Lekcja 140: List Jakuba 1

Lekcja 140

List Jakuba 1

Wprowadzenie

Jakub napisał list do rozproszonego domu Izraela, zachęcając jego członków do zachowania cierpliwości pomimo doświadczanego cierpienia i poszukiwania mądrości u Ojca Niebieskiego. Nauczał ich także, aby oparli się pokusom, byli wykonawcami słowa, służyli bliźnim i pozostali czyści w sensie duchowym.

Propozycje dotyczące nauczania

List Jakuba 1:1–11

Jakub zachęca członków rozproszonego Izraela, aby zachowali cierpliwość pomimo doświadczanego cierpienia i poszukiwali mądrości u Boga

Przed rozpoczęciem zajęć zapisz na tablicy następujące zdanie: Gdybym tylko był mądrzejszy! Na początku zajęć poproś uczniów, aby zastanowili się nad zapisanym na tablicy zdaniem. Poproś ich, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali, w jakich tematach lub sytuacjach chcieliby wykazywać się większą mądrością. Możesz zaproponować, aby uwzględnili w swoich listach tematy ewangelii i naglące życiowe pytania. Poproś kilkoro uczniów o podzielenie się niektórymi tematami lub pytaniami, które zapisali. (Przypomnij im, aby nie dzielili się tym, co jest zbyt prywatne).

Pokaż ilustrację Józef Smith szuka mądrości w Biblii (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 89; zob. także stronę internetową LDS.org).

Jakie naglące pytania trapiły Józefa Smitha w jego młodości? (Jeśli uczniowie potrzebują pomocy, poproś ich o zapoznanie się z treścią fragmentu: Józef Smith — Historia 1:9–10).

Wyjaśnij, że Józef, czytając List Jakuba, odkrył sposób na uzyskanie odpowiedzi na swoje pytania. Jakub był Apostołem Jezusa Chrystusa i biskupem w Jerozolimie. W tradycji chrześcijańskiej przyjmuje się, że był on synem Józefa i Marii, a tym samym bratem przyrodnim Jezusa.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Jakuba 1:1–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Jakub nauczał dom Izraela na temat trudów i cierpienia, których doświadczali. Zwróć uwagę na to, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] w wersecie 2. (w: James 1:2, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) zmienia wyrażenie „rozmaite próby” na „wiele cierpień”.

Czego Jakub nauczał dom Izraela na temat trudów i cierpienia, których doświadczali?
Dlaczego ważne jest, by posiadać cierpliwość, doświadczając trudów i cierpienia?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Jakuba 1:5–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co odkrył Józef Smith, co pomogło mu odnaleźć odpowiedzi na jego pytania.

Do czego Jakub zachęcił czytelników listu, by mogli odnaleźć odpowiedzi na swoje pytania?
Co to znaczy, że Bóg obdarza „chętnie” i „bez wypominania” (werset 5.)? (Chętnie oznacza dobrowolnie i hojnie. Bez wypominania oznacza, że nie upomina i nie krytykuje).

Poproś jednego z uczniów, aby zapisał na tablicy zasadę, której uczymy się z Listu Jakuba 1:5–6. Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Bóg hojnie obdarza mądrością tych, którzy zwracają się do Niego z wiarą.

Co to znaczy „[prosić] z wiarą, bez powątpiewania” (werset 6.)?

Poproś jednego z uczniów o wytłumaczenie, jaki wpływ List Jakuba 1:5–6 wywarł na młodym Józefie Smithie, kiedy poszukiwał odpowiedzi na swoje pytania (zob. Józef Smith — Historia 1:12). Poproś innego ucznia o podsumowanie tego, co się stało w wyniku przepełnionej wiarą modlitwy Józefa Smitha w lasku blisko jego domu.

Kiedy Ojciec Niebieski ze szczodrością odpowiedział na wasze modlitwy po tym, jak modliliście się z wiarą?

Złóż świadectwo o tym, że Bóg hojnie udziela mądrości tym, którzy proszą Go z wiarą. Poproś uczniów, aby naśladowali Józefa Smitha poprzez stosowanie tej zasady w życiu, aby mogli otrzymać od Ojca Niebieskiego mądrość, której potrzebują.

Podsumuj List Jakuba 1:7–11, tłumacząc, że Jakub ostrzegał przed posiadaniem rozdwojonej duszy, czyli przed chwiejną lojalnością lub niepełnym zobowiązaniem wobec Pana. Jakub napisał także, że bogaci powinni wykazywać się pokorą, gdyż ziemskie bogactwa są tymczasowe i wkrótce przeminą.

Uwaga: Możesz poprosić dwóch uczniów, aby nauczali następujących dwóch segmentów pisma świętego. Dobrym wyjściem byłoby wyznaczenie ich do tego zadania dzień lub dwa dni przez lekcją, aby mieli czas na przygotowanie się. Możesz poprosić wyznaczonych uczniów, aby nauczali swojego segmentu całą klasę lub podzielić klasę na dwie grupy i wyznaczyć jednego ucznia do nauczania jednej grupy, a drugiego do nauczania drugiej grupy, a po zakończeniu nauczania poprosić ich o zamienienie się miejscami.

Uczeń nr 1 — List Jakuba 1:12–21

Jakub naucza na temat pokus

Zapytaj uczniów:

Jakim pokusom stawiacie czoła w dzisiejszym świecie? (Możesz wypisać odpowiedzi uczniów na tablicy).
Dlaczego czasami trudno jest oprzeć się pokusie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Jakuba 1:12. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają błogosławieństwo obiecane tym, którzy miłują Pana i opierają się pokusie. Zwróć uwagę na to, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] w tym wersecie (w: James 1:12, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) zmienia wyrażenie „wytrwa w próbie” na „oprze się pokusie”.

Jakie błogosławieństwo otrzymają ci, którzy miłują Pana i oprą się pokusie? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Okazujemy Panu miłość, kiedy opieramy się pokusom, co jest jednym z wymagań otrzymania wieńca żywota).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List Jakuba 1:13–16. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co jest źródłem, a co nie jest źródłem pokus.

Kto, zgodnie z wersetem 13., nie jest źródłem naszych pokus?

Wyjaśnij, że słowo pożądliwości w wersecie 14. odnosi się do bezbożnych pragnień, które możemy mieć z powodu naszej upadłej natury. Szatan kusi nas, abyśmy działali zgodnie z tymi bezbożnymi pragnieniami.

Poproś uczniów, aby rozważyli, z jakimi pokusami się borykają.

W jaki sposób możemy rozwinąć duchową moc, aby oprzeć się pokusom?
W jaki sposób poprzez opieranie się pokusom okazujemy naszemu Panu miłość?

Zaświadcz o prawdziwości zasady, którą uczniowie rozpoznali w Liście Jakuba 1:12. Poproś ich o zastanowienie się nad tym, co uczynią, aby oprzeć się pokusom, z którymi się borykają.

Podsumuj List Jakuba 1:17–21, wyjaśniając, że Jakub nauczał, iż wszystkie dobre dary pochodzą od Boga i że święci powinni odrzucić „wszelki brud” i przyjąć słowa Pana „z łagodnością” (werset 21.).

Uczeń nr 2 — List Jakuba 1:22–25

Jakub zachęca adresatów swojego listu, aby byli wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Quentina L. Cooka z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Poznałem niedawno pewnego porządnego młodego mężczyznę w nastoletnim wieku. Miał zamiar jechać na misję, zdobyć wykształcenie, ożenić się w świątyni i założyć wierną i szczęśliwą rodzinę […]. Czułem, że naprawdę chce jechać na misję i że unika poważnych grzechów, które by mu to uniemożliwiły, ale jego codzienne zachowanie nie przygotowuje go na fizyczne, emocjonalne, społeczne, intelektualne i duchowe wyzwania, którym będzie musiał stawić czoła. Nie nauczył się ciężkiej pracy. Szkoła ani zajęcia seminarium nie były dla niego priorytetem. Chodził do kościoła, ale nie przeczytał nigdy Księgi Mormona. Dużo czasu spędzał na grach wideo i na portalach społecznościowych. Chyba mu się wydawało, iż wystarczy, że się pojawi na misji” („Dokonujcie mądrych wyborów”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 47).

Jak myślicie, co zmartwiło Starszego Cooka w przygotowaniach do służby na misji tego młodego mężczyzny?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Jakuba 1:22. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego nauczał Jakub, a co mogłoby pomóc młodemu mężczyźnie z historii przytoczonej przez Starszego Cooka.

Czego nauczał Jakub, a co mogłoby pomóc temu młodemu mężczyźnie?

Wyjaśnij, że tak, jak zostało zapisane w Liście Jakuba 1:23–24, Jakub porównał osobę, która jest zaledwie słuchaczem, a nie wykonawcą słowa, do człowieka, który przygląda się swojemu odbiciu w lustrze, ale po odejściu, zapomina, jak wygląda.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu Jakuba 1:25. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co dzieje się z tymi, którzy postępują zgodnie z prawdami, które usłyszeli.

Co dzieje się z tymi, którzy postępują zgodnie z prawdami, które usłyszeli? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeśli usłyszymy słowo Boga i postąpimy zgodnie z nim, On pobłogosławi nas w naszych działaniach).

Poproś uczniów, aby określili w oparciu o poniższe pytania, czy są słuchaczami lub wykonawcami słowa Bożego. Możesz przeczytać je na głos lub zapisać na tablicy.

Jak bardzo wierzę w prawdy, których uczę się z pism świętych, w domu, w kościele lub na seminarium?
Jak często wyznaczam sobie duchowe cele, aby postępować według prawd, których się nauczyłem? Jak często je osiągam? Jak często o nich zapominam?
Co mogę czynić, aby być lepszym wykonawcą słowa, a nie tylko jego słuchaczem?

Złóż świadectwo na temat błogosławieństw, które otrzymujemy, kiedy postępujemy według tego, czego się uczymy.

List Jakuba 1:26–27

Jakub radzi świętym, aby troszczyli się o bliźnich

Kiedy wyznaczeni uczniowie zakończą nauczanie przydzielonych im segmentów pisma świętego, poproś kilkoro innych uczniów o podsumowanie tego, czego się nauczyli.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List Jakuba 1:26–27. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali rady, których udzielił Jakub na temat bycia pobożnym.

W jaki sposób, według Jakuba, możemy być pobożni lub okazać Bogu nasze oddanie?

Wyjaśnij, że Jakub wymienił „pomoc sierotom i wdowom” będącym w potrzebie, jako jeden z przykładów troszczenia się o bliźnich. „Zachowywać siebie nie splamionym przez świat” (werset 27.) oznacza pozostać duchowo czystym nawet w świecie, w którym przeważa niegodziwość.

Jakiej prawdy możemy się nauczyć z wersetu 27.? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że dostrzegli następującą prawdę: Okazujemy pobożność, kiedy troszczymy się o bliźnich i utrzymujemy duchową czystość. Zapisz tę prawdę na tablicy).
W jaki sposób troszczenie się o bliźnich i utrzymywanie duchowej czystości stanowi istotny sposób na okazanie Bogu naszego oddania?
Czy znacie kogoś, kto jest dobrym przykładem okazywania „pobożności” w codziennym życiu? Co w jego zachowaniu stanowi dla ciebie inspirację?

Poproś uczniów, aby zapisali na kartce jedną lub dwie rzeczy, które uczynią w następnym tygodniu, aby pomóc osobie będącej w potrzebie lub zachować duchową czystość. Zachęć ich, aby byli wykonawcami słowa Bożego poprzez stosowanie tej zasady w swoim życiu.

Fragment do opanowania — Listu Jakuba 1:5–6

Wyjaśnij, że zapamiętanie Listu Jakuba 1:5–6 pomoże uczniom w ich życiu, jeśli będą mieć pytania na temat ewangelii, będą poszukiwać pomocy Pana w podjęciu decyzji oraz jeśli będą nauczać innych ewangelii.

Wykorzystaj jedno z ćwiczeń dotyczących uczenia się na pamięć, które znajdują się w Aneksie do tego podręcznika, lub wymyśl ćwiczenie, które pomoże uczniom w zapamiętaniu tego fragmentu. Pamiętaj, aby często powracać z uczniami do zapamiętanych fragmentów do opanowania, by wiedza, którą zdobyli, mogła z nimi pozostać. Możesz zaplanować, aby podczas jednej z przyszłych lekcji spędzić kilka minut na przypomnieniu sobie tego wersetu i poprosić uczniów o jego wyrecytowanie.

Komentarz i tło historyczne

List Jakuba 1:5. „A jeśli komu z was brak mądrości”

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów opisał wyjątkowe znaczenie, jakie List Jakuba 1:5 ma dla świętych w dniach ostatnich:

„Ten jeden werset z pisma świętego miał większy i bardziej dalekosiężny wpływ na całą ludzkość niż jakiekolwiek inne pojedyncze zdanie, które zostało kiedykolwiek zapisane przez jakiegokolwiek proroka. Można nawet powiedzieć, że ukoronowaniem posługi Jakuba nie była jego męczeńska śmierć z powodu świadectwa o Jezusie, ale przytoczenie pod wpływem Ducha Świętego tych kilku prostych słów, które przyczyniły się do otwarcia niebios w czasach współczesnych.

Można również dodać, że każdy badacz objawionej prawdy w pewnym momencie swoich poszukiwań znajduje się w miejscu, w którym znajdował się Józef Smith. Albowiem musi zwrócić się do Wszechmocnego i otrzymać od Boga w drodze objawienia mądrość, aby znaleźć się na tej prostej i wąskiej ścieżce, która prowadzi do życia wiecznego” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 3:246–247).

Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił, jak ważne jest zwracanie się do Boga w modlitwie we współczesnych czasach:

„Żyjemy w świecie, w którym ludzie nie zwracają się do Boga — zdaje się, że wolą zapytać Google. Nawet jeśli chodzi o pytania wiary, wielu ufa, że Internet zawiera bardziej trafne, poprawne i zrównoważone odpowiedzi na ich pytania, niż może im to zaofiarować ostateczne źródło prawdy, którym jest nasz Ojciec Niebieski […].

Współczesny Internet jest wypełniony kłamstwami, które czekają, aby zwieść niedoinformowanych i niedoświadczonych.

Poszukując prawdy ewangelii, nie tylko musimy odnaleźć wiarygodne źródła, ale także poświęcić Panu odpowiednią ilość czasu w naszych codziennych dążeniach. Musimy studiować pisma święte i słowa sług Pana. Musimy wieść prawe życie w oczach Boga, musimy czynić Jego wolę [zob. Ew. Jana 7:16–17]. Nigdy nie możemy przecenić znaczenia zwrócenia się bezpośrednio do Boga z naszymi zmartwieniami i ufania w Jego natchnienie i kierownictwo” („Women of Dedication, Faith, Determination, and Action” [przemówienie wygłoszone podczas Konferencji Kobiet na Uniwersytecie Brighama Younga, 1 maja 2015], adres internetowy: ce.byu.edu/cw/womensconference).

List Jakuba 1:6. „[Proś] z wiarą”

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, co oznacza prosić z wiarą:

„Klasycznym przykładem proszenia z wiarą jest Józef Smith i Pierwsza Wizja. Gdy młody Józef chciał poznać prawdę o religii, przeczytał [List Jakuba 1:5–6] […].

Zwróćcie uwagę na wymóg proszenia z wiarą — co, moim zdaniem, oznacza konieczność nie tylko wyrażania, ale również robienia, podwójny obowiązek zarówno proszenia, jak i czynienia, wymaganie, aby komunikować i działać” („Proście z wiarą”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 94).

List Jakuba 1:14; 4:7–8 Opieranie się pokusom

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Po zajęciu zdecydowanego stanowiska po stronie dobra, po ustanowieniu norm osobistych i zawarciu przymierzy, aby ich przestrzegać, jeśli stawicie czoła pokusom i postąpicie zgodnie z tymi normami, zostaniecie wzmocnieni i jeśli zajdzie taka potrzeba, otrzymacie siłę wykraczającą poza wasze zrozumienie. Problem pojawia się, gdy podejmujemy walkę z pokusą bez ustalonego planu działania” („Do What Is Right”, Ensign, czerwiec 1997, str. 53).

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

„Jeśli potraficie kontrolować swoje myśli, możecie pokonać nawyki, nawet te, które negatywnie na was wpływają. Jeśli potraficie sprawować nad nimi kontrolę, będziecie wiedli szczęśliwe życie […].

Kiedy nauczycie się sposobu, w jaki oczyścić swój umysł z niegodnych myśli, zajmijcie się uczeniem się wartościowych rzeczy. Zmieńcie swoje otoczenie na takie, które was inspiruje do czynienia dobra i wzbudza w was podnoszące na duchu myśli” („Inspiring Music — Worthy Thoughts”, Ensign, styczeń 1974, str. 28).