Wprowadzenie do Listu Judy
Dlaczego warto studiować tę księgę?
List Judy opisuje odstępcze siły, jakie oddziaływały w początkowym okresie powstania Kościoła. Studiując ten list, uczniowie nauczą się rozpoznawać tych, którzy starają się odwieść uczniów Jezusa Chrystusa od wiary. Zyskają oni także poczucie tego, jak ważne jest, by gorliwie walczyć w obronie wiary i pozostawać jej wiernym.
Kto napisał tę księgę?
Autor listu przedstawia się jako: „Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba” (List Judy 1:1). Tradycja mówi, że ów Juda to przyrodni brat Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:55; Ew. Marka 6:3; Bible Dictionary, „Jude”). Juda był z całą pewnością bardzo szanowanym członkiem Kościoła w Jerozolimie i być może podróżował jako misjonarz (zob. Dzieje Apostolskie 1:13–14; I List do Koryntian 9:5). Nie posiadamy żadnych wskazówek dotyczących jego urzędu w kapłaństwie, lecz list wskazuje na to, że zajmował on wysoką pozycję, uprawniającą go do udzielania rad.
Kiedy i gdzie została ona napisana?
Nie wiemy, gdzie został napisany List Judy. Jeśli jego autorem naprawdę był Juda brat Jezusa, list najprawdopodobniej powstał między 40 a 80 r. n.e.
Dla kogo i w jakim celu została napisana?
List Judy jest adresowany do wiernych chrześcijan — „do powołanych, w Bogu Ojcu umiłowanych, a dla Jezusa Chrystusa zachowanych” (List Judy 1:1). Juda napisał, że celem tego listu było zachęcenie czytelników, aby „podjęli walkę o wiarę” z niegodziwymi nauczycielami, którzy przeniknęli do Kościoła i namawiali do niemoralnego postępowania oraz głosili fałszywe nauki, które zaprzeczały Panu Jezusowi Chrystusowi (List Judy 1:3).
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Choć List Judy to jedna z najkrótszych ksiąg Nowego Testamentu, zawiera on informacje, których nie znajdziemy w żadnej innej księdze w Biblii. Juda pisał o „[aniołach], którzy nie zachowali zakreślonego dla nich okręgu” (werset 6.; zob. także Abraham 3:26), o sporze między Michałem a Lucyferem o ciało Mojżesza (werset 9.), o proroctwie Enocha na temat Drugiego Przyjścia Zbawiciela (wersety 14–15; zob. także Mojżesz 7:65–66).
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wymienił kilka cech wyróżniających List Judy:
„Z całej Biblii jedynie w Liście Judy zachowała się wiedza o tym, że naszym pierwszym stanem było życie przedziemskie i że część aniołów nie przeszła związanych z nim prób.
To z niego czerpiemy nasze skąpe informacje na temat sporu między Michałem a Lucyferem o ciało Mojżesza.
Tylko Juda zapisał wspaniałe proroctwo Enocha mówiące o Drugim Przyjściu Syna Człowieczego” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], tom 3., str. 415).
Juda ostro wypowiada się o tych, którzy sprzeciwiają się Bogu i Jego sługom, oraz o tych, którzy oddają się pogańskim praktykom religijnym i twierdzą, że mają prawo nie przestrzegać przykazań Bożych, włącznie z prawem czystości moralnej. Opisał też cechy, którymi charakteryzują się ludzie zepsuci.
Zarys
List Judy 1 Juda wzywa członków Kościoła, aby „podjęli walkę o wiarę” (List Judy 1:3). Wyjaśnia, że ludzie, którzy niepostrzeżenie wkradli się w szeregi świętych, głoszą fałszywe doktryny i zachęcają do niegodziwych praktyk. Ostrzega przed wyrokami, które spadną na tych, którzy odwracają się od Boga. Juda radzi członkom Kościoła, aby umacniali swą wiarę i „[zachowywali] siebie samych w miłości Bożej” (List Judy 1:21).