Lekcja 67

Ew. Jana 8:1–30

Wprowadzenie

Podczas pobytu Zbawiciela w Jerozolimie z okazji święta namiotów pewni uczeni w piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę oskarżoną o cudzołóstwo i zapytali Go, czy powinna zostać ukamienowana. Zbawiciel wprowadził oskarżycieli w zakłopotanie i okazał tej kobiecie miłosierdzie. Jezus nauczał także, że Ojciec składa o Nim świadectwo.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 8:1–11

Kobieta przyłapana na cudzołóstwie zostaje przyprowadzona do Zbawiciela

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy kiedykolwiek spotkali lub mieli kontakt z ludźmi, których wygląd lub zachowanie nie były w harmonii z normami Pana.

• Jakie wyzwania możemy napotkać, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana? (Uczniowie mogą odpowiedzieć, że możemy być kuszeni, aby niesprawiedliwie osądzać takie osoby lub być dla nich nieuprzejmi).

Napisz na tablicy następujące pytanie:

Co powinniśmy zrobić w sytuacji, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana?

Zachęć uczniów, aby studiując Ew. Jana 8:1–11, odszukali prawdy, które pomogą w udzieleniu odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnij, że po święcie namiotów Jezus Chrystus pozostał w Jerozolimie na pewien czas i nauczał ludzi w świątyni (zob. Ew. Jana 8:1–2).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:3–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, kiedy Jezus nauczał zgromadzony tłum.

• Co się wydarzyło, kiedy Jezus nauczał ludzi?

• Jakie pytanie faryzeusze i uczeni w piśmie zadali Zbawicielowi?

• Jaki zamiar, według wersetu 6., mieli faryzeusze i uczeni w piśmie? (Pragnęli zdyskredytować Jezusa w obecności ludzi i znaleźć powód, by móc Go oskarżyć, a następnie aresztować i skazać na śmierć [zob. Ew. Jana 7:1, 32]).

Wyjaśnij, że gdyby Jezus powiedział, by ukamienowano tę kobietę, poparłby karę, która nie była powszechnie lubiana pośród Żydów i była zabroniona przez Rzymian. Gdyby Jezus nie zgodził się na ukamienowanie tej kobiety, zostałby oskarżony o zlekceważenie prawa Mojżesza lub nieszanowanie przyjętych w przeszłości praktyk. (Zob. Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:450–451).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:7–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na zadane Mu pytanie.

• Jakiej odpowiedzi udzielił Jezus zgodnie z wersetem 7.?

• Jak myślicie, co zgodnie z pragnieniem Zbawiciela, mieli zrozumieć ci ludzie, kiedy rzekł: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem” (werset 7.)?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:9. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, kiedy faryzeusze i uczeni w piśmie zastanawiali się nad odpowiedzią Jezusa.

• Co, waszym zdaniem, oznacza wyrażenie: „sumienie ich ruszyło”?

• Do czego ci ludzie się przyznali, odchodząc?

• Jakiej prawdy możemy się nauczyć z tego zapisu na temat tego, jak unikać potępiania innych osób? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Zauważanie własnych niedoskonałości może sprawić, że nie będziemy potępiać innych ludzi. Zapisz tę zasadę pod pytaniem znajdującym się na tablicy).

• Jak, waszym zdaniem, zauważanie własnych niedoskonałości może nam pomóc w unikaniu potępiania innych ludzi?

Przypomnij uczniom, że ta kobieta była winna popełnienia cudzołóstwa, co jest bardzo poważnym grzechem (zob. Alma 39:3–5).

• Jak myślicie, co mogła czuć ta kobieta, kiedy jej grzechy zostały ujawnione Jezusowi i dużej grupie ludzi?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:10–11. Poproś go także o przeczytanie Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha], znajdującego się w wersecie 11., przypis c w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział tej kobiecie.

• W jaki sposób Zbawiciel okazał tej kobiecie miłosierdzie i łaskę?

• Jakiej rady jej udzielił?

Aby pokazać uczniom, że Zbawiciel nie popierał grzechu, który popełniła ta kobieta, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa:

„Przykazał jej: ‘Idź i odtąd już nie grzesz’. Pokierował tą kobietą, aby poszła swoją drogą, porzuciła niegodne życie, nie popełniała więcej grzechu i dokonała przemiany. Mówił do niej: Idź, kobieto. Rozpocznij proces pokuty. I wskazywał jej pierwszy krok, którym jest porzucenie nieprawości” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 165).

• Jakiej prawdy o Zbawicielu możemy się nauczyć na podstawie wersetów 10–11? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą prawdę: Zbawiciel okazuje nam miłosierdzie, dając nam możliwości, aby dokonać pokuty. Zapisz ją na tablicy).

• W jaki sposób zrozumienie tej prawdy może nam pomóc, kiedy grzeszymy?

• W jaki sposób te dwie prawdy, które odszukaliśmy, mogą nam pomóc w sytuacjach, kiedy przebywamy w towarzystwie ludzi, których wygląd lub zachowanie nie pozostaje w harmonii z przykazaniami i normami Pana?

• Jaki wpływ, zgodnie z Joseph Smith Translation [Tłumaczeniem Józefa Smitha] wersetu 11., miało miłosierdzie Pana na tę kobietę?

Poproś uczniów, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania uczucia, które żywią wobec Zbawiciela z powodu Jego gotowości, by okazywać miłosierdzie i dawać nam możliwości do odpokutowania.

Ew. Jana 8:12–30

Jezus naucza, że Jego Ojciec składa o Nim świadectwo

Poproś uczniów, aby zamknęli oczy i postarali się naszkicować jakiś konkretny przedmiot. Następnie poproś ich o otwarcie oczu i porównanie ich rysunku z rysunkiem osoby, która siedzi obok.

• Co możecie robić lepiej, mając dostęp do światła?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:12. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, kim ogłosił się Jezus.

• Kim ogłosił się Jezus? (Napisz na tablicy następującą doktrynę: Jezus Chrystus jest światłością świata).

Przypomnij uczniom, że Jezus wygłosił te słowa podczas święta namiotów. Każdego wieczoru trwającego osiem dni święta namiotów wielkie świeczniki lub menory, znajdujące się na dziedzińcu świątyni, były zapalane, by dać światło tym, którzy przybyli do Jerozolimy na obchody.

• W jaki sposób Jezus Chrystus zapewnił światło kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie oraz jej oskarżycielom?

• Jakiej zasady możemy nauczyć się ze słów Pana w wersecie 12.? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Jeśli podążamy za Zbawicielem, unikniemy duchowej ciemności i zostaniemy napełnieni Jego światłem).

• W jaki sposób Zbawiciel pomaga wam w uniknięciu duchowej ciemności?

Wyjaśnij, że wiele starotestamentowych proroctw wskazywało na to, że Mesjasz będzie światłością dla wszystkich narodów (zob. Ks. Izajasza 49:6; 60:1–3). Świadcząc, że jest światłością świata, Jezus głosił, że to On był Mesjaszem.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:13. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jak faryzeusze zareagowali na słowa Zbawiciela.

• Jak faryzeusze zareagowali na słowa Zbawiciela?

• Dlaczego twierdzili, że nauki lub świadectwo Jezusa nie były prawdziwe? (Ponieważ złożył świadectwo o sobie samym).

Wyjaśnij, że Jezus przypomniał faryzeuszom, że zgodnie z prawem Mojżesza, do ustalenia prawdy potrzebne było świadectwo dwóch osób (zob. Ew. Jana 8:17; V Ks. Mojżeszowa 17:6). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:18. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, kto jeszcze złożył świadectwo, że Jezus był obiecanym Mesjaszem.

• Kto, zgodnie z tym, co Zbawiciel oświadczył w wersecie 18., był drugim świadkiem Jego boskości? (Możesz podkreślić, że w tym zdaniu Jezus potwierdził, że On i Jego Ojciec to dwie oddzielne istoty).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:19. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego faryzeusze nie rozumieli na temat Jezusa i Jego Ojca.

• Dlaczego, zgodnie z wersetem 19., faryzeusze nie znali Ojca? (Faryzeusze nie znali Ojca, ponieważ nie znali Jezusa i nie wiedzieli, kim tak naprawdę był).

• Co możemy uczynić, w oparciu o to, co Zbawiciel powiedział faryzeuszom, aby poznać Ojca Niebieskiego? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozumieją, iż ucząc się o Jezusie Chrystusie, poznajemy Ojca. Zapisz tę zasadę na tablicy, używając odpowiedzi uczniów).

Aby wyjaśnić uczniom tę zasadę, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Jezus przyszedł po to, aby poprzez wszystko, co powiedział i uczynił, a szczególnie poprzez Jego zadość czyniące cierpienie i ofiarę, powiedzieć nam o tym, kim jest Bóg, nasz Wieczny Ojciec, jak całkowicie jest On oddany Swoim dzieciom w każdym czasie i w każdym narodzie. Jezus starał się poprzez słowa i uczynki objawić nam prawdziwą naturę Swego Ojca, naszego Ojca w Niebie, byśmy ją sobie przyswajali […].

Karmiąc głodnych, uzdrawiając chorych, wypominając obłudę i błagając o wiarę, Chrystus ukazał nam kim jest Ojciec — ‘miłościwy i łaskawy, nieskory do gniewu, cierpliwy i pełen dobroci’. Swoim życiem, a w szczególności Swoją śmiercią Chrystus składał deklarację: ‘To Boskie współczucie wam pokazuję, a wraz z nim i moje własne’” („Majestat Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 70, 72).

• Czego, według Starszego Hollanda, uczymy się o Ojcu Niebieskim, kiedy uczymy się o Jezusie Chrystusie?

Podsumuj Ew. Jana 8:21–24, wyjaśniając, że Zbawiciel ostrzegł faryzeuszy, iż jeśli w Niego nie uwierzą, umrą w swoich grzechach.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:25–30. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają dodatkowe prawdy, których Jezus nauczał faryzeuszy na temat siebie i Ojca Niebieskiego. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli to, co odnajdą.

• Jakich dodatkowych prawd nauczał Jezus Chrystus na temat siebie i Ojca Niebieskiego?

• W jaki sposób nauki Zbawiciela zawarte w tych wersetach pomagają nam zrozumieć związek pomiędzy Zbawicielem i Ojcem Niebieskim?

Poproś uczniów, aby w ciągu kilku minut przejrzeli i zastanowili się nad przestudiowanymi przez nich w tym roku zapisami z Nowego Testamentu o słowach i czynach Jezusa Chrystusa (np. historia kobiety przyłapanej na cudzołóstwie). Możesz pokazać ilustracje z kościelnej publikacji Album: Ewangelia w malarstwie ([2009]; zob. także stronę LDS.org), które przedstawiają wydarzenia z doczesnej posługi Zbawiciela. Poproś kilkoro uczniów, aby podsumowali historię, nad którą się zastanawiali i wyjaśnili pozostałym, czego ona naucza na temat naszego Ojca w Niebie.

Na zakończenie złóż swoje świadectwo o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Jana 8:7. „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci […] kamieniem”

Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium przedstawił następujące pytania testowe, które możemy sobie zadać, aby określić czy jesteśmy winni rzucania [w innych] kamieniami:

„Moi drodzy bracia i siostry, zastanówcie się nad następującymi pytaniami:

Czy żywisz do kogoś urazę?

Czy obmawiasz innych za ich plecami, nawet jeśli to, co mówisz, jest prawdą?

Czy odsuwasz od siebie lub karzesz kogoś, dlatego że zrobił coś złego?

Czy po kryjomu zazdrościsz komuś?

Czy chcesz kogoś skrzywdzić?

Jeśli odpowiedzieliście twierdząco na którekolwiek z tych pytań, zechciejcie odnieść się do dwóch słów wspomnianych wcześniej: zaprzestańcie tego!

W świecie oskarżeń i wrogości łatwo jest zbierać kamienie i ciskać nimi w innych. Ale zanim to zrobimy, przypomnijmy sobie słowa tego, który jest naszym Mistrzem i daje nam przykład: ‘Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci […] kamieniem’.

Bracia i siostry, odłóżmy nasze kamienie” („Miłosierny dostąpi miłosierdzia”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 76).