Biblioteka
Lekcja 154: Objawienie Jana 6–11, część 1.


Lekcja 154

Objawienie Jana 6–11, część 1.

Wprowadzenie

Jan zobaczył w wizji Baranka Bożego otwierającego pierwszych sześć pieczęci, którymi zapieczętowana była księga. W szóstej pieczęci ujrzał tych, którzy służyli Bogu, którzy „wyprali szaty swoje […] we krwi Baranka” (Objawienie Jana 7:14).

Propozycje dotyczące nauczania

Objawienie Jana 6

Jan zobaczył Baranka Bożego otwierającego pierwszych sześć pieczęci, którymi zapieczętowana była księga

Poproś uczniów, aby podzielili się obawami, jakie być może mają w związku z tym, że żyjemy w dniach ostatnich. Wypisz ich odpowiedzi na tablicy.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Proroka Józefa Smitha. Niech pozostali słuchają, co na temat naszych czasów powiedzieli starożytni prorocy:

Prorok Józef Smith

„Prorocy, kapłani i królowie […] z wielką radością wyczekiwali dnia, w którym żyjemy; i przepełnieni niebiańskim i radosnym uczuciem oczekiwania śpiewali, pisali i prorokowali o naszych czasach” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 186).

  • Jakie uczucia budziły nasze czasy w starożytnych prorokach?

Zwróć uwagę, że Jan Objawiciel był jednym z proroków, którzy wiedzieli, co się wydarzy w dniach ostatnich i który prorokował o naszych czasach z radosnym oczekiwaniem.

Poproś uczniów, aby studiując Objawienie Jana 6–7, odszukali powody, dla których starożytni prorocy z radością wypatrywali naszych czasów.

Przypomnij im, że zgodnie z tym, co zapisano w Objawieniu Jana 5:1–5, Jan ujrzał księgę opatrzoną siedmioma pieczęciami, które godzien był zerwać jedynie Baranek Boży. Wyjaśnij, że w swojej wizji Jan zobaczył symboliczne przedstawienie głównych wydarzeń z każdego tysiąclecia, któremu odpowiadała jedna pieczęć.

Napisz na tablicy następującą listę (możesz to też zrobić przed rozpoczęciem zajęć):

Pierwsza pieczęć (Objawienie Jana 6:1–2)

Druga pieczęć (Objawienie Jana 6:3–4)

Trzecia pieczęć (Objawienie Jana 6:5–6)

Czwarta pieczęć (Objawienie Jana 6:7–8)

Piąta pieczęć (Objawienie Jana 6:9–11)

Wręcz każdemu uczniowi kartkę. Przydziel im po jednej pieczęci (każda pieczęć może być przydzielona kilku osobom). Poproś uczniów o przeczytanie fragmentów odpowiadających przydzielonej im pieczęci i narysowanie opisanych przez Jana wydarzeń, które jej dotyczą.

Po upływie wyznaczonego czasu zachęć uczniów, aby pokazali swoje rysunki klasie. Zróbcie to we właściwej kolejności, zaczynając od pierwszej pieczęci. Poproś jednego ucznia z każdej grupy, by zaprezentował swoją ilustrację i wyjaśnił, co Jan zobaczył, kiedy otwarta została dana pieczęć. Kiedy uczniowie będą składać swoje sprawozdania, podziel się poniższą wypowiedzią Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów. Możesz zachęcić ich, aby zapisali tę informację w swoich pismach świętych, notatnikach bądź dziennikach do studiowania.

Pierwsza pieczęć

(Około 4000 do 3000 r. p.n.e.)

Biały koń = Zwycięstwo

Łuk = Walka

Korona = Zwycięzca

Starszy McConkie zasugerował, że wersety 1–2 opisują czasy Enocha oraz że jeździec to sam Enoch (zob. Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1966–1973], tom 3., str. 476–478).

Druga pieczęć

(Około 3000 do 2000 r. p.n.e.)

Ognisty koń = Rozlew krwi

Miecz = Wojna i zniszczenie

Starszy McConkie zasugerował, że wersety 3–4. opisują czasy Noego, kiedy na ziemi panowała niegodziwość. Jeździec na ognistym koniu to być może sam diabeł lub „osoba symbolizująca wielu wojowników pragnących mordu” (Doctrinal New Testament Commentary, tom 3:478–479).

Trzecia pieczęć

(Około 2000 do 1000 r. p.n.e.)

Kary (czarny) koń = Głód

Waga = Wysokie centy żywności

Starszy McConkie zasugerował, że wersety 5–6. opisują czasy Abrahama, kiedy wielu ludzi umarło z głodu (zob. Doctrinal New Testament Commentary, tom 3., str. 479–480). Ca cenę całodniowej pracy człowiek mógł kupić tylko tyle jedzenia, by przetrwać, co świadczy o tym, jak niebotycznie wysokie były ceny jedzenia podczas klęski głodu.

Czwarta pieczęć

(Około 1000 r. p.n.e. do narodzin Chrystusa)

Siwy koń = Śmierć

Śmierć i piekło = Zagłada niegodziwych i przyjęcie ich do duchowego więzienia (zob. Ks. Izajasza 5:14)

Starszy McConkie powiedział, że wersety 7–8. dotyczą „tysiąclecia rządów wielkich królestw i narodów, których wojny i knowania nękały [Izrael] i które go wielokrotnie najeżdżały” (Doctrinal New Testament Commentary, tom 3., str. 481). Kraje te to Babilonia, Persja, Egipt, Grecja i Rzym.

Piąta pieczęć

(Od narodzin Chrystusa do 1000 r. n.e.)

Ołtarz = Ofiara

Dusze = Męczennicy, czyli chrześcijanie zabici za wiarę

Starszy McConkie zasugerował, że wersety 9–11. odnoszą się do wielu pierwszych chrześcijan, w tym do większości pierwszych Apostołów, którzy zginęli śmiercią męczeńską (zob. Doctrinal New Testament Commentary, tom 3., str. 482–483). Ponieważ ci święci oddali swe życie „dla Słowa Bożego i dla świadectwa, które złożyli” (Objawienie Jana 6:9), otrzymali „szaty białe” jako symbol czystości (zob. Objawienie Jana 7:13–14; 3 Nefi 27:19).

Kiedy wszystkie grupy się już zaprezentują, wyjaśnij, że szósta pieczęć symbolizuje nasze czasy i wydarzenia poprzedzające Milenium, kiedy to Jezus Chrystus będzie osobiście sprawował rządy na ziemi (zob. Doctrinal New Testament Commentary, tom 3., str. 485–486).

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Objawienie 6:12–17 i wyjaśnij, że według Tłumaczenia Józefa Smitha werset 14. brzmi: „I niebo się otworzyło niczym zwój, który był zwinięty, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich”. Niech klasa odszuka wydarzenia, jakie przepowiedział Jan.

  • Jakie wydarzenia ujrzał Jan, kiedy otwarta została szósta pieczęć? (Wyjaśnij, że te katastrofy to znaki ostatnich dni).

  • Czego, według wersetu 16., będą pragnąć ludzie chcący uniknąć gniewu Boga?

  • Jakie pytanie postawiono w wersecie 17.?

Napisz na tablicy pytanie: Kto się ostanie?

Wyjaśnij, że Objawienie Jana 7 pomaga nam zrozumieć, kto się ostanie, czyli kto przetrwa kataklizmy szóstej pieczęci.

Objawienie Jana 7

Jan ujrzał sługi Boże, którzy oczyścili swe szaty w krwi Baranka.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 7:1, a innego ucznia — wersetu: Nauki i Przymierza 77:8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co jeszcze Jan ujrzał przy szóstej pieczęci.

  • Co robili czterej aniołowie? (Zwróć uwagę, że wiatry, które powstrzymują, mają moc zniszczenia życia na ziemi. Zob. także NiP 86:5–7).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 7:2–3, a drugiego — wersetu: Nauki i Przymierza 77:9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, co inny anioł powiedział tym czterem aniołom.

Wyjaśnij, że słowo Eliasz oznacza w tym wypadku „osobę, której misją jest przekazanie kluczy i mocy ludziom w ostatniej dyspensacji” (Doctrinal New Testament Commentary, tom 3., str. 491–492; zob. także Bible Dictionary, „Elias”).

  • Co anioł ten powiedział czterem aniołom?

Wyjaśnij, że „zapieczętowanie czy też oznaczanie ‘sług Boga naszego na czołach ich’ to symbol ich oddania, służby i przynależności do Boga (Objawienie Jana 7:3; zob. także Objawienie Jana 9:4; 14:1). […]

Prorok Józef Smith nauczał, że opatrzenie pieczęcią wiernych na ich czołach ‘oznacza zapieczętowanie błogosławieństw na ich głowach, czyli wieczne przymierze, dzięki czemu ich powołanie i wybór stają się pewne’ (w: History of the Church, 5:530)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 544).

Wyjaśnij, że zgodnie z tym, co zapisano w Objawieniu Jana 9, Jan zobaczył też to, co stanie się z tymi, którzy nie noszą tego znaku. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 9:3-4. Niech reszta klasy śledzi tekst i odszuka, co stanie się z osobami, które nie będą miały tego znaku. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnaleźli.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Objawienie Jana 7:4 i poszukali, ilu ludzi zostało zapieczętowanych znakiem na czole przez tego anioła. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Wyjaśnij, że Pan powiedział Prorokowi Józefowi Smithowi, że „liczba 144 000 wymieniona w Objawieniu Jana 7:4–8 to liczba ustanowionych wyższych kapłanów z dwunastu plemion Izraela, którzy będą pomagać bliźnim w drodze do wywyższenia [zob. NiP 77:11]. Nie oznacza ona, jak wierzą niektórzy, całkowitej liczby ludzi, którzy dostąpią wywyższenia” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 544).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 7:9–10. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, kogo jeszcze zobaczył Jan.

  • Kogo zobaczył Jan?

  • W co była ubrana ta rzesza ludzi i co trzymali oni w rękach? (Jeśli zajdzie taka potrzeba, wyjaśnij, że gałązki palmowe mogą symbolizować zwycięstwo i radość).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 7:13–17. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i wyszukali, czego Jan dowiedział się o tych ludziach.

  • Co ci ludzie przeżyli?

  • W jaki sposób ich szaty stały się białe? (Przez „krew Baranka” — symbol Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa).

  • Jakie błogosławieństwa otrzymali ci ludzie dzięki temu, że zostali oczyszczeni przez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa według wersetów 15–17? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że wersety te opisują radość, spokój i oddanie tych, którzy odziedziczą chwałę celestialną).

  • Jaką zasadę mówiącą o tym, jak możemy odziedziczyć chwałę celestialną, możemy znaleźć w tych wersetach? (Uczniowie mogą użyć innych sformułowań, ale powinni odnaleźć następującą zasadę: Jeśli wiernie przetrwamy próby i staniemy się czyści dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, będziemy się radować chwałą celestialną z Ojcem. Zapisz tę zasadę na tablicy).

Poproś uczniów, aby zastanowili się przez chwilę nad tym, jak by to było i co by czuli, stojąc oczyszczeni w obecności Boga.

  • Czy te uczucia byłyby podobne do tych opisanych w Objawieniu Jana 6:16?

  • Co musimy zrobić, aby Zbawiciel mógł nas oczyścić mocą Swego Zadośćuczynienia?

  • Jak pamięć o błogosławieństwach chwały celestialnej pomaga wam w waszych wysiłkach, by przetrwać próby i stać się czystymi?

Przypomnij uczniom listę obaw, jaką wypisaliście na tablicy na początku lekcji. Zachęć ich, aby zastanowili się, jak zasada zapisana na tablicy może być dla nich oparciem, kiedy będą się martwić się tym, że żyją w dniach ostatnich. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami z resztą klasy.

Daj uczniom kilka minut na zastanowienie się, jak mogą zastosować poznaną dzisiaj zasadę w swoim życiu. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.

Komentarz i tło historyczne

Objawienie Jana 6–11. Życie w dniach ostatnich

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał na temat życia w dniach ostatnich:

„Nastolatki też czasami myślą sobie: ‘I po co to? Świat i tak wkrótce rozpadnie się na kawałki i nastąpi koniec’. To uczucie pochodzi ze strachu, a nie z wiary. Nikt nie zna godziny ani dnia (zob. NiP 49:7), lecz koniec nie nadejdzie, zanim nie wypełnią się wszystkie cele Pana. Wszystko, czego nauczyłem się z objawień i własnego życia, przekonuje mnie, że jest jeszcze dość czasu, abyście starannie przygotowali się na długie życie” („To Young Women and Men”, Ensign, maj 1989, str. 59).

Objawienie Jana 7:1–3 Sprawiedliwi doświadczą prób i cierpienia

„Apostoł Jan zobaczył, że pewne nieszczęścia, które spadną na ziemię w okresie poprzedzającym Drugie Przyjście, nie dotkną całego świata ani wszystkich jego mieszkańców, ale tylko ludzi, ‘którzy nie mają pieczęci Bożej na czołach’ (Objawienie Jana 9:4). Jest to zgodne z innymi zapisanymi w pismach świętych obietnicami mówiącymi, że w ostatnich dniach ci, którzy pozostaną wierni, będą chronieni (zob. 1 Nefi 22:17–19; NiP 115:5–6). […]

Choć Pan obiecuje sprawiedliwym ochronę w dniach ostatnich, Prorok Józef Smith wyjaśnił, że część sprawiedliwych może stracić życie podczas prób i nieszczęść ostatnich dni: ‘Wyjaśniłem rzeczy dotyczące przyjścia Syna Bożego, wyjaśniłem również, że fałszywym jest pogląd jakoby święci mieli uniknąć wszelkich sądów, niegodziwi zaś cierpieć; albowiem wszystko, co cielesne, podlega cierpieniu, „święci takoż ledwo umkną” [zob. NiP 63:34]; wielu świętych zdoła umknąć, bowiem sprawiedliwi z wiary żyć będą [zob. Ks. Habakuka 2:4]; jednak wielu z nich padnie ofiarą chorób i zarazy itd. z powodu słabości ciała, lecz zostaną zbawieni w Królestwie Boga’ (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 253)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 547).

Objawienie Jana 7:2. Eliasz

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił tytuł Eliasz:

„Z dworów na wysokości wysyłano wielu anielskich pomocników, by nadawali klucze i moce, by ponownie przekazywali człowiekowi na ziemi dyspensacje i chwałę. W roli tej przyszli na przykład: Moroni, Jan Chrzciciel, Piotr, Jakub i Jan, Mojżesz, prorok Eliasz, Eliasz, Gabriel, Rafael i Michał (NiP 13110; 128:19–21). Jako że oczywiście żadnego z posłańców nie obciążono brzemieniem całego przywrócenia, lecz każdy przyniósł ze sobą konkretne obdarowanie z wysokości, jasne jest, że Eliasz to postać zbiorowa. Wyrażenie to należy rozumieć jako nazwę lub tytuł tych, których misją było przekazanie ludziom kluczy i mocy w tej ostatnie dyspensacji ([Zob. Joseph Fielding Smith], Doctrines of Salvation, tom 1., str. 170–174)”. (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 221). Zob. też Bible Dictionary [Słownik biblijny], „Elias”).