Lekcja do samodzielnego studiowania

I List do Koryntian 15 – II List do Koryntian 7 (Część 23.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania I Listu do Koryntian 15 – II Listu do Koryntian 7 (Część 23.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (I List do Koryntian 15:1–29)

Kiedy uczniowie studiowali pierwszą połowę I Listu do Koryntian 15, dowiedzieli się, iż Apostołowie świadczą, że Jezus Chrystus umarł za nasze grzechy i powstał z martwych. Uczniowie nauczyli się także, iż osoby, które zmarły bez chrztu, mogą otrzymać ten podstawowy obrzęd.

Dzień 2. (I List do Koryntian 15:30–16:24)

Podczas tej lekcji uczniowie dalej studiowali nauki Pawła o Zmartwychwstaniu. Dowiedzieli się, że istnieją różne stopnie chwały zmartwychwstałych ciał. Ponadto nauczyli się, że jeśli będziemy wytrwali i niewzruszeni w życiu według ewangelii, żądło śmierci, która wynika z grzechu, zostanie usunięte dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Dzień 3. (II List do Koryntian 1–3)

Z drugiego listu Pawła do Koryntian uczniowie nauczyli się, że kiedy Ojciec Niebieski pociesza nas w naszych trudnościach, jesteśmy w stanie pomóc bliźnim otrzymać Jego pocieszenie. Nauczyli się także, że jeśli nie przebaczamy innym ludziom, Szatan będzie miał nad nami przewagę, a kiedy zwrócimy nasze serce do Pana, będziemy mieć Ducha, który stopniowo pomoże nam upodobnić się do Boga.

Dzień 4. (II List do Koryntian 4–7)

Kiedy uczniowie studiowali opis posługi Pawła, dowiedzieli się o następujących prawdach: Nasze próby i cierpienia w tym życiu są niewielkie w porównaniu do wiecznych błogosławieństw i wzrostu, który następuje w wyniku wiernego ich przetrwania. Jako że podczas życia doczesnego jesteśmy odseparowani od Boga, mamy kroczyć, polegając na wierze, a nie na tym, co widzimy. Każdy z nas będzie sądzony przez Jezusa Chrystusa według tego, co uczyniliśmy w życiu doczesnym. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy stać się nowymi stworzeniami i pojednać się z Bogiem. Kiedy odseparujemy się od fałszywych praktyk i tego, co nieczyste, Pan nas przyjmie.

Wprowadzenie

W swoim drugim liście do świętych w Koryncie Apostoł Paweł zapewnił o swoim oddaniu wobec nich i powiedział, że raduje się, wiedząc, iż przyjęli jego wcześniejsze rady. Nauczał, że boży smutek za grzechy prowadzi do pokuty.

Propozycje dotyczące nauczania

II List do Koryntian 7:8–11

Paweł raduje się prawdziwą pokutą świętych

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższy przykład sytuacji:

Podczas wywiadu w sprawie rekomendacji świątynnej na zawarcie związku małżeńskiego młoda kobieta wyznaje dawne grzechy swojemu biskupowi. Po dalszej dyskusji biskup rozumie, że ta młoda kobieta jeszcze prawdziwie nie odpokutowała za swoje grzechy i że jej grzechy są na tyle poważne, że nie jest godna, by uzyskać rekomendację świątynną. Biskup wyjaśnia jej, że będzie musiała poczekać, aby otrzymać rekomendację, aż w pełni odpokutuje. Jest zaniepokojona i przyznaje, że odpokutowała, ponieważ od dawna nie powtórzyła żadnego z tych grzechów. Biskup wyjaśnia, że jedynie zaprzestanie grzechu nie stanowi pełnej pokuty i prosi ją, aby szczerze zaczęła proces prawdziwej pokuty.

• Co, waszym zdaniem, w tym momencie wywiadu może czuć ta młoda kobieta?

Poproś ucznia, aby czytał dalej:

Młoda kobieta wyjaśnia biskupowi, że jest jej bardzo zaniepokojona, ponieważ zaproszenia na ślub i na przyjęcie zostały już rozesłane. Mówi, że trudno będzie jej zmierzyć się ze wszystkimi pytaniami i wstydem związanym z opóźnieniem ślubu. Pyta, czy jest możliwe, aby została zapieczętowana w świątyni zgodnie z planem, a dopiero potem przeszła przez proces pokuty.

• Co, w oparciu o odpowiedź tej młodej kobiety, najbardziej ją niepokoi?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania II Listu do Koryntian 7:8–11 odszukali prawdę, którą ta kobieta musi zrozumieć, zanim będzie mogła prawdziwie odpokutować za swoje grzechy.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 7:8–9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali, jaki wpływ na świętych w Koryncie miał jeden z wcześniejszych listów Pawła.

• Jak list ten wpłynął na świętych?

• Dlaczego Paweł cieszył się z ich smutku?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali II List do Koryntian 7:10–11. Możesz im zaproponować, aby zaznaczyli dwa rodzaje smutku, o których Paweł mówił oraz do czego one prowadzą.

• O jakich dwóch rodzajach smutku mówił Paweł?

Napisz na tablicy nagłówki: Smutek według Boga i Światowy smutek. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona. Poproś uczniów, aby wsłuchali się w jego opis światowego smutku.

„Nietrudno spotkać w świecie kobiety i mężczyzn, którzy czują żal za wyrządzone zło. Czasami dzieje się tak, ponieważ te czyny przynoszą im lub ich bliskim wielki smutek i cierpienie. Czasami ich żal jest spowodowany tym, że zostali przyłapani i ukarani za swoje czyny. Takie doczesne uczucia nie stanowią ‘Bożego smutku’” (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 88).

• Jak podsumowalibyście to, czym jest światowy smutek?

• Do czego, według II Listu do Koryntian 7:10, może doprowadzić światowy smutek? (Wyjaśnij, że słowo śmierć w wersecie 10. odnosi się do śmierci duchowej, która oznacza odseparowanie od Boga. Na tablicy pod nagłówkiem „Światowy smutek” napisz następującą prawdę: Światowy smutek może doprowadzić nas do śmierci duchowej, czyli do odseparowania od Boga).

• W jakim sensie światowy smutek może doprowadzić osobę do śmierci duchowej? (Może uniemożliwić danej osobie prawdziwą pokutę i otrzymanie przebaczenia od Ojca Niebieskiego).

• Do czego, w oparciu o werset 10., prowadzi smutek według Boga? (Na tablicy pod nagłówkiem: „Smutek według Boga” napisz następującą prawdę: Smutek według Boga prowadzi nas do pokuty za grzechy i do otrzymania zbawienia).

Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, dlaczego boży smutek prowadzi nas do pokuty, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezra Tafta Bensona:

„Boży smutek jest darem Ducha. Jest dogłębnym uświadomieniem sobie tego, że nasze uczynki obraziły naszego Ojca i naszego Boga. To przenikliwe i intensywne uczucie, że nasze zachowanie sprawiło, że Zbawiciel, który nie znał grzechu i będąc największym ze wszystkich, doświadczył bólu i cierpienia. Nasze grzechy sprawiły, że krwawił z każdego poru. Takie dojmujące uczucie psychicznego i duchowego cierpienia jest tym, co pisma święte nazywają ‘złamanym sercem i skruszonym duchem’ […]. Posiadanie takiego ducha jest koniecznym warunkiem prawdziwej pokuty” (Nauki: Ezra Taft Benson, str. 89).

• Jak myślicie, dlaczego smutek według Boga prowadzi nas do prawdziwej pokuty za nasze grzechy?

Poproś uczniów, aby wrócili myślami do sytuacji z młodą kobietą, która chciała otrzymać rekomendację świątynną.

• Czy podczas wywiadu biskupa z młodą kobietą widać było, że doświadczyła ona bożego smutku za swój grzech? Dlaczego nie? (Bardziej przejmowała się opóźnieniem planów małżeńskich i opiniami innych ludzi na jej temat niż tym, że powinna prawdziwie odpokutować i otrzymać przebaczenie Ojca Niebieskiego).

• Co możemy zrobić, aby światowy smutek zastąpić bożym smutkiem? (Możemy pościć i modlić się, prosząc Ojca Niebieskiego o pobłogosławienie nas darem bożego smutku. Możemy także studiować Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i dążyć do głębszego zrozumienia tego, jak nasze grzechy przyczyniły się do Jego cierpienia).

Złóż świadectwo o tym, że kiedy będziemy odczuwać boży, a nie światowy smutek za nasze grzechy, będziemy mogli prawdziwie odpokutować, zostać oczyszczeni z naszych grzechów i w efekcie końcowym otrzymać zbawienie. Poproś uczniów, aby dążyli do odczuwania bożego smutku, kiedy podejmują wysiłki, by odpokutować.

Jeśli masz na to czas, pokrótce omów prawdy, jakie uczniowie rozpoznali, studiując lekcje w części 23. i zachęć ich, aby postępowali według podszeptów, jakie poczują, aby zastosować te prawdy w życiu. Możesz omówić fragmenty do opanowania w I Liście do Koryntian 15:20–22 i I Liście do Koryntian 15:40–42. Poproś uczniów, aby wyjaśnili doktryny zawarte w tych fragmentach i powiedzieli, jak mogą użyć tych wersetów do nauczania bliźnich o planie zbawienia.

Następna część (II List do Koryntian 8 – List do Efezjan 1)

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytania: Skąd wiesz, że odczuwasz Ducha? Jakie są owoce, czyli uczucia związane z Duchem? Do otrzymania czego święci zostali ustanowieni przed narodzeniem? Jaki jest nasz obowiązek względem ludzi, którzy nie posiadają rzeczy niezbędnych do życia, takich jak pożywienie, ubrania czy schronienie? A co jeśli, my sami mamy takie potrzeby do zaspokojenia? Wyjaśnij, że w następnym tygodniu uczniowie będą studiować, jak Paweł odpowiedział na te i inne pytania.