Lekcja 103: I List do Koryntian 1–2

Lekcja 103

I List do Koryntian 1–2

Wprowadzenie

Dowiedziawszy się o problemach, jakich doświadczają członkowie Kościoła w Koryncie, Paweł napisał do nich i napominał ich, aby wyeliminowali spory i stali się jednością. Wyjaśnił także, że Bóg powołuje słabych i pokornych do głoszenia Jego ewangelii i że sprawy Boże można poznać i zrozumieć jedynie poprzez Ducha.

Propozycje dotyczące nauczania

I List do Koryntian 1:1–16

Paweł pisze do świętych w Koryncie i napomina ich, aby wyeliminowali spory i stali się jednością

Pokaż uczniom zdjęcie rodziny, drużyny sportowej i grupy przyjaciół (lub napisz na tablicy: rodzina, drużyna sportowa, grupa przyjaciół).

Co może być przyczyną podziałów i sporów w każdej z tych grup?
Jaki wpływ mają takie podziały i spory na rodzinę, drużynę czy grupę przyjaciół?
Jaki wpływ mają takie podziały i spory pośród członków Kościoła na Kościół?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania I Listu do Koryntian 1 odszukali prawdy na temat podziałów i sporów, jakiej Paweł nauczał świętych w Koryncie.

Poproś uczniów, aby otworzyli Bible Maps [Atlas biblijny] na mapie nr 13: „The Missionary Journeys of the Apostle Paul” [Podróże misyjne Apostoła Pawła], która znajduje się w w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO, i odnaleźli na niej Korynt.

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos następujący akapit:

Podczas drugiej podróży misyjnej Paweł udał się do miasta o nazwie Korynt, gdzie głosił ewangelię. Wielu ludzi przyjęło wówczas chrzest (zob. Dzieje Apostolskie 18:1–18). Później, kiedy Paweł głosił ewangelię w Efezie, dowiedział się o problemach, które zaistniały pośród członków Kościoła w Koryncie w konsekwencji tego, że niektórzy nawróceni powracali do swoich dawnych wierzeń i praktyk oddawania czci bożkom. Paweł napisał do członków Kościoła w Koryncie, aby ich wzmocnić i przypomnieć im o ich zobowiązaniu do służby Panu.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 1:1–2. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, jakimi słowy Paweł zwrócił się do członków Kościoła w Koryncie.

Jakimi słowy Paweł zwrócił się do członków Kościoła w Koryncie?
Jaką funkcję, według wersetu 1., pełnił w Kościele Paweł?

Podsumuj I List do Koryntian 1:3–9, wyjaśniając, że Paweł powiedział świętym w Koryncie, iż dziękował w ich imieniu Bogu za łaskę, jaką otrzymali dzięki Jezusowi Chrystusowi, która była dla nich błogosławieństwem w każdej mierze. Wskaż, że kiedy Paweł zwrócił się do świętych, tak sformułował swoją wypowiedź, żeby wskazać, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus to odrębne istoty (zob. werset 3.).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 1:10–11. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co, według napominań Pawła, mieli zrobić święci z Koryntu.

Czego, według I Listu do Koryntian 1:10, Pan oczekuje od nas, jako członków Kościoła? (Uczniowie mogą inaczej to ująć, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Pan oczekuje od nas, jako świętych, że będziemy jednością i wyeliminujemy podziały i spory).
Co możemy zrobić, jako członkowie Kościoła, aby wyeliminować podziały i spory w naszych rodzinach? W naszych okręgach? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać dzięki jedności i wyeliminowaniu sporów?
W jakich sytuacjach zostaliście pobłogosławieni w wyniku jedności w klasie, kworum, okręgu lub gminie?

Poproś uczniów, żeby spojrzeli na odpowiedzi napisane na tablicy i zachęć ich, aby wybrali jeden sposób, w jaki mogą wyeliminować podziały i spory oraz wyznaczyli sobie cel jego zastosowania.

Podsumuj I List do Koryntian 1:12–16, wyjaśniając, że święci w Koryncie byli podzieleni na grupy w oparciu o to, kto udzielił im chrztu. Powstały spory, ponieważ wierzyli, iż ich status w Kościele był określony przez to, jak ważną funkcję pełniła osoba, która udzieliła im chrztu.

I List do Koryntian 1:17–31

Paweł naucza, że Bóg powołuje słabych do głoszenia Jego ewangelii

Wyjaśnij, że za czasów Pawła w Koryncie mieszkało wielu Greków. Grecy ci przywiązywali dużą wagę do ideologii filozoficznych i mądrości świata.

Dlaczego komuś, kto ceni ideologie filozoficzne i mądrości świata, może być trudno przyjąć ewangelię? (Możesz przeczytać 2 Nefi 9:28).

Poproś uczniów, aby podczas studiowania I Listu do Koryntian 1:17–31 odszukali prawdę, która pomoże im zrozumieć omylność mądrości świata.

Podziel uczniów na cztery grupy. Przydziel każdej grupie po jednym z następujących odsyłaczy: I List do Koryntian 1:17–18; I List do Koryntian 1:19–20; I List do Koryntian 1:21–22; i I List do Koryntian 1:23–24. Poproś uczniów, aby przeczytali te wersety w grupach i odszukali, co Paweł powiedział o mądrości świata w porównaniu z mądrością Boga. Wyjaśnij, że wyrażenie: „nie posłał mnie bowiem Chrystus, abym chrzcił”, w wersecie 17., wskazuje na to, iż Paweł nie został posłany, aby budować swoją reputację w oparciu o liczbę nawróconych. Możesz także wyjaśnić, że wyrażenia: „mądrość mądrych” z wersetu 19. i „mądrość świata” z wersetu 20. odnoszą się do ulotnych filozoficznych tradycji owych czasów.

Po upływie wyznaczonego czasu poproś jednego ucznia z każdej grupy, aby podsumował nauki Pawła na temat mądrości, skierowane do świętych z Koryntu. Kiedy wszystkie grupy podsumują nauki, zapytaj:

Dlaczego, waszym zdaniem, niewierzący uważają przesłanie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa za głupie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 1:25. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Paweł nauczał o mądrości ludzkiej w porównaniu z mądrością Boga. Wyjaśnij, że Paweł użył wyrażeń „głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie” i „słabość Boża mocniejsza niż ludzie”, aby przekazać przesłanie o nieskończonej wiedzy i mocy Boga. Bóg nie jest niemądry i nie posiada żadnych słabości.

Jakiej prawdy nauczał Paweł o ludzkiej mądrości w porównaniu z mądrością Boga? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Mądrość Boga jest większa od mądrości ludzkiej).
W jaki sposób zrozumienie tej prawdy może wpłynąć na to, w jaki sposób szukamy rozwiązania problemów?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 1:26–27. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i wyszukają, kogo Bóg wybiera do głoszenia Jego ewangelii.

Kogo Bóg wybiera do głoszenia Jego ewangelii?
Jak myślicie, dlaczego do głoszenia ewangelii Bóg wybiera tych, których świat postrzega jako niemądrych i słabych?

I List do Koryntian 2

Paweł wyjaśnia, w jaki sposób możemy uczyć się o sprawach Bożych

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą relację Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Siedziałem w samolocie obok zdeklarowanego ateisty, który tak żywiołowo wyrażał swój brak wiary w Boga, że złożyłem mu moje świadectwo. Powiedziałem: ‘Mylisz się. Bóg istnieje. On żyje — wiem to!’.

Zaprzeczył, mówiąc: ‘Nie wiesz. Nikt o tym nie wie! Nie możesz tego wiedzieć!’. Kiedy nie przystałem na to, co mówił ateista, który był prawnikiem, zadał on, wydawałoby się, najważniejsze pytanie na temat świadectwa. ‘A więc — powiedział w nieco szyderczy, protekcjonalny sposób — mówisz, że wiesz. Powiedz mi, skąd wiesz’.

Kiedy usiłowałem odpowiedzieć, mimo że posiadałem wyższe stopnie naukowe, napotkałem na przeszkody w komunikacji. […]

Kiedy użyłem słów: Duch i świadectwo, ateista odpowiadał: ‘Nie wiem, o czym mówisz’. Słowa: modlitwa, rozeznanie i wiara w równym stopniu nie miały dla niego znaczenia. Powiedział: ‘No widzisz, wcale tego nie wiesz. Jeśli byś wiedział, mógłbyś mi powiedzieć, skąd wiesz’ […].

Nie wiedziałem co, zrobić” („The Candle of the Lord”, Ensign, styczeń 1983, str. 51).

Co powiedzielibyście temu ateiście?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania I Listu do Koryntian 2 odszukali prawdę, dzięki której dowiedzą się, dlaczego ten mężczyzna nie rozumiał Prezydenta Packera i dlaczego mogą być pewni swojej wiedzy dotyczącej kwestii duchowych.

Podsumuj I List do Koryntian 2:1–8, wyjaśniając, że Paweł powiedział świętym w Koryncie, że nie używał mądrości świata, aby przekonać ich do ewangelii. Nauczał ich poprzez Ducha, aby mieli wiarę w Boga. Paweł powiedział także, że niewierzący nie mogą zrozumieć tajemnic Boga.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos I List do Koryntian 2:9–16. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego Paweł powiedział, że niektórzy ludzie mogą poznać i zrozumieć „nawet głębokości Boże” (werset 10.), a inni ludzie nie.

Dlaczego, według wersetów 9–10, Paweł oraz inni wierni ludzie mogli zrozumieć sprawy Boże?
Dlaczego, według wersetu 14., niektórzy ludzie nie mogą zrozumieć spraw Bożych?
Jakiej prawdy możemy nauczyć się z tych wersetów o tym, w jaki sposób można poznać i zrozumieć sprawy Boże? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Możemy poznać i zrozumieć sprawy Boże jedynie poprzez Jego Ducha).

Odnieś się do historii Prezydenta Packera i wyjaśnij, że Prezydent Packer poczuł natchnienie, aby zapytać mężczyznę siedzącego obok niego w samolocie o to, jak smakuje sól. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał pozostałą część tej historii:

„Oczywiście po kilku próbach okazało się, że nie mógł tego wyjaśnić. Samymi słowami nie mógł określić czegoś tak zwyczajnego, jak smak soli. Ponownie złożyłem mu świadectwo i powiedziałem: ‘Wiem, że Bóg istnieje. Wyśmiałeś to świadectwo i powiedziałeś, że jeśli bym wiedział, to mógłbym ci dokładnie powiedzieć, skąd to wiem. Mój przyjacielu, mówiąc duchowym językiem, zasmakowałem soli. I nie mogę bardziej skutecznie przekazać ci słowami, skąd zdobyłem tę wiedzę, jak ty nie jesteś w stanie powiedzieć mi, jak smakuje sól. Ale powiadam ci jeszcze raz: Bóg istnieje! On żyje! A tylko dlatego, że o tym nie wiesz, nie próbuj mówić mi, że i ja nie wiem, gdyż naprawdę to wiem!’.

Na pożegnanie wymamrotał: ‘Nie potrzebuję twojej religii jako wsparcia! Nie potrzebuję’.

Od owego doświadczenia nigdy nie byłem zakłopotany ani zawstydzony, że nie mogłem słowami wyjaśnić tego, co poznałem duchowo” („The Candle of the Lord”, str. 52).

Napisz na tablicy słowa Sprawy Boże i zapytaj uczniów, co uważają za sprawy Boże, które można jedynie poznać i zrozumieć poprzez Jego Ducha. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy.

Dlaczego ważne jest, abyśmy wierzyli, że możemy poznać i zrozumieć sprawy Boże jedynie poprzez Jego Ducha?

Niech uczniowie spojrzą na listę na tablicy i poproś ich, aby podzielili się doświadczeniem, podczas którego poznali i zrozumieli poprzez Ducha jedną z tych spraw Bożych. Możesz także podzielić się własnym doświadczeniem.

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, co mogą zrobić, aby uzyskać pomoc od Ducha, kiedy będą dążyć do poznania i zrozumienia spraw Bożych.

Zakończ, składając świadectwo na temat zasad, które były nauczane podczas tej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

I List do Koryntian 1:17–2:13. Mądrość świata

„Kiedy Paweł wypowiadał się przeciwko ‘mądrości świata’ (I List do Koryntian 1:20), miał na myśli błędne filozoficzne tradycje, które panowały w jego czasach, a nie wartościowe dążenia do uzyskania wiedzy i wykształcenia, do zdobywania których zachęca nas Pan (zob. Ew. Mateusza 22:37; 2 Nefi 9:29; NiP 88:78–80). Paweł wielokrotnie użył słów: mądry i mądrość w I Liście do Koryntian 1:17–2:13, odnosząc się do filozofii świata i tych, którzy je popierali. Ideologie filozoficzne były często przedmiotem debat publicznych. Paweł porównał ograniczoną wiedzę ludzką z pełnym mocy przesłaniem o ukrzyżowanym Synu Boga (zob. I List do Koryntian 1:17–25). Bez względu na to, kto szydził z ewangelii, wiara świętych nie powinna opierać się na ‘mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej’ (I List do Koryntian 2:5).

Przesłanie o ukrzyżowanym Mesjaszu było trudne do przyjęcia zarówno dla Żydów, jak i ludzi innych narodów. W rzymskim świecie ukrzyżowanie było karą zarezerwowaną dla przestępców i niewolników, było symbolem wstydu i przegranej. Idea, że ktoś w zastępstwie cierpiał i zmarł za innych ludzi, a następnie powstał do życia, była uważana za ‘głupstwo’ przez filozoficznie nastawionych Greków (I List do Koryntian 1:23). Dla Żydów, u których koncept Mesjasza kojarzył się z oczekiwaniami królewskiej władzy, mocy i zwycięstwa, przesłanie mówiące o tym, że Mesjasz zmarł na krzyżu, oznaczało ‘zgorszenie’ i było nie do przyjęcia (I List do Koryntian 1:23)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 364).

I List do Koryntian 1:18–29 „To, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne”

„Podczas gdy wielu Żydów i ludzi innych narodów odrzucało przesłanie ewangelii, uważając je za ‘głupstwo’ (I List do Koryntian 1:18), Paweł nauczał, że ‘głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie’ (I List do Koryntian 1:19–25). Bóg często działa poprzez osoby, które świat może uważać za ‘głupie’ lub ‘słabe’ (zob. NiP 35:13–14; 124:1). W I Liście do Koryntian 1:28 ‘to, co jest niskiego rodu u świata’ — uniżeni i pokorni — to ci, których Bóg wybiera do dokonania Jego dzieła” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 364).

I List do Koryntian 2:6–16. „Rzeczy, które są z [Boga] […], należy […] duchowo rozsądzać”

Ponieważ „rzeczy, które są z Ducha Bożego”, należy jedynie „duchowo […] rozsądzać” (I List do Koryntian 2:14), to ci, którzy myślą na sposób świata, nie mogą zrozumieć duchowych prawd. Bóg dał nam sposób na uzyskanie duchowej wiedzy. Starszy Paul V. Johnson, Siedemdziesiąty, nauczał:

„W naukowym świecie używane są naukowe metody poznawania prawdy i zgłębiania wiedzy. Na przestrzeni lat było to niezwykle pomocne i przyczyniło się do rozwoju olbrzymiej wiedzy naukowej oraz wciąż odpycha kurtynę ignorancji, jeśli chodzi o nasz fizyczny świat. Niemniej uczenie się rzeczy duchowych wymaga innego podejścia niż to, którego używamy w nauce. Metody naukowe oraz intelekt są bardzo pomocne, ale same w sobie nigdy nie przyczynią się do zdobycia duchowej wiedzy.

Uczenie się rzeczy duchowych angażuje intelekt, ale to samo w sobie nie wystarczy. Duchowych rzeczy uczymy się jedynie poprzez Ducha. […]

Odpowiedzi na duchowe pytania otrzymują osoby, które nie znieczulają swoich serc, które proszą z wiarą, wierząc, że otrzymają oraz które gorliwie przestrzegają przykazań. A nawet jeśli naśladujemy ten wzorzec, to nie mamy kontroli nad czasem uzyskania odpowiedzi. Czasami odpowiedzi przychodzą szybko, a czasami musimy odstawić je na półkę na jakiś czas i polegać na naszej wierze, która rozwinęła się z uzyskanych dotychczas odpowiedzi” („A Pattern for Learning Spiritual Things” [Przekaz satelitarny dla seminarium i instytutu religii, 7 sierpnia 2012], strona insternetowa: si.lds.org).

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Zalecone przez Pana metody zdobywania świętej wiedzy bardzo różnią się od metod stosowanych do uczenia się wyłącznie poprzez studiowanie. Na przykład często stosowaną techniką naukową jest debata lub dyskusja z argumentami za i przeciw. Jest to metoda, w której posiadam znaczne osobiste doświadczenie. Jednakże Pan poinstruował nas zarówno w starożytnych, jak i współczesnych pismach świętych, że nie powinniśmy spierać się w kwestiach Jego doktryny. (Zob. 3 Nefi 11:28–30; NiP 10:63) […]. Prawdy i świadectwo o ewangelii otrzymywane są od Ducha Świętego poprzez pełne czci osobiste studiowanie i ciche rozważania” („Alternate Voices”, Ensign, maj 1989, str. 29).