Ew. Mateusza 6:1–13:23 (Część 3.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania: Ew. Mateusza 6:1–13:23 (Część 3.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Ew. Mateusza 6–7)

Kiedy uczniowie kontynuowali studiowanie Kazania na górze, dowiedzieli się: Jeśli wykonujemy prawe czyny, aby zadowolić Ojca Niebieskiego, a nie dążymy do przykucia uwagi innych ludzi, zostaniemy szczodrze wynagrodzeni. Nie możemy służyć jednocześnie Bogu i mamonie. Kiedy poszukując prawdy, prosimy, szukamy i pukamy, Ojciec Niebieski odpowiada nam i błogosławi nas osobistym objawieniem. Możemy odróżnić fałszywych proroków po ich owocach.

Dzień 2. (Ew. Mateusza 8–10)

Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że Jezus może uzdrowić nas z naszych słabości i chorób i że powołuje Apostołów oraz nadaje im Swoje upoważnienie. Uczniowie także odkryli, że kiedy służymy Panu, to On natchnie nas, kiedy nadejdzie taka potrzeba, tym, co mamy powiedzieć, i jeśli stracimy nasze życie (poświęcimy nasz czas) w sprawie Jezusa Chrystusa, to znajdziemy cel w życiu.

Dzień 3. (Ew. Mateusza 11–12)

Uczniowie dowiedzieli się, że kiedy dążymy do uczenia się o Jezusie Chrystusie i kiedy o Nim świadczymy, nasze świadectwo zostaje wzmocnione, a jeśli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa, to On ulży naszym brzemionom i da nam odpoczynek. Ponadto uczniowie uczyli się o całkowitym oddaniu Bogu i zastępowaniu złych wpływów w życiu dobrymi.

Dzień 4. (Ew. Mateusza 13:1–23)

Uczniowie studiując przypowieść o siewcy, dowiedzieli się, że troski świata mogą nas rozproszyć, sprawić, że nie będziemy koncentrować się na Panu, oraz zachwiać naszą wiarą i świadectwem o słowie Boga. Aby zapobiec temu i stać się nawróconym do Zbawiciela, musimy otrzymać słowo Boże i pogłębiać nasze świadectwa.

Wprowadzenie

Według zapisu w Ew. Mateusza 7, Jezus Chrystus kontynuował Swoje Kazanie na górze, nauczając Swoich uczniów, aby osądzali sprawiedliwie. Nauczał On także o otrzymywaniu osobistego objawienia oraz o wykonywaniu woli Ojca Niebieskiego.

Propozycje dotyczące nauczania

Uwaga: Podczas lekcji do samodzielnego studiowania części 1., dnia 3. z tego tygodnia, uczniowie studiowali fragment do opanowania Ew. Mateusza 11:28–30. Możesz omówić ten fragment z uczniami.

Ew. Mateusza 7:1–5

Podczas Kazania na górze Jezus Chrystus naucza Swoich uczniów, aby osądzali sprawiedliwie

Zanim rozpoczniesz lekcję, zapisz na tablicy następujące pytanie: Czy powinniśmy osądzać innych ludzi? Po rozpoczęciu lekcji poproś uczniów o udzielenie na nie odpowiedzi.

Pokaż ilustrację Kazanie na Górze (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 39; zob. także stronę: LDS.org). Wyjaśnij, że w dalszej części Kazania Jezus mówił Swoim uczniom o osądzaniu innych.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 7:1. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel nauczał na temat sądzenia. Zwróć uwagę, że werset 1. jest często błędnie rozumiany, gdyż wskazuje, że nigdy nie powinniśmy sądzić. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 7:1, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO.

Czego Zbawiciel nauczał na temat sądzenia?
Co, waszym zdaniem, oznacza sądzić sprawiedliwie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 7:2. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co stanie się z nami w zależności od tego, w jaki sposób sądzimy innych ludzi. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnaleźli. (Możesz wyjaśnić, że wyrażenie: „jaką miarą mierzycie” oznacza sposób mierzenia, czyli sądzenia).

Co się stanie, jeśli będziemy sprawiedliwie osądzać innych ludzi? (Gdy uczniowie odpowiedzą, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli sprawiedliwie osądzamy innych ludzi, Bóg okaże nam takie samo miłosierdzie i będzie wobec nas sprawiedliwy.

Jeśli to możliwie, wręcz każdemu uczniowi poniższy fragment z broszury Oddani wierze. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał go na głos. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakie rodzaje sądów powinniśmy lub nie powinniśmy wydawać oraz jak możemy osądzać sprawiedliwie.

„Czasami ludzie uważają, że czymś złym jest osądzanie innych w jakikolwiek sposób. Choć jest to prawdą w przypadku potępiania innych czy niesłusznego ich osądzania, będziesz musiał przez całe swe życie wyrażać swe sądy na temat idei, sytuacji i ludzi […].

Wydawanie sądów jest ważnym elementem korzystania z wolnej woli i wymaga wielkiej uwagi, szczególnie kiedy osąd dotyczy innych ludzi. Wszystkie twe oceny powinny być dokonywane wedle prawych wzorców. Pamiętaj, że tylko Bóg, który zna serce każdego człowieka, może dokonać ostatecznego sądu nad danym człowiekiem (zob. Objawienie Jana 20:12; 3 Nefi 27:14; NiP 137:9) […].

Na ile to możliwe, oceniaj sytuację, w jakiej znajdują się ludzie, a nie samych ludzi. Jeśli to możliwe, powstrzymuj się od wydawania sądów do czasu, aż posiądziesz wystarczającą wiedzę na temat faktów. Zawsze bądź wrażliwy na Ducha Świętego, który może prowadzić cię w twych decyzjach” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], 93–94).

W jaki sposób powinniśmy osądzać?
W jaki sposób możemy osądzać sprawiedliwe?
Jakie są przykłady sytuacji, w których trzeba wydać sprawiedliwy osąd?

Pokaż mały kawałek drewna oraz długi, gruby kloc drewna. Wyjaśnij, że kiedy Zbawiciel nauczał Swoich uczniów na temat osądzania, mówił o małym kawałku drewna jako o źdźble i o dużym kawałku drewna, jako o belce (zob. Ew. Mateusza 7:3, przypisy 3b i 3c w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 7:3. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel nauczał na temat sądzenia innych ludzi.

Co symbolizuje źdźbło i belka w analogii Zbawiciela? (Symbolizują małe i duże wady, słabości lub grzechy).
W jaki sposób opisalibyście własnymi słowami nauki z wersetu 3.?

Poproś dwóch uczniów, aby wyszli na środek sali. Powiedz jednemu z nich, aby trzymał belkę na wysokości swoich oczu. Zapytaj drugiego ucznia:

Czy chciałbyś poprosić osobę, której oczy zasłania belka, aby wyjęła źdźbło z twojego oka? Dlaczego nie?

Zapytaj ucznia trzymającego belkę:

Co musisz zrobić, aby widzieć na tyle dobrze, żeby usunąć źdźbło z oka drugiej osoby?

Poproś obu uczniów, aby usiedli. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 7:4–5. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co powiedział Zbawiciel o tym, czyimi niedoskonałościami powinniśmy się martwić.

Czy powinniśmy martwić się i skupiać na poprawianiu niedoskonałości innych ludzi czy raczej na swoich własnych? Dlaczego?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z tych wersetów, która pomoże nam uniknąć niesprawiedliwego osądzania innych ludzi? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli skupimy się na usunięciu naszych własnych grzechów i słabości, będziemy mniej skłonni do niesprawiedliwego osądzania innych ludzi. Zapisz tę zasadę na tablicy).
W jaki sposób zasada ta pomoże nam, kiedy zauważymy czyjeś niedoskonałości?

Możesz dać uczniom mały kawałek drewna, aby przypominał im o tej zasadzie. Poproś uczniów, aby rozważyli grzechy i słabości, jakie mogliby usunąć ze swego życia. Zachęć ich, aby poprosili Pana o pomoc w usunięciu tych niedoskonałości, zamiast skupiania się na niesprawiedliwym osądzaniu innych ludzi.

Ew. Mateusza 7:24–27

Zbawiciel obiecuje zbawienie tym, którzy wykonują wolę Ojca

Pokaż kawałek skały i pojemnik z piaskiem. Zapytaj uczniów, czy woleliby wybudować dom na skale czy na piasku. Niech wyjaśnią dlaczego.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 7:24–27. Poproś, aby pozostali śledzili tekst i odszukali, co powiedział Jezus o budowaniu domu na skale i o budowaniu domu na piasku.

Jakie czyny, według słów Zbawiciela w wersecie 24., sprawiają, że ktoś jest podobny do męża mądrego, który budował na opoce?
Jakie czyny, według słów Zbawiciela w wersecie 26., sprawiają, że ktoś jest podobny do męża głupiego, który budował na piasku?
Co, waszym zdaniem, w tej analogii reprezentują deszcz, powodzie i wiatr (zob. werset 27.; zob. także Helaman 5:12)?
Jakich zasad o postępowaniu według nauk Zbawiciela możemy nauczyć się z tych analogii? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następujące zasady: Jeśli słuchamy nauk Pana i postępujemy według nich, On wzmacnia nas, dzięki czemu przetrwamy nasze próby. Jeśli słuchamy nauk Pana, ale nie postępujemy według nich, nie otrzymamy wsparcia potrzebnego w czasie prób).

Poproś uczniów, aby byli podobni do mądrego męża poprzez decyzję, by postępować według zasad nauczanych przez Zbawiciela. Możesz dać uczniom czas, aby zapisali, w jaki sposób zastosują jedną zasadę lub więcej z tej lekcji, lub ze studiowania pozostałej części Kazania na górze wygłoszonego przez Zbawiciela.

Następna część (Ew. Mateusza 13:24–17:27)

Powiedz uczniom, że w następnym tygodniu będą czytali o złej intrydze, która doprowadziła do śmierci Jana Chrzciciela. Poznają także odpowiedzi na następujące pytania: Dlaczego Herod kazał ściąć głowę Jana? Dlaczego Piotr zaczął tonąć po tym, jak udało mu się chodzić po wodzie? Poproś uczniów, aby rozważyli, co może czuć osoba, kiedy umiera ktoś bliski z jej rodziny lub jeden z przyjaciół. Poproś ich, aby podczas studiowania następnej części zwrócili uwagę na to, jak Zbawiciel zareagował na śmierć bliskiej Mu osoby i co stało się na Górze Przemienienia.