedzieli się, że jeśli będziemy się mądrze przygotowywać na przyszłość w wieczności i sprawiedliwie korzystać z ziemskich bogactw, zostaniemy pobłogosławieni bogactwem w wieczności. Poznali również następujące zasady: Jeśli będziemy chciwi i nie będziemy sprawiedliwe używać naszych ziemskich bogactw, na koniec doświadczymy cierpienia i żalu. Nawrócenie następuje dzięki wierze i przestrzeganiu słów proroków, a nie w wyniku bycia świadkami cudów i wizyt aniołów.

Dzień 4.: (Ew. Łukasza 17)

W Ew. Łukasza 17 Apostołowie poprosili Jezusa, aby przydał im wiary. Uczniowie dowiedzieli się, że nasza wiara wzrasta, kiedy staramy się czynić wszystko, co nakazuje nam nasz Ojciec Niebieski i kiedy pamiętamy, że zawsze mamy wobec Niego dług. Nauczyli się również, że otrzymujemy błogosławieństwa od Pana, kiedy czynimy to, co nam nakazuje i że ważne jest wyrażać wdzięczność za błogosławieństwa, które otrzymujemy.

Wprowadzenie

Zbawiciel odpowiedział na szemranie faryzeuszy na temat Jego kontaktów z celnikami i grzesznikami, przytaczając przypowieści o zagubionej owcy, zagubionym groszu i o synu marnotrawnym.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 15

Jezus przytacza przypowieści o zagubionej owcy, zagubionym groszu i synu marnotrawnym

Rozpocznij zajęcia od zapytania uczniów, czy zgubili kiedyś coś, co było dla nich cenne.

Co byliście gotowi zrobić, żeby odnaleźć tę rzecz? Dlaczego?
Jak myślicie, co to znaczy, że człowiek jest „zagubiony” duchowo? (Wyjaśnij uczniom, że zwrot ten może się odnosić do osób, które nie przyjęły jeszcze ewangelii Jezusa Chrystusa lub w chwili obecnej nie żyją zgodnie z jej naukami).

Poproś uczniów, aby pomyśleli o znajomej osobie, która jest duchowo zagubiona. Niech się zastanowią, jakie mają uczucia względem tej osoby.

Wyjaśnij, że Ew. Łukasza 15 zawiera nauki Zbawiciela dotyczące osób, które są zagubione duchowo. Poproś uczniów, aby w Ew. Łukasza 15 wyszukali prawdy mówiące o tym, jakie uczucia ma Ojciec Niebieski wobec tych, którzy są duchowo zagubieni i jakie my mamy wobec nich obowiązki.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 15:1–2. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, na co skarżyli się faryzeusze i uczeni w piśmie.

Dlaczego faryzeusze i uczeni w piśmie szemrali?
Co ta skarga mówi nam o faryzeuszach i uczonych w piśmie?

Wyjaśnij, że Zbawiciel w odpowiedzi przytoczył im trzy przypowieści: o zagubionej owcy, o zagubionym groszu i o zagubionym synu. Zachęć uczniów, żeby zwrócili uwagę na to, dlaczego bohater każdej przypowieści się zagubił i w jaki sposób został odnaleziony.

Wyjaśnij, że w przypowieściach o zagubionej owcy i zagubionym groszu Zbawiciel opisał, jak pasterz i niewiasta, która zgubiła monetę, z wielką pilnością szukali swojej zguby, aż ją znaleźli.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Łukasza 15:4–6, 8–9. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co odczuwali pasterz i niewiasta, kiedy odnaleźli owcę i grosz.

Jaka była różnica pomiędzy tym, w jaki sposób zagubiła się owca i grosz? (Owca zagubiła się, podążając normalnym tokiem swego życia, i nie z własnej winy, zaś grosz zagubił się z powodu niedbalstwa i nieuwagi jego właścicielki [zob. David O. McKay, w: Conference Report, kwiecień 1945, str. 120–122]).
Jakie użyte w tej przypowieści słowo opisuje uczucia pasterza i niewiasty?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Łukasza 15:7, 10 i wyszukali, do czego Zbawiciel porównał radość pasterza i niewiasty. (Do radości w niebie z grzesznika, który odpokutował).

Wyjaśnij, że trzecia przypowieść w Ew. Łukasza 15 to historia o synu marnotrawnym (czyli takim, który jest rozrzutny, lekkomyślny i ekstrawagancki), jego starszym bracie i ich ojcu.

Możesz podzielić uczniów na trzyosobowe grupy. Każdej grupie wręcz kopię poniższej karty zadań. Poproś uczniów, aby czytali na głos w grupach Ew. Łukasza 15:11–32. Wyznacz jednego ucznia, żeby zastanowił się nad tą przypowieścią z punktu widzenia syna marnotrawnego, drugiego, żeby rozważył ją z perspektywy ojca, a trzeciego, żeby przeanalizował ją z perspektywy starszego brata.

Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś ich, aby omówili w grupach odpowiedzi na pytania z karty zadań.

Zamiast prosić uczniów o czytanie i omawianie przypowieści, możesz pokazać im film zatytułowany: „The Prodigal Son” [Syn marnotrawny] (5:35) z serii: The Life of Jesus Christ Bible Videos [Filmy biblijne o życiu Jezusa Chrystusa]. Wręcz wszystkim uczniom po egzemplarzu poniższego zadania i poproś ich, aby w trakcie oglądania filmu wyszukali odpowiedzi na znajdujące się na niej pytania: Film jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org.

Przypowieść o synu marnotrawnym

Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja do samodzielnego studiowania (Część 11.)

Syn marnotrawny

Co pomogło ci wejrzeć w siebie, czyli rozpoznać, w jak strasznej sytuacji się znalazłeś?
Jakiej reakcji oczekiwałeś po swoim ojcu po powrocie do domu?
Co myślałeś i czułeś, kiedy ojciec powitał cię w ten sposób?

Ojciec

Co myślałeś i czułeś, kiedy nie było twego młodszego syna?
Dlaczego tak właśnie powitałeś swojego marnotrawnego syna?
Kiedy starszemu synowi nie spodobało się to, jak powitałeś jego młodszego brata, w jaki sposób pomogłeś mu zrozumieć swoją reakcję?

Starszy brat

Co myślałeś i czułeś, kiedy nie było twego młodszego brata?
Dlaczego trudno było ci cieszyć się z jego powrotu?
Jakie błogosławieństwa otrzymałeś dzięki temu, że byłeś wierny ojcu?

Dlaczego syn marnotrawny się zagubił? (W odróżnieniu od historii o zagubionych owcy i groszu syn marnotrawny zagubił się dlatego, że sam się zbuntował).
Wiedząc, że ojciec w tej przypowieści symbolizuje Ojca Niebieskiego, czego dowiadujemy się o tym, jak przyjmuje On osoby, które powracają do Niego poprzez dokonanie pokuty? (Uczniowie powinni rozpoznać zasadę podobną do następującej: Jeśli powrócimy do Ojca Niebieskiego, dokonując pokuty i prosząc Go o przebaczenie, będzie się radował i powita nas z otwartymi rękami. Zapisz tę zasadę na tablicy).
W jaki sposób ta zasada może pomóc osobom, które czują się duchowo zagubione?

Przypomnij uczniom o starszym bracie z tej przypowieści.

Jak myślicie, dlaczego starszy był rozgniewany?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów, a reszta niech wysłucha jego przemyśleń na temat tego, co rozgniewało starszego brata:

„Czując się niedoceniony, może trochę użalając się nad sobą, ten oddany syn — cudownie oddany — zapomina na chwilę, że nigdy nie zaznał bólu rozpaczy, strachu przed znienawidzeniem samego siebie. Zapomina, że każde cielę w gospodarstwie należy już do niego, że wszystkie rzeczy w szafie i pierścienie w skarbcu są jego własnością. Zapomina, że jego wierność zawsze była i będzie nagradzana […].

Jemu, który ma niemal wszystko, który ciężko i sumiennie na to zapracował, brakuje jednej rzeczy, która uczyniłaby z niego prawdziwego syna Pana, którym prawie już jest. Jeszcze musi przyjść współczucie, miłosierdzie, miłość Chrystusowa — nie widzi, że ten powracający, to nie przeciwnik. To jego brat […].

Z całą pewnością młodszy brat był więźniem — więźniem grzechu, głupoty i świńskiego chlewu. Starszy brat jednak również żyje w jakimś zamknięciu. Do tej pory nie udało mu się uwolnić z więzienia, jakim jest sam dla siebie. Dręczy go zielonooki potwór zazdrości. Czuje, że ojciec go nie docenia, a brat pozbawia należnych praw, podczas gdy żadna z tych rzeczy nie ma miejsca” („Drugi syn marnotrawny”, Liahona, lipiec 2002, str. 69).

Co, zdaniem Starszego Hollanda, rozzłościło starszego brata? Dlaczego starszy brat również był zagubiony?
O czym musimy pamiętać, kiedy widzimy, że Bóg okazuje miłosierdzie i błogosławi tym, którzy dokonują pokuty i powracają do Niego?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z tej przypowieści o stawaniu się bardziej podobnym do Ojca w Niebie? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Możemy stać się bardziej podobni do Ojca w Niebie, kiedy z miłosierdziem i radością podchodzimy do nawrócenia się bliźnich).

Przypomnij uczniom duchowo zagubioną osobę, o której pomyśleli na początku lekcji. Zachęć ich, żeby w duchu modlitwy zastanowili się, w jaki sposób mogą pomóc tej osobie odpokutować i zbliżyć się do Ojca Niebieskiego. Poproś ich, aby zastanowili się również, pod jakimi względami sami mogą być zagubieni i dlaczego powinni odpokutować, i powrócić do Zbawiciela.

Następna część (Ew. Łukasza 18 – Ew. Jana 1)

Poproś uczniów, żeby przypomnieli sobie sytuację, w której ktoś źle ich potraktował i jak się wtedy poczuli. Wyjaśnij, że w trakcie studiowania następnej partii materiału dowiedzą się, jak Zbawiciel zdecydował się zareagować na ludzi, którzy Go źle traktowali. Poproś ich, aby zwrócili uwagę na dodatkowe szczegóły w opisanej przez Łukasza historii o cierpieniu Jezusa Chrystusa w Getsemane i na to, co Jezus spożył po Swoim Zmartwychwstaniu.