Biblioteka
Lekcja 85: Dzieje Apostolskie 4–5


Lekcja 85

Dzieje Apostolskie 4–5

Wprowadzenie

Po uzdrowieniu chromego mężczyzny (zob. Dzieje Apostolskie 3) Piotr i Jan zostali aresztowani. Sanhedryn nakazał im, aby przestali nauczać w imię Jezusa. Jednakże Apostołowie kontynuowali nauczanie i uzdrawianie w imię Jezusa. Ponownie zostali aresztowani i wychłostano ich za odmowę przestrzegania nakazów przywódców żydowskich. Członkowie Kościoła żyli według prawa poświęcenia, ale dwoje z nich zmarło w wyniku okłamania Piotra oraz Boga.

Propozycje dotyczące nauczania

Dzieje Apostolskie 4:1–31

Członkowie Sanhedrynu nakazują Piotrowi i Janowi, aby przestali nauczać w imię Jezusa

Poproś uczniów, aby zastanowili się, co by zrobili w następujących sytuacjach:

  1. Przyjaciel publikuje w mediach społecznościowych nieprawdziwą informację na temat Kościoła.

  2. Trener planuje turniej, w którym twoja drużyna będzie musiała grać w niedzielę.

  3. Przyjaciele pytają cię o zdanie w kwestii społecznej, która ogólnie jest powszechnie akceptowana, jednakże stoi w sprzeczności z naukami Kościoła.

Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:

  • W jakich innych sytuacjach możemy dzielić się naszymi wierzeniami lub bronić wiary?

  • Jakie mogą stać przed nami wyzwania związane z dzieleniem się wiarą lub jej obroną?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 4–5 odszukali prawdy, które pomogą im w takich sytuacjach.

Poproś uczniów, aby podsumowali to, co pamiętają na temat wydarzeń i nauk zapisanych w Dziejach Apostolskich 3. W razie potrzeby przypomnij im, że po uzdrowieniu chromego mężczyzny Piotr i Jan nauczali grupę ludzi zgromadzoną wokół nich w świątyni.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:1–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co przytrafiło się Piotrowi i Janowi, gdy nauczali lud w świątyni.

  • Co przytrafiło się Piotrowi i Janowi?

Podsumuj Dzieje Apostolskie 4:5–6, wyjaśniając, że Piotr i Jan zostali aresztowani i zaprowadzeni przed Sanhedryn, czyli najwyższą radę żydowską (zob. Bible Dictionary, „Sanhedrin”). Przypomnij uczniom, że wielu członków Sanhedrynu było zaangażowanych w aresztowanie i ukrzyżowanie Zbawiciela.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:7. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w pismach świętych i odnaleźli pytanie, jakie przywódcy żydowscy zadali Piotrowi i Janowi.

  • O co przywódcy żydowscy zapytali Piotra i Jana?

  • Co mogło stać się z Piotrem i Janem, jeśli przyznaliby się, że są naśladowcami Jezusa Chrystusa?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 4:8–21. Niech uczniowie odszukają, co Piotr oświadczył przed radą.

  • Jakich prawd, według Dziejów Apostolskich 4:10–12, nauczał Piotr przed radą? (Uczniowie mogą rozpoznać kilka prawd, ale szczególnie podkreśl, że imię Jezusa Chrystusa jest jedynym imieniem, dzięki któremu możemy otrzymać zbawienie.)

  • Dlaczego, według wersetu 13., rada była zdumiona z powodu Piotra i Jana?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Dzieje Apostolskie 4:8 i odszukali, co wpłynęło na Piotra i pomogło mu odważnie przemawiać przed radą.

  • Jak, waszym zdaniem, napełnienie Duchem Świętym wpłynęło na umiejętność Piotra, że mógł z odwagą nauczać ewangelii?

  • Jakiej zasady możemy nauczyć się z przykładu Piotra, opisanego w wersecie 8. i 13.? (Uczniowie mogą użyć własnych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Gdy jesteśmy napełnieni Duchem Świętym, możemy odważnie dzielić się ewangelią).

Zachęć uczniów, aby odszukali kolejne przykłady tej zasady podczas studiowania dalszej części Dziejów Apostolskich 4–5.

Podsumuj Dzieje Apostolskie 4:23–28, wyjaśniając, że po tym, jak Piotr i Jan zostali zwolnieni, zebrali się z innymi wierzącymi i modlili się z nimi.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:29–30, a pozostali niech odszukają, o co wierzący prosili Boga.

  • O co wierzący prosili Boga?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:31, a pozostałych o śledzenie tekstu i odszukanie, co stało się po ich modlitwie.

  • Co stało się po zakończeniu modlitwy?

  • Co możemy zrobić, w oparciu o te wersety, aby zaprosić Ducha Świętego, żeby pomógł nam z odwagą wypowiadać słowa Boga?

Odwołaj się do sytuacji wspomnianych na początku tej lekcji.

  • W jaki sposób możemy wykazać się odwagą podczas dzielenia się ewangelią w takich sytuacjach?

  • W jaki sposób możemy odważnie dzielić się ewangelią i bronić jej, jednocześnie zachowując szacunek i okazując uprzejmość?

  • Kiedy Duch Święty pomógł wam z odwagą głosić słowo Boże.

Dzieje Apostolskie 4:32–5:11

Członkowie Kościoła żyją według prawa poświęcenia, ale Ananiasz i Safira okłamują Piotra

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującymi przykładowymi sytuacjami:

  1. Grupa młodzieży planuje dokonywanie w świątyni chrztów za zmarłych. Jedna z członkiń grupy wie, że musi spotkać się z biskupem, aby otrzymać rekomendację, ale wie również, że popełniła pewne grzechy, które nie zostały wyznane.

  2. Młody mężczyzna przygotowuje się do służby na misji. Wie, że biskup zada pytania związane z jego godnością do służby na misji. Próbuje przygotować się do odpowiedzi na te pytania w taki sposób, aby nie musiał powiedzieć biskupowi o pewnych błędach, które popełnił.

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 4:32–5:11 odnaleźli zasady, które pomogą im zrozumieć ważność uczciwości wobec sług Boga.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 4:32–35. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co członkowie Kościoła robili ze swoją własnością.

  • Co członkowie Kościoła robili ze swoją własnością?

  • Jak, według wersetów 34–35, wyglądał proces dzielenia się dobrami materialnymi?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 5:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zrobiła para małżonków, Ananiasz i Safira, z pieniędzmi ze sprzedaży posiadłości.

  • Jaki poważny grzech popełnili Ananiasz i Safira?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 5:3–4, a pozostali niech odszukają, co Piotr powiedział Ananiaszowi.

  • Kogo, według wersetu 4., tak naprawdę okłamał Ananiasz?

  • Jakiej zasady dotyczącej okłamywania sług Pana uczymy się z odpowiedzi Piotra? (Choć uczniowie mogą użyć własnych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli okłamujemy sługi Boga, to tak naprawdę okłamujemy Jego samego).

  • Dlaczego, waszym zdaniem, okłamywanie sług Boga, jest równoznaczne z okłamywaniem samego Boga?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 5:5–11. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, co stało się z Ananiaszem i Safirą w wyniku złamania zawartego przez nich przymierza i okłamania Piotra.

  • Co stało się z Ananiaszem i Safirą?

  • Choć ani my, ani znane nam osoby mogą nie doświadczyć tak poważnych i natychmiastowych konsekwencji kłamstwa, czego możemy doświadczyć, jeśli okłamujemy Pana i łamiemy nasze przymierza?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Gordona B. Hinckleya. Niech uczniowie zwrócą uwagę na konsekwencje nieuczciwości:

Prezydent Gordon B. Hinckley

„W naszych czasach ludzie nieuczciwi nie umierają niczym Ananiasz i Safira, ale umiera coś w ich wnętrzu. Sumienie gryzie, charakter słabnie, szacunek do samego siebie znika, uczciwość umiera” („We Believe in Being Honest”, Ensign, październik 1990, str. 4).

  • Jakie, według słów Prezydenta Hinckleya, są konsekwencje kłamstwa? Wróć do scenariuszy z początku tej lekcji.

  • Co muszą wiedzieć osoby z tych scenariuszy o tym, co stanie się z nami, jeśli okłamiemy przywódców kapłańskich?

  • Jakie błogosławieństwa płyną z uczciwości wobec sług Pana?

Dzieje Apostolskie 5:12–42

Apostołowie zostają wtrąceni do więzienia za uzdrowienie w imię Jezusa Chrystusa

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że żyją w czasach Piotra i Jana, i są dziennikarzami. Wyjaśnij, że będą poproszeni o przeczytanie części Dziejów Apostolskich 5:12–32, a następnie o napisane nagłówka, który podsumuje to, co się wydarzyło. (Aby przedstawić kontekst tych fragmentów, przypomnij uczniom, że Sanhedryn nakazał Piotrowi i Janowi zaprzestać przemawiania w imię Jezusa Chrystusa). Postępujcie zgodnie z instrukcjami dla każdego bloku wersetów.

  1. Dzieje Apostolskie 5:12–16 (Przeczytaj ten fragment z klasą i wspólnie zapiszcie nagłówek).

  2. Dzieje Apostolskie 5:17–23 (Poproś uczniów, aby przeczytali ten fragment z partnerem i zapisali nagłówek. Niech niektóre pary podzielą się z klasą swoimi nagłówkami).

  3. Dzieje Apostolskie 5:24–32 (Poproś uczniów, aby samodzielnie przeczytali ten fragment i zapisali treść nagłówka. Niech kilkoro z nich podzieli się swoimi nagłówkami z resztą klasy).

Kiedy uczniowie przedstawią swoje nagłówki, zapytaj:

  • Dlaczego, według wersetu 29., Piotr i inni Apostołowie powiedzieli, że będą głosić ewangelię w imię Jezusa bez względu na nakaz rady?

Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Jeśli wybieramy posłuszeństwo Bogu, a nie innym ludziom, to…

  • Na podstawie tego, co przeczytaliście w Dziejach Apostolskich 4–5, w jaki sposób można uzupełnić to zdanie? (Po udzieleniu przez uczniów odpowiedzi, uzupełnij zdanie na tablicy w następujący sposób: Jeśli wybieramy posłuszeństwo Bogu, a nie innym ludziom, to On będzie z nami).

  • W jaki sposób Bóg towarzyszył Piotrowi i innym Apostołom, gdy postanowili, że będą posłuszni Bogu zamiast radzie? (Bóg napełnił ich Duchem Świętym [zob. Dzieje Apostolskie 4:8, 31], umożliwił im dokonywanie cudów [zob. Dzieje Apostolskie 5:12–16] i wysłał Swojego anioła, aby uwolnił ich z więzienia [zob. Dzieje Apostolskie 5:17–20]).

  • W jakiej sytuacji wy lub wasi znajomi zdecydowaliście, że będziecie posłuszni Bogu zamiast ludziom? W jaki sposób Bóg pokazał, że był z wami lub waszymi znajomymi?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos Dzieje Apostolskie 5:33–42. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają dodatkowe przykłady tego, w jaki sposób Pan towarzyszył Piotrowi i innym Apostołom.

Zwróć uwagę uczniów na fakt, iż z Dziejów Apostolskich 5:33 dowiadujemy się, że rada chciała zabić Piotra i Jana.

  • W jaki sposób, według wersetów 41–42, Apostołowie pozostali wierni Panu w obliczu tego zagrożenia? W jaki sposób Pan był z nimi w tym czasie?

  • W jaki sposób prawdy rozpoznane na tej lekcji mogą stać się wyznacznikiem w naszym życiu, kiedy staramy się żyć ewangelią i dzielić się nią z osobami, które są wokół nas?

Złóż własne świadectwo o nauczanych dzisiaj prawdach.

Komentarz i tło historyczne

Dzieje Apostolskie 4:1–13. Odważne dzielenie się ewangelią i jej obrona

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy dzielić się ewangelią i bronić jej wśród osób, które nie zgadzają się z naszymi wierzeniami:

„Nawet kiedy staramy się być łagodni i unikamy sporów, nie musimy iść na kompromis ani umniejszać naszego zobowiązania wobec prawd, które rozumiemy. Nie możemy rezygnować z naszego stanowiska czy wyznawanych wartości. Ewangelia Jezusa Chrystusa i przymierza, jakie zawarliśmy, nieuchronnie umieszczają nas na polu wiecznej bitwy pomiędzy prawdą a błędem. W tej rywalizacji nie ma wspólnej płaszczyzny […].

Powinniśmy postępować zgodnie z naukami ewangelii dotyczącymi miłości bliźniego i unikania sporów. Naśladowcy Chrystusa powinni dawać przykład szacunku. Powinniśmy kochać wszystkich ludzi, być dobrymi słuchaczami i okazywać troskę o ich szczere przekonania. Choć może nie zgadzamy się we wszystkim, powinniśmy być uprzejmi. Stanowisko, jakie wyrażamy oraz sposób wypowiedzi na kontrowersyjne tematy nie powinny prowadzić do kłótni. Powinniśmy być mądrzy w wyjaśnianiu i bronieniu naszego przekonania oraz w wywieraniu wpływu na innych ludzi” („Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 26, 27).

Dzieje Apostolskie 4:10. „W imieniu Jezusa Chrystusa”

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o ważności imienia Jezusa Chrystusa:

„Jego imię, zgodnie z otrzymanymi objawieniami, stanowi podstawę i jest źródłem upoważnienia dla wszystkiego, co czynimy w Kościele. Każda modlitwa, także ta zmówiona przez dziecko, kończy się w imię Jezusa Chrystusa. Każde błogosławieństwo, każdy obrzęd, każde ustanowienie, każde formalne działanie — wszystko to jest czynione w imię Jezusa Chrystusa. To Jego Kościół i nosi on Jego imię — Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zob. NiP 115:4)” („Świadek”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 96).

Dzieje Apostolskie 4:32–35. „Mieli wszystko wspólne”

„Członkowie Kościoła w Jerozolimie usiłowali żyć według prawa poświęcenia. Wyrażenie ‘mieli wszystko wspólne’ (Dzieje Apostolskie 4:32) najprawdopodobniej nie oznacza, że gromadzono wszystkie zasoby i rozdawano wszystkim wierzącym po równo. Raczej chodziło o to, by członkowie używali nadwyżki swoich zasobów, aby dbać o biednych i potrzebujących, którzy byli pośród nich. Podobne próby życia według prawa poświęcenia miały miejsce pośród ludu Enocha oraz w czasach opisanych w Księdze Mormona (zob. Mojżesz 7:18; 4 Nefi 1:3–18; NiP 105:3–5)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 286–287).