Biblioteka
Lekcja 7: Ew. Mateusza 3

Lekcja 7

Ew. Mateusza 3

Wprowadzenie

Jan Chrzciciel nauczał i udzielał chrztów w Judei. Jezus Chrystus przybył z Galilei i udał się nad rzekę Jordan, gdzie został ochrzczony przez Jana. Bóg Ojciec zaświadczył, że Jezus to Jego Umiłowany Syn.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Mateusza 3:1–12

Jan Chrzciciel naucza w Judei

Niech uczniowie wyobrażą sobie, jak by się czuli, gdyby jeden z nich wstał i zaczął zabierać pozostałym ich osobiste rzeczy. Następnie niech wyobrażą sobie, że ów uczeń przeprasza za to, co zrobił, ale nadal zabiera im rzeczy. Zapytaj:

  • Co pomyślelibyście o jego przeprosinach?

  • W jakim sensie czyny tego ucznia są podobne do nieszczerej pokuty?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Ew. Mateusza 3 odszukali prawdy, które pomagają nam zrozumieć, jak możemy prawdziwie odpokutować.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 3:1–4. Niech pozostali odszukają, co się wydarzyło, a co pomoże ludziom przygotować się do posługi Zbawiciela.

  • Kim był Jan Chrzciciel? (Był synem Zachariasza i Elżbiety, krewnej Marii. Dzierżył klucze Kapłaństwa Aarona [zob. NiP 13; NiP 84:27–28]).

  • Czym zajmował się Jan?

  • Do czego Jan nawoływał swoich słuchaczy?

Wyjaśnij, że misja Jana była przepowiedziana przez Izajasza (Ezajasza) oraz innych proroków (zob. Ks. Izajasza 40:3; Ks. Malachiasza 3:1; 1 Nefi 10:7–10). Jan miał przygotować drogę dla Mesjasza (Jezusa Chrystusa) poprzez głoszenie pokuty i chrzczenie wodą.

  • W jaki sposób, waszym zdaniem, głoszenie pokuty i chrzczenie wodą pomogło przygotować drogę dla Pana?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 3:5–6. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odnaleźli, jak ludzie reagowali na przesłanie Jana.

  • W jaki sposób ludzie reagowali na przesłanie Jana? (Wyznawali swoje grzechy i przyjmowali chrzest. Wyjaśnij, że chęć wyznania grzechów Ojcu Niebieskiemu, a kiedy to konieczne, wyznaczonemu przywódcy kapłańskiemu, jest niezbędną częścią pokuty [zob. Oddani wierze: Leksykon Ewangelii (2004), str. 110]).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 3:7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do kogo zwrócił się Jan.

  • Do kogo, według tego wersetu, zwrócił się Jan?

Wyjaśnij, że faryzeusze to żydowska grupa religijna, której nazwa wskazuje, że jej członkowie są oddzieleni lub oddaleni. Faryzeusze szczycili się ścisłym posłuszeństwem prawu Mojżesza i wierzyli, że dodane przez człowieka zasady, znane jako ustny przekaz prawa, były równie ważne, jak samo prawo (zob. Bible Dictionary, „Pharisees”). Saduceusze byli niewielką, lecz wpływową politycznie grupą Żydów, którzy wierzyli w posłuszeństwo literze prawa Mojżeszowego. Nie wierzyli w doktrynę zmartwychwstania czy życia wiecznego (zob. Bible Dictionary, „Sadducees”).

  • Jak Jan nazwał faryzeuszy i saduceuszy?

Żmija palestyńska

Żmija palestyńska

© taviphoto/Shutterstock.com

Jeśli to możliwe, pokaż ilustrację przedstawiającą żmiję palestyńską i wyjaśnij, że to jest najczęściej występująca w Izraelu jadowita żmija. Gady te są aktywne w nocy i zazwyczaj polują z ukrycia, czyhając na swoją zdobycz. W sytuacji zagrożenia, zwijają się, syczą i atakują przeciwnika.

  • Dlaczego, waszym zdaniem, Jan nazwał faryzeuszy i saduceuszy plemieniem żmijowym? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że faryzeusze i saduceusze czuli się zagrożeni przez Jana, gdyż odciągał on wielu ludzi od ich złego wpływu i fałszywych nauk).

Wyjaśnij, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] zawiera dodatkowe słowa, wypowiedziane przez Jana do faryzeuszy i saduceuszy. Poproś jednego z uczniów, aby otworzył pisma święte na następującym fragmencie: Joseph Smith Translation, Matthew 3:34–36 (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) (Możesz wyjaśnić, że wersety te stanowią tłumaczenie Ew. Mateusza 3:8–9). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos.

  • Kogo odrzucają faryzeusze i saduceusze, odrzucając słowa głoszone przez Jana?

  • Jak byście podsumowali przesłanie Jana skierowane do faryzeuszy i saduceuszy?

Napisz na tablicy zdanie: Wydawajcie owoc godny upamiętania.

Aby przybliżyć uczniom to zdanie, zwróć ich uwagę na to, że w pismach świętych ludzie są czasem przyrównywani do drzew, które wydają albo dobre, albo złe owoce. Pokaż lub narysuj owoc i wyjaśnij, że symbolizuje on nasze pragnienia i uczynki. Możesz wyjaśnić, że „godny” oznacza np. zasługujący na coś (zob. Ew. Mateusza 3:8, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO), a słowo „upamiętniać” oznacza przywieść kogoś do rozsądku, zmienić sposób postępowania.

Przypomnij uczniom sytuację, którą mieli wyobrazić sobie na początku lekcji (sytuację, w której uczeń zabiera rzeczy pozostałych, ale pomimo przeprosin nie zmienia swojego postępowania).

  • Czy ów uczeń poprzez swoje pragnienia i uczynki był adekwatnym przykładem zasady pokuty? Dlaczego nie? (Uczeń ten w dalszym ciągu zabierał pozostałym rzeczy, nawet po przeprosinach).

  • Jak byście podsumowali znaczenie wyrażenia: „[wydawać] […] owoc godny upamiętania” (Ew. Mateusza 3:8)? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Okazujemy Panu prawdziwą pokutę, kiedy zmieniamy nasze pragnienia i czyny i postępujemy zgodnie z Jego naukami).

  • Jakie pragnienia i czyny wskazują na to, że prawdziwie odpokutowaliśmy za swoje grzechy?

Aby przybliżyć uczniom tę prawdę, napisz na tablicy poniższe przykłady: ściąganie w szkole, dokuczanie rodzeństwu, bycie niemiłym lub zastraszanie innych uczniów, używanie wulgarnego języka i oglądanie pornografii. Zapytaj uczniów, co ktoś, kto odpokutował za te grzechy, może myśleć i jak będzie postępować.

Przeczytaj na głos Ew. Mateusza 3:10. Poproś uczniów, aby śledzili tekst i odszukali konsekwencje niepełnej pokuty. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli. Wyjaśnij, że „[wycięcie] i [wrzucenie] w ogień” wskazuje na to, że osoby, które nie odpokutują, tracą wpływ Ducha Świętego i w końcu tracą błogosławieństwa królestwa celestialnego.

Poproś uczniów, aby rozważyli, jakie pragnienia lub czyny muszą zmienić, aby prawdziwie odpokutować. Zachęć ich, aby okazali, że naprawdę odpokutowali poprzez zmianę pragnień i uczynków, które nie są zgodne z naukami Boga.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu Ew. Mateusza 3:11 i odszukanie, czego według Jana, miał dokonać Zbawiciel.

  • Czego, według wersetu 11., miał dokonać Jezus, a czego Jan nie mógł dokonać? (Jezus miał chrzcić „Duchem Świętym i ogniem”. Wyjaśnij, że Jan mówił o przyjęciu daru Ducha Świętego, co stanowi drugą połowę przymierza i obrzędu chrztu. Duch Święty uświęca i oczyszcza nasze dusze niczym ogień [zob. 2 Nefi 31:13–14, 17]).

Podsumuj werset 12., wyjaśniając, że w symboliczny sposób opisuje, co stanie się z prawymi, którzy zaakceptują Jezusa Chrystusa (pszenica) i co stanie się z niegodziwymi, którzy Go odrzucą (plewy).

Ew. Mateusza 3:13–17

Jezus Chrystus zostaje ochrzczony, a Ojciec przyznaje, że jest On Jego Umiłowanym Synem

Poproś uczniów, którzy przyjęli chrzest, aby przypomnieli sobie, jak on wyglądał. Poproś kilkoro z nich, aby podzielili się tym, co pamiętają.

Wyjaśnij, że Ew. Mateusza 3:13–17 zawiera opis chrztu Zbawiciela. Poproś uczniów, aby podczas studiowania tych wersetów, odszukali podobieństwa pomiędzy ich chrztem a tym, który przyjął Zbawiciel.

Napisz na tablicy następujące pytania:

Przez kogo?

W jaki sposób?

Dlaczego?

Podziel uczniów na pary. Poproś każdą parę, aby po kolei przeczytała na głos wersety z Ew. Mateusza 3:13–17 i odszukała odpowiedzi na te trzy pytania. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:

  • Kto udzielił chrztu Jezusowi? Napisz: Jan Chrzciciel na tablicy obok pytania: Przez kogo?

  • Dlaczego Jezus podróżował z Galilei i udał się do rzeki Jordan, aby mógł zostać ochrzczony przez Jana Chrzciciela? (Przypomnij uczniom, że Jan dzierżył klucze Kapłaństwa Aarona i był wówczas jedyną osobą, która miała upoważnienie do dokonywania obrzędu chrztu. Zapisz na tablicy: właściwe upoważnienie obok słów: Jan Chrzciciel).

  • Jakie wyrażenie w wersecie 16. wskazuje na sposób udzielenia chrztu Jezusowi? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Jezus niezwłocznie wyszedł „z wody”, co wskazuje na to, że został ochrzczony przez zanurzenie — co oznacza, że był całkowicie zanurzony w wodzie. Zapisz na tablicy: Przez zanurzenie obok pytania: W jaki sposób?).

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są nad rzeką Jordan, kiedy Jezus przyszedł, aby zostać ochrzczony.

  • Dlaczego Jan na początku nie chciał udzielić Zbawicielowi chrztu? (Wiedział, że upoważnienie i pozycja Jezusa znacznie przewyższały jego własne).

  • Dlaczego, według tego, co podaje werset 15., Jezus powiedział, że musi przyjąć chrzest? (Aby „wypełnić wszelką sprawiedliwość”. Zapisz na tablicy to zdanie obok pytania: Dlaczego?).

  • Jak myślicie, co oznacza to wyrażenie?

Wyjaśnij, że „wypełnić wszelką sprawiedliwość” oznacza zrobienie wszystkiego, co wymaga od nas Ojciec Niebieski, abyśmy mogli znowu z Nim żyć. Oznacza też otrzymanie obrzędów zbawienia, czego wymaga Bóg od wszystkich Swoich dzieci, łącznie z Jezusem. Jezus, przyjmując chrzest, dał nam doskonały przykład do naśladowania, okazał pokorę, był posłuszny przykazaniom Swojego Ojca i otrzymał obrzęd niezbędny do dostąpienia życia wiecznego (zob. 2 Nefi 31:4–11).

Poproś uczniów, aby użyli odpowiedzi na trzy pytania z tablicy do rozpoznania doktryny, której uczymy się z Ew. Mateusza 3:13–17. Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą doktrynę: Chrzest przez zanurzenie dokonany przez osobę mającą upoważnienie jest konieczny do zbawienia.

  • Jak wasz chrzest odpowiada przykładowi, jaki dał nam Zbawiciel?

Wyjaśnij, że Ew. Mateusza 3:16–17 także pomaga nam poznać doktrynę Boskiej Trójcy. Poproś uczniów, aby przeczytali te wersety po cichu i odszukali, czego mogą nauczyć się z nich o Ojcu, Synu i Duchu Świętym.

  • Gdzie był każdy członek Boskiej Trójcy podczas chrztu Zbawiciela? (Jezus Chrystus stał w rzece Jordan, Duch Święty spoczął na Nim jako gołębica, a Ojciec Niebieski przemówił z nieba. Możesz wyjaśnić, że Duch Święty nie był przemieniony w gołębicę. Raczej gołębica była symbolem, że Duch Święty zstąpił na Jezusa).

  • Jakiej doktryny możemy nauczyć się z tych wersetów na temat Boskiej Trójcy? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą doktrynę: Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema oddzielnymi istotami).

Wskaż na to, że wielu ludzi nie posiada właściwej czy pełnej wiedzy na temat Boskiej Trójcy. Im lepiej rozumiemy prawdziwą naturę Boskiej Trójcy, tym większą czujemy do Nich miłość i tym lepiej będziemy przygotowani do nauczania i świadczenia o Nich innym ludziom.

Aby pomóc uczniom zyskać lepsze zrozumienie tożsamości każdego członka Boskiej Trójcy, podziel ich na trzyosobowe grupy i poproś, aby odszukali termin „God” w Bible Dictionary [Słowniku biblijnym] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Każdemu uczniowi w każdej grupie przydziel do przestudiowania jednego członka Boskiej Trójcy. Poproś, aby przeczytali wpis i odszukali informacji na temat członka Boskiej Trójcy, którego im przydzieliłeś. Po upływie wyznaczonego czasu niech uczniowie w grupie nauczają, czego się dowiedzieli i niech wyjaśnią, dlaczego ważne jest poznanie tych prawd.

Na koniec lekcji możesz poprosić uczniów, aby podzielili się ze wszystkimi świadectwami na temat Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Mateusza 3:11. „On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów omówił, co oznacza być ochrzczonym ogniem:

„Powiedziano nam i poinstruowano nas, byśmy żyli tak, aby nasza upadła natura zmieniła się poprzez uświęcającą moc Ducha Świętego. Prezydent Marion G. Romney nauczał, że chrzest ogniem Ducha Świętego ‘nawraca [nas] z cielesności do duchowości. Oczyszcza i uzdrawia, i czyni duszę czystą […]. […] Wiara w Pana Jezusa Chrystusa, pokuta i chrzest z wody są przygotowaniem i warunkiem wstępnym, a [chrzest ogniem] jest zwieńczeniem. Otrzymać [chrzest ogniem], to tak jakby mieć odzienie wyprane w zadość czyniącej krwi Jezusa Chrystusa’ (Learning for the Eternities, zebrał George J. Romney [1977], str. 133; zob. także 3 Nefi 27:19–20).

W związku z tym, gdy narodzimy się ponownie i staramy się zawsze mieć ze sobą Jego Ducha, wtedy Duch Święty uświęca i oczyszcza naszą duszę jak ogień (zob. 2 Nefi 31:13–14, 17). W końcu możemy stanąć nieskazitelni przed Bogiem” („Czyste dłonie i niewinne serce”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 81).

Ew. Mateusza 3:12. „W ręku jego jest wiejadło”

„Wiejadło”, o jakim mowa w Ew. Mateusza 3:12, przypomina widły, którymi podrzuca się w górę pszenicę. Pomagają one w oddzieleniu pszenicy od plew. Ziarna pszeniczne opadają na ziemię, a wiatr rozwiewa plewy, które są lżejsze. Pszenicę zbiera się następnie do spichrza, czyli magazynu, a plewy spala. Jan Chrzciciel uczył, że Zbawiciel, który po nim przyjdzie, oddzieli wierzących od niewierzących tak samo, jak pszenicę oddziela się od plew (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 17).

Ew. Mateusza 3:16. Znak gołębicy

Prorok Józef Smith wyjaśnił, że Duch Święty nie objawił się jako gołębica po chrzcie Jezusa Chrystusa. Zstępująca gołębica oznaczała, że Duch Święty był w tej sytuacji obecny. Józef Smith nauczał:

„Znak gołębicy został wprowadzony przed stworzeniem świata na świadectwo Ducha Świętego; diabeł nie może przyjść pod postacią znaku gołębicy. Duch Święty jest osobą i ma postać osoby. Nie ogranicza siebie do formy gołębicy, ale przychodzi w znaku gołębicy. Duch Święty nie może zostać przemieniony w gołębicę; Janowi został jednak dany znak gołębicy, aby pokazać prawdę dokonanego przez niego czynu, jako że gołębica jest symbolem lub znakiem prawdy i niewinności” (Teachings of the Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 81).

Ew. Mateusza 3:13–17. Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema oddzielnymi istotami

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, w jaki sposób członkowie Boskiej Trójcy są jednym, ale jednocześnie odrębnymi istotami:

„Wierzymy, że te trzy boskie osoby, stanowiące jedną Boską Trójcę, są zjednoczone w celu, w sposobie zachowania, w świadectwie, w misji […]. Myślę, że właściwe będzie, jeśli powiem, iż wierzymy, że są Oni jednością w każdym znaczącym i wiecznym aspekcie, jaki można sobie wyobrazić, z wyjątkiem przekonania, że są trzema osobami połączonymi w jedną istotę — pogląd trynitarian nigdy nie znalazł odzwierciedlenia w pismach świętych, ponieważ nie jest prawdą” („Jedyny prawdziwy Bóg i Jezus Chrystus, którego posłał” Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 40).

Starszy Holland dokładniej wyjaśnił ten właśnie powód zamieszania w kwestii natury Boskiej Trójcy. A mianowicie, powiedział że podczas Wielkiego Odstępstwa „przedstawiciele Kościoła, filozofowie i dygnitarze kościelni” debatowali na temat na temat Boskiej Trójcy i doszli do wniosku, że Boga nie można poznać ani pojąć (zob. „Jedyny prawdziwy Bóg i Jezus Chrystus, którego posłał”, str. 40–41).