Lekcja 41: Ew. Marka 10

Lekcja 41

Ew. Marka 10

Wprowadzenie

Zbawiciel, bliski zakończenia Swej ziemskiej posługi, służył ludziom w Perei. Nauczał tam doktryny o małżeństwie i zaprosił do siebie małe dzieci. Zbawiciel wezwał także bogatego młodzieńca, by sprzedał cały swój majątek i podążył za Nim. Opuściwszy Pereę, Zbawiciel, po raz ostatni w Swym doczesnym życiu, udał się do Jerozolimy, przepowiedział Swoją śmierć i Zmartwychwstanie, a następnie napomniał Apostołów, żeby służyli bliźnim. Ponadto uzdrowił ślepca w Jerychu.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Marka 10:1–16

Jezus naucza doktryny o małżeństwie i zaprasza do siebie małe dzieci

Pokaż uczniom kilka ilustracji przedstawiających małe dzieci.

Jakie cechy charakteru podziwiacie w swoich młodszych braciach i siostrach lub innych małych dzieciach, które znacie? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).

Poproś uczniów, żeby w trakcie studiowania Ew. Marka 10:1–16 wyszukali prawdę, która uczy nas, dlaczego powinniśmy być jak małe dzieci.

Wyjaśnij, że pod koniec Swojej służby Zbawiciel opuścił Galileę i udał się do Perei. (Możesz poprosić uczniów, żeby znaleźli Pereę na schemacie „Doczesne życie Jezusa Chrystusa w zarysie” [zob. lekcja 5.] lub na mapie nr 11 w Bible Mas [Atlasie biblijnym] „The Holy Land in New Testament Times” [Ziemia Święta w czasach Jezusa Chrystusa]. Podsumuj Ew. Marka 10:1–12, wyjaśniając, że podczas pobytu w Perei Zbawiciel nauczał ludzi o znaczeniu małżeństwa.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 10:13–14. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co się stało w trakcie pobytu Zbawiciela w Perei.

Jak zareagowali uczniowie, kiedy przyprowadzono do Zbawiciela małe dzieci? (Wyjaśnij, że słowo gromić w wersecie 13. wskazuje, że uczniowie mówili ludziom, że nie powinni przyprowadzać dzieci do Zbawiciela).
W jaki sposób Zbawiciel odpowiedział uczniom?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Marka 10:15–16, a resztę klasy, żeby odszukała, czego Zbawiciel nauczał Swoich uczniów, kiedy przychodziły do Niego małe dzieci. Wyjaśnij, że zwrot „przyjąć Królestwo Boże” w wersecie 15. oznacza przyjęcie ewangelii.

Jak myślicie, co to znaczy przyjąć ewangelię „jak dziecię” (werset 15.)? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy i porównaj je z tym, co już się na niej znajduje).
Jakiej zasady możemy nauczyć się z tych wersetów o tym, co się dzieje, kiedy przyjmujemy ewangelię jak małe dzieci? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele prawd, ale upewnij się, iż rozumieją, że kiedy przyjmujemy ewangelię jak małe dzieci, jesteśmy przygotowani, by wejść do królestwa Bożego).
W jaki sposób przyjmowanie ewangelii jak małe dzieci przygotowuje nas do wejścia do królestwa Bożego? (W ramach podpowiedzi możesz odesłać ich do wersetu: Mosjasz 3:19).

Ew. Marka 10:17–34

Zbawiciel wzywa bogatego młodzieńca, by sprzedał cały swój majątek i podążył za Nim.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Marka 10:17–20, a resztę klasy, żeby odszukała, co się stało po tym, jak Zbawiciel pobłogosławił małe dzieci.

W jaki sposób opisalibyście mężczyznę, który przyszedł do Jezusa? Dlaczego?
O co młodzieniec poprosił Zbawiciela? Co Jezus odpowiedział?

Wyjaśnij, że Ew. Mateusza 19 również zawiera zapis o tym, jak ów młodzieniec przyszedł do Zbawiciela. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 19:20, a reszta klasy niech wysłucha, jak młodzieniec zareagował, kiedy Zbawiciel wymienił kilka przykazań.

Jakie pytanie młodzieniec zadał Zbawicielowi, gdy przyznał, że przestrzega wszystkich przykazań? (Możesz zaproponować, żeby uczniowie zaznaczyli pytanie młodzieńca).

Napisz na tablicy następujące pytanie: Czego mi jeszcze nie dostaje?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Marka 10:21 i odszukali, co Zbawiciel odpowiedział młodzieńcowi.

Czego, zgodnie ze słowami Zbawiciela, jeszcze nie dostawało młodzieńcowi?

Zwróć uwagę uczniów na zwrot: „Jezus spojrzał nań z miłością” w wersecie 21. Możesz zaproponować uczniom zaznaczenie go w pismach świętych.

Jak myślicie, dlaczego ważna jest świadomość tego, że Jezus kochał tego młodzieńca, zanim powiedział mu, czego mu nie dostaje?
Jakich zasad możemy się nauczyć z tej historii? (Uczniowie mogą rozpoznać kilka zasad łącznie z następującą: Ponieważ Pan nas kocha, pomaga nam rozpoznawać, czego nam jeszcze nie dostaje w naszych wysiłkach, by za Nim podążać. Jeśli Go poprosimy, nauczy nas, co musimy uczynić, aby odziedziczyć życie wieczne).

Poproś uczniów, żeby po cichu przeczytali Ew. Marka 10:22 i odszukali, jaka była reakcja młodzieńca, kiedy Zbawiciel powiedział mu, żeby sprzedał wszystko, co ma.

Jaka była reakcja młodzieńca?
Dlaczego, według wersetu 22., zareagował w ten właśnie sposób?

Zwróć uwagę uczniów na to, że Pan nie oczekuje od nas, żebyśmy oddali wielkie bogactwa, by za Nim podążać, ale prosi nas, żebyśmy dokonywali innych poświęceń, by Mu służyć i przestrzegać Jego przykazań.

Które z rzeczy, o jakich poświęcenie prosi nas Pan, mogą być dla nas trudne?
Jakich błogosławieństw możemy nie otrzymać, jeśli zdecydujemy się nie podążać za Panem we wszystkich rzeczach?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 10:23–27. Niech przeczyta tłumaczenie fragmentu z Joseph Smith Translation Mark 10:27 (Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Marka 10:27): „Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi, którzy pokładają ufność w bogactwach to rzecz niemożliwa, lecz nie u ludzi, którzy pokładają ufność w Bogu i dla mnie porzucają wszystko, albowiem u tych wszystko jest możliwe”. Reszta klasy niech słucha i wyszuka, czego Jezus nauczał o tym, żeby wszystko dla Niego porzucić.

Jak myślicie, dlaczego tak trudno jest wejść do królestwa Bożego osobom, które pokładają ufność w bogactwach i innych rzeczach tego świata?
Jak myślicie, co to znaczy, że wszystko jest możliwe dla tych, którzy pokładają ufność w Bogu?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 10:28–31. Niech odczyta fragment tłumaczenia z Joseph Smith Translation Mark 10:31 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Marka 10:31): „Jest wielu, którzy czynią się pierwszymi, którzy będą ostatnimi, zaś ostatni będą pierwszymi. To rzekł, ganiąc Piotra”. Niech reszta klasy słucha i odszuka, co Piotr powiedział po tym, jak Zbawiciel nauczał, że powinniśmy być chętni poświęcić wszystko, o co nas poprosi.

Co powiedział Piotr według wersetu 28.?
Co Zbawiciel obiecał tym, którzy są gotowi oddać wszystko, żeby za Nim podążać?
Jakiej zasady uczymy się z nauk Zbawiciela o tym, co musimy uczynić, aby otrzymać życie wieczne? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale upewnij się, że rozumieją następującą zasadę: Aby otrzymać życie wieczne, musimy być gotowi poświęcić wszystko, czego wymaga od nas Pan. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Dlaczego życie wieczne warte jest wszelkich poświęceń na ziemi? (Możesz przypomnieć uczniom, że życie wieczne to życie na wieczność w obecności Boga z prawymi członkami naszej rodziny).

Podsumuj Ew. Marka 10:32–34, wyjaśniając, że Pan powiedział Swoim uczniom, że po przybyciu do Jerozolimy ludzie będą na Niego pluć, zostanie wyśmiany, ubiczowany i zabity, lecz zmartwychwstanie trzeciego dnia.

Dlaczego Zbawiciel jest doskonałym przykładem gotowości do poświęcenia wszystkiego, czego może wymagać od nas Bóg?

Złóż świadectwo o prawdach, które były omawiane na tej lekcji. Zachęć uczniów, aby w duchu modlitwy rozważyli pytanie: „Czego mi jeszcze nie dostaje?” i byli posłuszni wszystkim podszeptom, jakie otrzymają na temat poświęceń, jakich będzie wymagał od Nich Pan.

Ew. Marka 10:35–52

Zbawiciel przepowiada Swoją śmierć i Zmartwychwstanie oraz poucza Apostołów, by służyli bliźnim

Podziel uczniów na małe grupy. Każdej grupie daj po egzemplarzu poniższego zadania i poproś, by je wykonali:

Kto jest największy?

Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja 41

Wykonajcie zadanie w grupach i omówcie odpowiedzi na pytania.

Wypiszcie kilka rzeczy, które lubicie robić:

Wypiszcie imiona osób, które są w nich naprawdę dobre. Co sprawia, że są tacy dobrzy?

W trakcie studiowania słów Zbawiciela w Ew. Marka 10 wyszukajcie, czego nauczał o tym, co czyni ludzi naprawdę wspaniałymi.

Przeczytajcie Ew. Marka 10:35–37 i wyszukajcie, o co Jakub i Jan poprosili Zbawiciela w drodze do Jerozolimy.

Prośba Jakuba i Jana, by mogli zasiąść po prawicy i lewicy Zbawiciela, sugeruje, że pragnęli otrzymać więcej chwały i czci w królestwie Bożym niż pozostali Apostołowie. Ew. Marka 10:38–40 podaje, iż Zbawiciel wyjaśnił im, że to błogosławieństwo dane zostanie tym, którzy są przygotowani, by je otrzymać.

Przeczytajcie Ew. Marka 10:41 i wyszukajcie, jak pozostali apostołowie zareagowali na prośbę Jakuba i Jana.

Jak myślicie, dlaczego pozostali apostołowie poczęli się oburzać na Jakuba i Jana?

Przeczytajcie Ew. Marka 10:42–45 i wyszukajcie, czego Zbawiciel nauczył Swoich uczniów o prawdziwej wielkości.

Uzupełnijcie następujące zdanie na podstawie tego, czego Zbawiciel nauczał o prawdziwej wielkości:

Aby być naprawdę wielkim, każdy z nas musi .

W wersecie 45. słowo służyć oznacza zapewniać opiekę, pocieszenie, pomoc i wspierać bliźnich.

Dlaczego osoba, która (tak jak Zbawiciel) służy bliźnim, uważana jest za naprawdę wielką?
W jakiej sytuacji ktoś służył wam lub opiekował się wami lub waszą rodziną? Dlaczego uważacie tę osobę za naprawdę wielkiego człowieka?

Kiedy uczniowie wykonają zadanie, poproś kilkoro z nich, żeby powiedzieli, jak dokończyli zdanie w oparciu o Ew. Marka 10:42–45. Mogą to inaczej ująć, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Aby być naprawdę wielkim, każdy z nas musi podążać za przykładem Zbawiciela i służyć bliźnim.

Podsumuj Ew. Marka 10:46–52, wyjaśniając, że kiedy Zbawiciel wraz z Apostołami opuszczał Jerycho i wyruszał w drogę do Jerozolimy, ślepiec o imieniu Bartymeusz począł wołać do Zbawiciela, żeby go uzdrowił. Lud go uciszał, ale on wołał jeszcze głośniej. Zbawiciel usłyszał go, zlitował się nad nim i go uzdrowił. (Uwaga: Historia o uzdrowieniu Bartymeusza będzie bardziej szczegółowo omówiona podczas lekcji na temat Ew. Łukasza 18).

Dlaczego Zbawiciel jest doskonałym przykładem zasady o służbie bliźnim, której nauczał?

Podziel się swoim świadectwem o tym, że Zbawiciel jest naprawdę wielki, ponieważ służy dzieciom Ojca Niebieskiego. Poproś uczniów, żeby zastanowili się, co mogą zrobić, żeby służyć bliźnim i opiekować się nimi. Zachęć ich, aby wyznaczyli sobie cel, który pozwoli im pomagać i służyć bliźnim.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Marka 10:17–22. Bogaty młodzieniec

Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że aby być dzielnymi uczniami Zbawiciela, musimy aktywnie czynić dobro, a nie tylko powstrzymywać się od grzechu:

„Często grzechy zaniechania uniemożliwiają nam osiągnięcie duchowej pełni, ponieważ wciąż czegoś nam brakuje. Pamiętacie bogatego, prawego młodzieńca, który przyszedł do Jezusa i zapytał: ‘Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby osiągnąć żywot wieczny?’ […].

I dane zostało temu mężczyźnie dostosowane do jego sytuacji przykazanie [zob. Ew. Mateusza 19:21–22]. Rzeczą, która uniemożliwiała mu pełnię radości ewangelii, było coś, co miał robić, a nie coś, czego miał zaniechać” („The Pathway of Dicipleship” [Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 stycznia 1998], str. 4; strona internetowa: speeches.byu.edu).

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że bogaty młodzieniec stracił uprzywilejowane błogosławieństwa, gdyż nie był gotowy podążać za Panem we wszystkich rzeczach:

„Możemy zapytać: ‘Czy nie wystarczy przestrzegać przykazań? Czego jeszcze wymaga się od nas ponad bycie oddanym i wiernym wszystkiemu, co zostaje nam powierzone? Czy istnieje coś więcej ponad prawo posłuszeństwa?

Było tak w przypadku naszego bogatego młodego przyjaciela. Oczekiwano od niego, by żył zgodnie z prawem poświęcenia, by złożył w ofierze swoje ziemskie majętności […].

Jak wiecie młodzieniec odszedł zasmucony […]. A my zastanawiamy się, jakże bliski związek mógłby łączyć go z Synem Bożym, jakiego rodzaju wspólnotą cieszyłby się wraz z apostołami, jakie mógłby otrzymać objawienia i wizje, gdyby był w stanie żyć zgodnie z prawem królestwa celestialnego” („Obedience, Consecration, and Sacrifice”, Ensign, maj 1975, str. 51).

Ew. Marka 10:25. „Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne”

„Niektórzy uważali, że uchem igielnym było niewielkie wejście do miasta w murach Jerozolimy. Przejazd przez tę bramę wymagał zdjęcia z wielbłąda całego ładunku. Nie ma dowodu, że takie wejście w ogóle istniało. Inni twierdzą, że gdyby zmienić jedną literę w greckim tekście, to zmieniłoby się znaczenie treści tego fragmentu — zamiast wielbłąda w uchu igielnym miała się zmieścić lina. Jednakże kiedy Jezus Chrystus mówił o wielbłądzie, który ma przejść przez ucho igielne, użył hiperboli, zamierzonego wyolbrzymienia, aby nauczać o tym, ‘że bogacz z trudnością wejdzie do Królestwa Niebios’ (Ew. Mateusza 19:23). W Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha] dodano: ‘U ludzi, którzy pokładają ufność w bogactwach, to rzecz niemożliwa, lecz nie u ludzi, którzy pokładają ufność w Bogu i dla mnie porzucają wszystko, albowiem u tych wszystko jest możliwe” (Joseph Smith Translation, Mark 10:26 [Ew. Marka 10:27, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO])” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 63).

Ew. Marka 10:38–39. „Czy możecie pić kielich, który Ja piję?”

„Starszy Bruce R. McConkie wyjaśnił, że zwrot ‘pić kielich’ to ‘metafora, która oznacza ‘robić rzeczy, które stawia przede mną życie’”. Wyjaśnił, że zwrot: ‘być ochrzczeni tym chrztem’ oznacza ‘podążać [Jego] drogą, cierpieć prześladowania, zostać odrzuconym przez ludzi i w końcu oddać życie za prawdę’ (Doctrinal New Testament Commentary, 1:566). Pytając: ‘Czy możecie pić kielich, który Ja piję albo być ochrzczeni tym chrztem?’ (Ew. Marka 10:38), Zbawiciel ponownie skupił uwagę Jakuba i Jana na wykonywaniu woli Ojca i odwrócił ją od pragnienia chwały i zaszczytów” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 126).

Ew. Marka 10:45. „Syn Człowieczy […] przyszedł, aby […] służyć”

Prezydent Ezra Taft Benson złożył świadectwo, że Jezus Chrystus jest doskonałym przykładem wielkości:

„Człowiek, który wiedzie życie na wzór Chrystusa, jest największym, najszczęśliwszym i wielce błogosławionym człowiekiem. Nie ma to związku z doczesnym bogactwem, władzą czy prestiżem. Jedyną prawdziwą miarą wielkości, błogosławieństw i radości jest to, jak bardzo nasze życie odzwierciedla życie Mistrza, Jezusa Chrystusa” („Jesus Christ: Gifts and Expectations”, Ensign, grudzień 1988, str. 2).