List do Efezjan 2–3

Wprowadzenie

Paweł nauczał świętych w Efezie, że wszyscy grzesznicy mogą zostać zbawieni poprzez łaskę Bożą oraz że Żydzi i ludzie innych narodów stali się jednością w domostwie Bożym. Paweł wyjaśnił także, że Kościół Jezusa Chrystusa zbudowany jest na fundamencie apostołów i proroków i wyraził pragnienie, by święci mogli doświadczyć miłości Jezusa Chrystusa.

Propozycje dotyczące nauczania

List do Efezjan 2

Paweł naucza, w jaki sposób krew Jezusa Chrystusa zbawia zarówno Żydów, jak i ludzi innych narodów

Na początku lekcji poproś jednego lub kilkoro uczniów (w zależności od wielkości klasy), aby usiedli na podłodze w różnych częściach sali. Oddziel tych uczniów od reszty klasy taśmą lub sznurkiem, a następnie powiedz im, żeby (na razie) nie uczestniczyli na głos w lekcji. Resztę uczniów zapytaj:

Co ta sytuacja mówi wam o relacjach pomiędzy wami a uczniami, którzy zostali oddzieleni? (Że jedni są bardziej uprzywilejowani od drugich).
Jak waszym zdaniem czują się oddzieleni uczniowie? Dlaczego?

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy kiedyś tak się czuli w pewnych sytuacjach w życiu.

Napisz w dwóch kolumnach na tablicy nagłówki: Ludzie innych narodów i Żydzi.

Na podstawie tego, czego się dowiedzieliście na temat okoliczności, jakie panowały w niektórych gminach Kościoła w czasie służby Pawła, który opis pasuje do oddzielonych uczniów? (Ludzie innych narodów). Który opis pasuje do reszty klasy? (Żydzi).
Co mogło spowodować tę separację? (Niektórzy Żydzi uważali, że są bardziej uprzywilejowani przez Boga i ważniejsi od nawróconych, którzy pochodzą z innych narodów, ponieważ urodzili się Izraelitami i zostali obrzezani).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Efezjan 2:1–3. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, w jaki sposób Paweł opisał położenie świętych wywodzących się z innych narodów („wy” w wersetach 1–2) i świętych pochodzenia żydowskiego („my” w wersecie 3.) przed ich nawróceniem się do Zbawiciela i do Jego Kościoła. Wyjaśnij, że zwrot: „władca, który rządzi w powietrzu” w wersecie 2. odnosi się do diabła i jego szeroko rozpowszechnionego wpływu na świecie.

W jaki sposób, według wersetów 1–2, Paweł opisał ludzi innych narodów, zanim się nawrócili? (Zapisz odpowiedzi uczniów w kolumnie zatytułowanej: „Ludzie innych narodów”).
W jaki sposób, według wersetu 3., Paweł opisał siebie i Żydów, zanim się nawrócili? (Zapisz odpowiedzi uczniów w kolumnie zatytułowanej „Żydzi”).

Zwróć uwagę uczniów na to, że ludzie innych narodów i Żydzi byli duchowo martwi, czyli oddzieleni od Boga z powodu swoich grzechów (zob. werset 1.).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Efezjan 2:4–6. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, w jakim duchowym położeniu znajdowali się ludzie innych narodów i Żydzi po ich nawróceniu się. Zwróć uwagę uczniów na to, że słowo ożywił znaczy przywrócił do życia, a okręgi niebieskie to królestwa w niebie, które ludzie odziedziczą.

W jaki sposób Paweł opisał świętych po ich nawróceniu się? (Pan ich ożywił, czyli przywrócił do życia ze stanu śmierci duchowej i grzechu. Przypomnij uczniom, że nazywamy to ponownym narodzeniem się z Ducha [zob. Mosjasz 27:24–26]).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Efezjan 2:7–10. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co umożliwiło ludziom innych narodów i Żydom dokonanie tej transformacji.

Co umożliwiło obu grupom świętych dokonanie tej transformacji? (Łaska Jezusa Chrystusa).
Jakiej prawdy możemy dowiedzieć się z tych wersetów o tym, co łaska Jezusa Chrystusa umożliwia wszystkim dzieciom Bożym? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Dzięki łasce Jezusa Chrystusa cała ludzkość może zostać zbawiona poprzez wiarę w Niego).

Zwróć uwagę uczniów na to, że Paweł podkreślił, iż nie możemy zostać zbawieni jedynie przez nasze uczynki, niezależnie od tego, jakie nie byłyby dobre (zob. wersety 8–9). Aby przybliżyć uczniom znaczenie opisanej powyżej prawdy, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium:

„Ponieważ wszyscy ‘zgrzeszyliśmy i brak nam chwały Bożej’ [List do Rzymian 3:23] i ponieważ ‘nikt nieczysty nie ma wstępu do królestwa Bożego’ [1 Nefi 15:34] — każdy z nas jest niegodny powrotu do obecności Boga […].

Nie możemy zasłużyć na niebo; wymagania sprawiedliwości stanowią barierę, której nie jesteśmy w stanie przekroczyć sami.

Ale nie wszystko jest stracone.

Łaska Boża jest naszą wielką i wieczną nadzieją.

Dzięki ofierze Jezusa Chrystusa plan miłosierdzia zaspokaja wymagania sprawiedliwości [zob. Alma 42:15], ‘a dzięki temu ludzie mogą mieć wiarę dla nawrócenia się’ [Alma 34:15].

Nasze grzechy, choć mogą być jak szarłat, mają możliwość stać się białe jak śnieg [zob. Ks. Izajasza 1:18]. Ponieważ nasz ukochany Zbawiciel ‘siebie samego złożył jako okup za wszystkich’ [I List do Tymoteusza 2:6], umożliwił nam wejście do Swojego wiecznego królestwa [zob. II List Piotra 1:11].

Wrota są otwarte! […].

Aby odziedziczyć tę chwałę, potrzebujemy czegoś więcej niż tylko otwartych wrót; musimy wejść przez te wrota, mając w sercu pragnienie przemiany — przemiany tak dramatycznej, że pisma święte mówią, że mamy ‘się ponownie narodzić, to jest narodzić się z Boga przechodząc z przyziemnego i upadłego stanu w stan prawości, dostępując odkupienia przez Boga i stając się Jego synami i córkami’ [Mosjasz 27:25] […].

Łaska jest darem Bożym, a nasze pragnienie, aby być posłusznym każdemu przykazaniu Bożemu, przejawia się w sięganiu poza nasz doczesny stan, by przyjąć święty dar od naszego Ojca Niebieskiego” („Dar łaski”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 108, 110).

W jaki sposób pokładanie wiary w Jezusie Chrystusie i odpokutowywanie za nasze grzechy pomaga nam otrzymać dar łaski?

Aby pomóc uczniom zrozumieć historyczny kontekst relacji pomiędzy Żydami a ludźmi innych narodów, zanim ewangelia była głoszona wszystkim dzieciom Bożym, pokaż poniższy rysunek „przegrody” (List do Efezjan 2:14) w zewnętrznych pomieszczeniach świątyni w Jerozolimie (albo poproś uczniów, żeby znaleźli Bible Photographs [Zdjęcia miejsc biblijnych], nr 9, „Temple of Herod”). Wyjaśnij, że ludzie innych narodów, którzy nie zawarli przymierzy z Panem, mieli zakaz wchodzenia za tę przegrodę do bardziej świętych pomieszczeń świątyni — byli traktowani jak „obcy i przychodnie” (List do Efezjan 2:19). Ta fizyczna przegroda symbolizowała duchową separację, jaka istniała pomiędzy Żydami a ludźmi innych narodów, zanim Piotr otrzymał objawienie, że ewangelia ma być głoszona ludziom innych narodów.

Poproś kilkoro uczniów, którzy są oddzieleni od reszty klasy, aby po kolei czytali na głos List do Efezjan 2:12–15. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, co Zbawiciel zrobił z przegrodą oddzielającą Żydów od ludzi innych narodów. Zwróć uwagę uczniów na to, że słowo nieprzyjaźń oznacza „antagonizm, wrogość i nienawiść” (Guide to the Scriptures, „Enmity”, strona internetowa: scriptures.lds.org).

Co pojednało Żydów i ludzi innych narodów? (Poprzez krew Chrystusa symboliczna przegroda oddzielająca Żydów od ludzi innych narodów została usunięta i stali się „jednym nowym człowiekiem” [List do Efezjan 2:15], czyli zjednoczonym ciałem w Chrystusie. Napisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy przychodzimy do Jezusa Chrystusa i otrzymujemy Jego łaskę, jednoczymy się ze świętymi Boga).

Usuń taśmę lub sznurek, które oddzielały uczniów i poproś ich, żeby dołączyli do reszty klasy. Zachęć uczniów, którzy odgrywali rolę Żydów, aby zaprosili wcześniej oddzielonych uczniów, by usiedli razem z nimi.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei odczytali na głos List do Efezjan 2:16–19. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają inne zwroty, które podkreślają prawdę, że kiedy przychodzimy do Jezusa Chrystusa i otrzymujemy Jego łaskę, jednoczymy się ze świętymi Boga.

Jakie jeszcze znaleźliście zwroty, które podkreślają prawdę, że kiedy przychodzimy do Jezusa Chrystusa i otrzymujemy Jego łaskę, jednoczymy się ze świętymi Boga?
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, żebyśmy rozumieli i stosowali tę prawdę w Kościele w dzisiejszych czasach?
W jaki sposób możemy pomóc bliźnim stać się lub ponownie poczuć się „współobywatelami” (werset 19.), a nie obcymi w Kościele?
W jakiej sytuacji ktoś pomógł wam poczuć się współobywatelami, a nie obcymi w Kościele? W jakiej sytuacji wy pomogliście komuś tak się poczuć?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 2:20–22. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, o czym Paweł nauczał, że jest fundamentem Kościoła.

Jakiej prawdy Paweł nauczał w tych wersetach o strukturze Kościoła Pana? (Uczniowie mogą inaczej to ująć, ale pomóż im zrozumieć, że Kościół Pana zbudowany jest na fundamencie apostołów i proroków, a Jezus Chrystus jest jego kamieniem węgielnym).
Co to jest kamień węgielny? (Duży kamień złożony w rogu fundamentu, który zapewnia siłę i stabilność całej budowli).

Narysuj prosty schemat przedstawiający kamień węgielny łączący dwie ściany.

W jakim sensie Jezus Chrystus jest głównym kamieniem węgielnym Kościoła? Co, według wersetu 21., dzieje się z resztą Kościoła dzięki temu kamieniowi węgielnemu?
W jaki sposób apostołowie i prorocy tworzą resztę fundamentu Kościoła?
W jaki sposób ten fundament zapewnia Kościołowi stabilność i broni go przed atakami diabła?

List do Efezjan 3

Paweł wyraża swoje pragnienia wobec świętych w Efezie

Podsumuj List do Efezjan 3:1–16, wyjaśniając, że Paweł nauczał o Jezusie Chrystusie i o tym, że przez Niego ludzie innych narodów mogą stać się „współdziedzicami” (werset 6.) z Izraelem i mieć udział w obietnicach Bożych.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos List do Efezjan 3:14–19. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego jeszcze Paweł pragnął, żeby święci poznali i poczuli.

Czego, zgodnie z tymi wersetami, Paweł pragnął, żeby święci poznali i poczuli?

Napisz na tablicy następującą prawdę: Apostołowie i prorocy starają się pomóc dzieciom Bożym poznać i poczuć miłość Jezusa Chrystusa.

Pokaż stronę przedstawiającą Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów w ostatnim konferencyjnym wydaniu czasopisma Ensign lub Liahona.

W jaki sposób apostołowie i prorocy starają się pomóc dzieciom Bożym poznać i poczuć miłość Jezusa Chrystusa w naszych czasach?
W jakiej sytuacji nauki apostołów i proroków pomogły wam lepiej poznać i bardziej poczuć miłość Jezusa Chrystusa?

Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach omówionych podczas tej lekcji i poproś uczniów, aby działali zgodnie z nimi.

Komentarz i tło historyczne

List do Efezjan 2:8–10. „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę […] do dobrych uczynków”

„W Liście do Efezjan 2:8–10 Paweł omawia związek pomiędzy łaską, wiarą i dobrymi uczynkami. Ostatecznie zbawienie następuje dzięki zasługom uczynków Jezusa Chrystusa, a nie dzięki naszym uczynkom. Paweł nazwał naśladowców Jezusa Chrystusa ‘[Bożym] dziełem […], [stworzonym] w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków’ (List do Efezjan 2:10). Kładzie to nacisk na pracę wykonaną przez Pana, a nie na nasze własne uczynki, i naucza, że nasza zdolność do dokonywania dobrych uczynków wynika z przemiany, jaką powoduje w nas łaska Jezusa Chrystusa, kiedy zwracamy się do Niego z wiarą (zob. także I List do Koryntian 15:10 i List do Filipian 2:13)” (Nowy Testament. Podręcznik dla studenta [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 425).

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

„Wszelkie formy, rodzaje i stopnie zbawienia dane są dzięki łasce Boga. Oznacza to, że dzięki Swojej miłości, łasce i zstąpieniu, Bóg, nasz Ojciec, ustanowił plan i system zbawienia, który ‘[przyniesie] nieśmiertelność i żywot wieczny człowiekowi’ (Mojżesz 1:39). Zgodnie z tym planem posłał On na świat Swojego Jednorodzonego Syna, by Ten dokonał nieskończonej i wiecznej zadość czyniącej ofiary […].

Ludzie są więc zbawieni jedynie dzięki łasce w sensie zmartwychwstania; ale zostają zbawieni dzięki łasce połączonej z posłuszeństwem w sensie uzyskania życia wiecznego. Plan ewangelii polega na zbawieniu ludzi w królestwie celestialnym i dlatego Paweł naucza o zbawieniu dzięki łasce poprzez wiarę, posłuszeństwo, przyjęcie Chrystusa i przestrzeganie przykazań. Dlatego Nefi pisze: ‘[abyśmy] pojednali się z Bogiem, bo wiemy, że dzięki Jego łasce zostaniemy zbawieni, gdy dokonamy wszystkiego, co jest w naszej mocy’ (2 Nefi 25:23), a Moroni zapisuje: ‘Przystąpcie do Chrystusa i stawajcie się w Nim doskonali. Wyzbądźcie się wszelkiej bezbożności, i jeśli wyzbędziecie się wszelkiej bezbożności i będziecie kochać Boga ze wszystkich sił, całym swoim umysłem i mocą, wtedy Jego łaska wystarczy wam, abyście przez Jego łaskę mogli stać się doskonali w Chrystusie’ (Moroni 10:32)”. (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy. [1965–1973], tom 2., str. 498–499).

List do Efezjan 2:20–22. Fundament i kamień węgielny Kościoła

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił strukturę Kościoła:

„W czasach Nowego Testamentu, w czasach Księgi Mormona i w czasach współczesnych urzędnicy ci stanowili i stanowią kamienie podstawy prawdziwego Kościoła, ułożone wokół i czerpiące siłę z kamienia głównego, ‘[opoki] […], [którą] jest nasz Odkupiciel, którym jest [Jezus] Chrystus, Syn Boga’ [Helaman 5:12] […]. Budowanie na Chrystusie było i zawsze będzie ochroną w dniach, ‘gdy [diabeł] pośle na was swe wichry i wiry powietrzne, gdy ze wszystkich sił uderzy w was swym gradem i burzą’” („Prorocy, widzący i objawiciele”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 7).

Słowa „mocno spojona” w Liście do Efezjan 2:21 wskazuje na ważną lekcję na temat jedności w Kościele. Żadne dwa kamienie użyte w budowli nie są dokładnie takie same. Mają wiele różnych rozmiarów i kształtów. Jednak wszystkie są „mocno spojone”, tworząc strukturę. Podobnie członkowie Kościoła nie są dokładnie tacy sami, ale wszyscy są „mocno spojeni” tworząc Kościół Pana.