Dzieje Apostolskie 13–19 (Część 19.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania Dziejów Apostolskich 13–19 (część 19.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, pamiętając o potrzebach swoich uczniów.

Dzień 1. (Dzieje Apostolskie 13–14)

Gdy uczniowie studiowali o spotkaniu Pawła i Barnaby z czarnoksiężnikiem, dowiedzieli się, że moc Boga jest dużo większa od mocy diabła. Gdy Paweł nauczał na temat Zbawiciela i cierpień, uczniowie rozpoznali następujące zasady: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa nasze grzechy będą nam odpuszczone i będziemy usprawiedliwieni. Gdy z wiarą przejdziemy przez udręki, będziemy przygotowani, aby wejść do królestwa celestialnego.

Dzień 2. (Dzieje Apostolskie 15)

Gdy uczniowie studiowali o tym, w jaki sposób przywódcy Kościoła podejmowali wspólnie decyzje, dowiedzieli się, że możemy poznać wolę Pana dzięki Jego żyjącym prorokom i apostołom, studiowaniu pism świętych i przez natchnienie od Ducha Świętego. Dowiedzieli się również, że naradzając się wspólnie i szukając objawienia od Boga, przywódcy Kościoła otrzymują natchnienie, związane z trudnymi problemami.

Dzień 3. (Dzieje Apostolskie 16–17)

Z opisu misji Pawła i Sylasa uczniowie poznali następujące prawdy: Gdy podążamy za objawieniem otrzymanym od Boga, możemy być doprowadzeni do osób, które są gotowe do przyjęcia ewangelii. Zbawienie wymaga wiary w Jezusa Chrystusa, a okazujemy wiarę w Niego poprzez przyjęcie chrztu. Jeśli przyjmujemy słowa sług Boga z gotowością w umyśle i codziennie studiujemy pisma święte, wtedy nasza wiara w ich słowa zostaje umocniona.

Dzień 4. (Dzieje Apostolskie 18–19)

Czytając o tym, jak Pan dodał pewności Pawłowi, gdy był sfrustrowany z powodu mieszkańców Koryntu, uczniowie dowiedzieli się, że jeśli będziemy wieść prawe życie, Pan będzie z nami, gdy będziemy brać udział w Jego dziele. Gdy uczniowie studiowali o nauczaniu Pawła i uzdrowieniu w Efezie, dowiedzieli się, że: Aby chrzest był ważny, musi być dokonany przez upoważnionego sługę Boga. Aby chrzest był dopełniony, musi mu towarzyszyć otrzymanie Ducha Świętego. Jeden ze sposobów, w jaki Bóg okazuje Swoją moc, odbywa się przez Jego upoważnione sługi. Wyznając i porzucając złe praktyki, okazujemy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa.

Wprowadzenie

Na Wzgórzu Marsowym w Atenach Paweł nauczał na temat natury Boga. Celem tej lekcji jest przybliżenie uczniom niektórych cech Ojca Niebieskiego oraz wyjaśnienie ich relacji z Nim.

Propozycje dotyczące nauczania

Dzieje Apostolskie 17:16–34

Paweł naucza na Wzgórzu Marsowym

Poproś uczniów, aby obejrzeli zdjęcie nr 29, „Athens” [Ateny], w Bible Photographs [Zdjęcia miejsc biblijnych] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Powiedz, że zdjęcie to przedstawia jedną z wielu świątyń w Atenach, które były wykorzystywane do oddawania czci fałszywym bogom. We wnętrzu tych świątyń znajdowały się wykonane ręką ludzką posągi tych bogów. Na zewnątrz umieszczone były ołtarze, na których składano ofiary tym fałszywym bogom.

Wyjaśnij, że aby ochronić Pawła przed wrogą grupą Żydów z Tesaloniki, członkowie Kościoła wysłali go do Aten (zob. Dzieje Apostolskie 17:13–15). W Dziejach Apostolskich 17:16–21 czytamy, że Paweł był głęboko zaniepokojony bałwochwalstwem w Atenach, więc nauczał w tamtejszej synagodze i na rynku. Filozofowie poprosili Pawła, aby przedstawił swoją „nową naukę” (Dzieje Apostolskie 17:19) przed radą na Wzgórzu Marsowym.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 17:22–23. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co Paweł zauważył na jednym z ateńskich ołtarzy.

Co Paweł zauważył na jednym z ateńskich ołtarzy?

Wyjaśnij, że Dzieje Apostolskie 17:22 opisują, iż Paweł pochwalił ateńczyków, mówiąc, że są „nadzwyczaj pobożni”, co oznacza, że byli „bardzo religijni” lub „podchodzili ostrożnie do boskich rzeczy” (Dzieje Apostolskie 17:22, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Ołtarz poświęcony „Nieznanemu Bogu” (Dzieje Apostolskie 17:23) był próbą ateńczyków, by przebłagać nieznanego boga, który nie był znany z imienia. Najwyraźniej nie chcieli obrazić ani zaniedbać żadnego boga.

Wskaż ostatnie zdanie w Dziejach Apostolskich 17:23, a następnie zapytaj:

Dlaczego Paweł odniósł się do tego ołtarza, który był poświęcony „nieznanemu bogu”. (Użył tego odniesienia, aby przedstawić prawdziwego Boga — Ojca Niebieskiego — Boga, którego nie znali).

Podziel uczniów na pary lub małe grupy. Poproś każdą grupę o przeszukanie Dziejów Apostolskich 17:24–31 i znalezienie jak największej liczby prawd na temat Boga, który nie był znany ateńczykom. Gdy będą studiować, wypisz numery wersetów na tablicy (24–31).

Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podeszli do tablicy i zapisali znalezione prawdy obok odpowiednich numerów wersetów. (Aby pomóc uczniom w rozpoznaniu prawdy zawartej w Dziejach Apostolskich 17:27, możesz skierować ich do Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] Acts 17:27, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

Możesz również zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli w swoich pismach świętych wszystkie z poniższych prawd. Pewne z prawd, które wymienią na liście, mogą być następujące:

Werset 24.: Bóg stworzył świat.
Werset 25.: Bóg jest źródłem wszelkiego życia.
Werset 26.: Bóg zarządza wszystkim, co żyje.
Werset 27.: Jeśli szukamy Boga, odkryjemy, że jest niedaleko nas.
Werset 28.: Jesteśmy potomstwem Boga.
Werset 29.: Zostaliśmy stworzeni na obraz Boga.
Werset 30.: Bóg wzywa wszystkich do pokuty.
Werset 31.: Bóg będzie nas sądził; Bóg wskrzesi wszystkich ludzi z martwych.

Poproś uczniów, aby wybrali jedną z prawd zapisanych na tablicy, która jest dla nich ważna. Niech kilkoro z nich powie, jaką prawdę wybrali i dlaczego jest ona dla nich ważna.

Wskaż prawdę zapisaną w Dziejach Apostolskich 17:28: „Z jego bowiem rodu jesteśmy”.

Co to znaczy, że jesteśmy z rodu Boga? (Jesteśmy duchowymi dziećmi Ojca Niebieskiego).
Dlaczego ważne jest, aby rozumieć tę doktrynę? (Może ona nam pomóc zrozumieć naszą nieskończoną wartość dla Ojca Niebieskiego i nasz potencjał, by stać się takimi, jak On).
Jakie problemy czy dylematy mogą powstać w wyniku braku zrozumienia tej doktryny?

Jeśli to możliwe, rozdaj uczniom egzemplarze poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos. Poproś pozostałych, aby wsłuchali się i odszukali, dlaczego musimy pamiętać, żeby przede wszystkim postrzegać siebie jako dzieci Boga.

„Uważajcie na to, w jaki sposób się określacie. Nie określajcie ani nie definiujcie siebie przy pomocy jakiejś tymczasowej cechy. Jedyną cechą, która powinna nas charakteryzować, jest bycie synem lub córką Boga. Fakt ten przewyższa wszystkie inne cechy, w tym rasę, zawód, cechy fizyczne, zaszczyty czy nawet przynależność religijną” („How to Define Yourself”, New Era, czerwiec 2013, str. 48).

Dlaczego ważne jest, abyśmy pamiętali, że przede wszystkim jesteśmy dziećmi Boga?

Odnieś się do prawdy zawartej w Dziejach Apostolskich 17:27: „Jeśli szukamy Boga, odkryjemy, że jest niedaleko od nas”.

W jaki sposób możemy dążyć do poznania Boga i zbliżyć się do Niego?
W jaki sposób zrozumienie naszego związku z Bogiem wpływa na nasze pragnienie, aby Go poszukiwać?
W jakiej sytuacji czuliście, że Ojciec Niebieski był blisko was?

Podsumuj Dzieje Apostolskie 17:32–34, wyjaśniając, że ateńczycy mieli mieszane uczucia, gdy Paweł powiedział im o „zmartwychwstaniu” (Dzieje Apostolskie 17:32). Niektórzy szydzili z Pawła, inni chcieli dowiedzieć się więcej, a jeszcze inni uwierzyli.

Możesz złożyć świadectwo, że uczniowie mogą poznać i zrozumieć Boga, nawet jeśli wielu ludzi Go nie zna. Poproś uczniów, aby na kartce napisali Znanemu Bogu i wymienili sposoby, w jakie będą poszukiwać i pogłębiać związek z Bogiem. Zachęć ich, aby umieścili tę kartkę w takim miejscu, które będzie im przypominać o wyznaczonym celu.

Następna część (Dzieje Apostolskie 20 – List do Rzymian 7)

Wyjaśnij uczniom, że w następnej części znajdą odpowiedzi na pytania: „Kogo Paweł wzbudził z martwych?” i „Jakie okoliczności towarzyszyły śmierci tej osoby?” Poproś ich, aby wyobrazili sobie, że niesłusznie ich aresztowano, zostali rozbitkami na wyspie, a następnie ukąsił ich wąż. Zapytaj, czego mogliby się nauczyć z takich prób. Poproś uczniów, aby odszukali, który król podczas przesłuchania Pawła powiedział: „Niedługo, a przekonasz mnie, bym został chrześcijaninem” (Dzieje Apostolskie 26:28). Zachęć ich, aby podczas studiowania pozostałej części Dziejów Apostolskich zwrócili uwagę na to, w jaki sposób wyzwania mogą pomóc nam zbliżyć się do Zbawiciela. Powiedz im również, że będą czytać część listu Apostoła Pawła, napisanego do członków Kościoła w Rzymie.